Het EK in Apeldoorn leverde België een oogst van drie medailles op, exact het aantal dat VAL-topsportcoördinator Rutger Smith had vooropgesteld. Twee van die exemplaren vielen in het slot van het kampioenschap. Eliott Crestan pakte zilver op de 800m en de 4x400m-mannen veroverden brons.
Eliott Crestan: “Te vroeg zegezeker”
“Natuurlijk is een medaille goed, maar ik weet heel zeker dat er meer in zat. Het wedstrijdverloop was exact zoals ik het wilde. Ik verdraag de opeenstapeling van koersen relatief goed, dus door het hard te maken dacht ik een paar mannen uit te kunnen schakelen. De winnaar (Samuel Chapple; red.) was één van die mannen, want ik vond hem gisteren heel indrukwekkend maar ik wist dat hij nog niet veel ervaring had met 3 koersen op 3 dagen. Uiteindelijk liep hij heel ontspannen, had hij het thuispubliek achter zich en was hij sterker dan mij, chapeau.”
“Ik heb heel wat spikes tegen mijn benen gekregen, maar ik had de koers onder controle. In de laatste rechte lijn dacht ik te vroeg dat het binnen was. Ik hoorde Chapple uiteindelijk komen door het publiek, maar het was te laat om die laatste versnelling nog te vinden. Dat is enorm balen.”
“Donderdag vertrek ik al naar Nanjing voor het WK. Ik heb nog nooit twee kampioenschappen gecombineerd, dus we gaan daar in de reeksen moeten zien hoeveel er nog in de benen zit.”
Jonathan Sacoor, slotloper Belgian Tornados: “Afscheid Jacques komt hard aan”
“We wisten op voorhand al dat de Nederlanders sterk waren, proficiat aan hen. Ik zat achter een 800m-loper die voor eigen publiek liep. Aan het begin van de tweede ronde moest ik mijn move maken omdat hij op het einde niet meer ging verzwakken. Wat voor mij overheerst is het gevoel dat mijn keuze om een risico te nemen ons zilver heeft gekost.”
“Gezien de omstandigheden is de medaille een goed resultaat, maar met de Tornados zijn we niet snel tevreden. Dat is de moeilijkheid die samengaat met de eer van een Tornado te zijn. Goud is het enige waar we tevreden mee zijn, al de rest is een teleurstelling. Voor de toekomst geeft dit vertrouwen. We gaan medailles blijven pakken, in mooiere kleuren dan brons. Momenteel is het moeilijk voor mij, maar vanavond zal ik ook wel trots kunnen zijn.”
“Ik was voor het kampioenschap al op de hoogte dat Jacques zou stoppen als mijn individuele trainer. We zouden doorgaan tot Apeldoorn en de laatste wedstrijd is nu gelopen, dus hier stopt onze samenwerking. Ik zou graag zeggen dat dat mij onbewogen heeft gelaten, maar dat klopt niet. Het afscheid komt hard aan, maar ik respecteer zijn beslissing om te stoppen voor de volle 100%.”
“De afgelopen maanden zijn niet gemakkelijk geweest door alle stress die op ons af is gekomen vanuit de federatie en vanuit Jacques. Dat heeft alle atleten die onder hem trainen geraakt. Er zullen ook heel wat andere redenen meegespeeld hebben in zijn beslissing, maar de verstandhouding met de federatie zal niet geholpen hebben. Om ook de goede dingen te benoemen: zij zijn onze kant op gekomen en ik had goede hoop dat er een soort compromis of middle ground gevonden kon worden, maar de kloof was blijkbaar onoverbrugbaar. Voor mezelf heb ik nog niet beslist wat de volgende stap is, maar ik ga ook niet panikeren.”
Julien Watrin, startloper Belgian Tornados: “Medaille is goed voor de continuïteit van dit project”
“Ik ben in de eerste plaats blij met de medaille. Zoals altijd op Europees niveau waren we voor goud gekomen. Het is minder geworden, maar we mogen het niet vanzelfsprekend gaan vinden. Er is veel veranderd in de omkadering en het was een intens toernooi, met veel last-minute wijzigingen door de blessures van Daniel Segers en Dylan Borlée. Voor de continuïteit van dit project in deze nieuwe cyclus is het een goede zaak dat we doorgaan op ons elan, zonder Alex (Alexander Doom; red.) dan nog. We blijven sterk en dat geeft vertrouwen.”
“We hebben perspectieven die ons toelaten om ambitieus te zijn richting de toekomst. Zelf ben ik naar dit kampioenschap gekomen met een voorbereiding die nog niet top was. Ik kijk er enorm naar uit om deze zomer weer de 400m horden en aflossingen te lopen. Jonathan (Sacoor; red.) was wat teleurgesteld, maar hoeft zichzelf niets te verwijten. Hij zat achter een 800m-loper en dan is het gewoon de beste keuze om niet tot de laatste rechte lijn te wachten.”
Christian Iguacel: “Natuurlijk zijn we ontgoocheld”
“Ik heb een rommelige koers gelopen. Nick (Smidt; red.) de Nederlander liep net voor mij. Hij heeft dezelfde postuur als ik maar dan een kop kleiner. Hij heeft mij twee keer naar baan twee geduwd. Ik zat er te strak achter om daar te blijven zitten. Anders zou hij ermee beginnen rammelen. Ik moest er dus wel over gaan om mijn paslengte te kunnen laten draaien. Dat heeft mij misschien krachten gekost, maar erachter blijven werkte voor mij ook niet.”
“We worden uiteindelijk derde na fantastische races van iedereen in ons team. Natuurlijk zijn we ontgoocheld. We kwamen voor goud. Achteraf gaan we natuurlijk blij zijn. We mogen trots zijn op wat we hier presteren gezien de afwezigen en de blessures in het team.”
Florent Mabille, derde loper Belgian Tornados: “Iedereen staat achter de keuze om voor goud te gaan en zo zilver te verliezen”
“Jonathan doet het perfect. Iedereen staat achter zijn keuze om vol voor goud te gaan en zo zilver te verliezen. Ik wist sinds gisteren dat ik zou lopen, maar door de blessure van Daniel (Segers; red.) was het natuurlijk al duidelijk want we waren nog maar met vier. Ik voelde me zelf heel goed, voor het eerst dit seizoen voelde ik me sterk en had ik het gevoel dat ik helemaal in de wedstrijd zat.”
