Eliott Crestan heeft op het WK in Nanjing de zilveren medaille gewonnen op de 800m. In de laatste ronde ging onze landgenoot na een ijzersterke koers van positie drie naar twee en even stak hij zelfs zijn neus aan het venster van de wereldtitel. Die werd finaal binnengehaald door de Amerikaan Josh Hoey.
Eliott Crestan liep – zoals we dat van hem gewoon zijn – meteen goed mee vooraan. Hij kwam na één ronde als tweede naar binnen, maar werd al snel ingehaald door Brandon Miller. De Amerikaan verkwistte zijn krachten vroeg in de wedstrijd en ging in duel met zijn landgenoot Josh Hoey. Die slaagde er op die manier in een kloofje uit te bouwen. Crestan vatte Miller in de voorlaatste rechte lijn bij de lurven en ging nog op zoek naar Hoey. In de laatste meters perste de Belg er alles uit, maar Hoey kwam uiteindelijk 4 honderdsten eerder in 1’44″77 over de streep. Voor Crestan is 1’44″81 een evenaring van zijn tweede chrono ooit op de 800m in zaal.
De Amerikaanse winnaar werd afgelopen zomer vierde op zijn nationale trials en miste zo op een haar na de Olympische Spelen. Dat verteerde Hoey toen door twee weken na datum in Kortrijk de Guldensporenmeeting naar zijn hand te zetten. Een dik half jaar later is hij Amerikaans recordhouder en wereldkampioen op de 800m. Het kan snel gaan in de atletiek.
Met zijn zilveren medaille doet Crestan een plek beter dan een jaar geleden. Toen greep hij in Glasgow zijn eerste mondiale medaille. Vandaag bewees hij dus dat dat geen eenmalige gelukstreffer was. Eerder deze maand toonde Crestan zich ook al met een zilveren medaille op het EK indoor in Apeldoorn. Zijn indoorpalmares ziet er intussen bijzonder indrukwekkend uit. Bij zijn 4 (!) laatste zaalkampioenschappen pakte Crestan telkens eremetaal.
Ondanks de kleine delegatie van slechts vier atleten pakt ons land dus wel een zilveren medaille mee naar huis. Ook Michael Obasuyi en Rani Rosius haalden gisteren al de finale op respectievelijk de 60m horden en de 60m. In zijn finale werd Obasuyi vijfde. Rosius kwam als zevende over de streep. Ruben Verheyden kende pech met de indeling van de reeksen en kreeg – ondanks de vierde snelste tijd van die ronde – geen ticket voor de finale op de 1500m.
