Het EK veldlopen in Antalya leverde een hoop knappe individuele resultaten en twee heerlijke teammedailles op. Achteraf klonken er logischerwijs heel wat blije stemmen. Bij Isaac Kimeli, de Belg die het beste resultaat van de namiddag behaalde, overheerste teleurstelling. Wegens zijn grotere verwachtingen, maar ook door het pijnlijke einde van zijn samenwerking met trainer Tim Moriau.
Isaac Kimeli – 4e en ZILVER in het landenklassement bij de mannen senioren
“Dit kampioenschap was voor mij een heel moeilijke ervaring. Vandaag was de opdracht gewoon vechten met de grote jongens en meegaan tot op het einde. In de laatste ronde miste ik net dat kleine procentje, maar ik denk dat ik er heb uitgehaald wat er in zat.”
Kimeli kwam geëmotioneerd over de meet. Hij legde net na de finish uit dat het pijnlijke einde van zijn samenwerking met trainer Tim Moriau een aanzienlijke tol heeft geëist: “De voorbije drie weken zijn superzwaar geweest, ik vocht met mezelf. Met de juiste begeleiding had ik hier dichterbij het brons kunnen eindigen. Sinds het BK drie weken geleden heb ik niets meer gehoord van mijn coach. Gisteren was er ook geen tactiekbespreking of zelfs maar een berichtje om me succes te wensen. Ik stond hier vandaag alleen. Het deed pijn om te zien hoe andere atleten hier voorbereid en met een coach aan hun zijde stonden. Normaal kom je met duidelijke plannen aan op een kampioenschap en weet je wat er je te wachten staat. Ik wil Tim niets kwalijk nemen, want we hebben samen zoveel mooie jaren gehad. Net daarom was het mooi geweest om met respect afscheid te nemen, in plaats van iemand als een vuilbak aan de kant schuiven.”
De teammedaille kon Kimeli wel wat opluchting bezorgen: “We mogen heel trots zijn op deze medaille. Vorig jaar goud en nu zilver. We staan er elk jaar en laten keer op keer zien wat voor sterk crossland we zijn.” Met een overstap naar de marathon in het verschiet is er een kans dat het veldlopen in de toekomst niet langer het grote winterdoel zal worden voor Kimeli: “Het is mogelijk dat dit mijn laatste EK was, maar voorlopig wil ik nog niet definitief afscheid nemen.”
John Heymans – 15e en ZILVER in het landenklassement bij de mannen senioren
“Top 20 is niet waarop ik mik, maar het niveau was enorm hoog. In het begin ging het megasnel, dus ik dacht dat het nog eens ging stilvallen voor het op het einde weer sneller zou gaan. Dat is nooit gebeurd. In ronde drie heb ik besloten om de kop van de wedstrijd te laten gaan. Individueel was het niet wat ik wilde, maar ik ben blij dat ik het team heb kunnen helpen.”
Robin Hendrix – 18e en ZILVER in het landenklassement bij de mannen senioren
“In de laatste ronde heb ik nog superhard gepusht om er alles uit te halen voor het teamklassement. De wedstrijd vertrok superhard, wat voor veel slachtoffers zorgde in de voorlaatste ronde en dan heb ik het ook over mezelf. Ik voelde mij misschien iets te goed en ben te vroeg op kop gaan lopen. Ik heb enorm hard genoten tijdens de wedstrijd vandaag.”
“Isaac pakt de meest ondankbare plaats, maar laat ons vooral niet vergeten in welk ongelofelijk veld hij dat doet. Het niveau hier is onwaarschijnlijk en daar hoort hij gewoon bij.”
Nicolaï Saké – 34e en ZILVER in het landenklassement bij de mannen senioren
“Ze gingen hard van start en ik wist dat velen zich dat zouden beklagen. Ik heb een slimme koers gelopen en heb nog heel wat anderen opgeraapt naar het einde toe. Na mijn 54ste plaats van drie jaar geleden had ik iets recht te zetten, dus het is leuk dat dat bij deze is gebeurd. Ik heb mijn voornaamste job gedaan: mijn kamergenoot John (Heymans; red.) op tijd op de bus krijgen”, grapte de Lyra-Lierse-atleet.
“Het teamresultaat is fantastisch. Er zijn de voorbije jaren al wat sterke mannen afgezwaaid van de cross en misschien komen er daar nu nog een paar bij, maar wat deze generatie heeft neergezet is ongelofelijk. België is een crossland, ook bij de vrouwen. Hun prestatie heeft ons aangevuurd ‘Zij brons? Wij kunnen nog beter!’.”
Jana Van Lent – 5e en BRONS in het landenklassement bij de vrouwen senioren
Jana Van Lent finishte als vijfde op haar eerste senioren-EK en wist net na de wedstrijd dan ook niet waar te beginnen. “Ik dacht niet dat top 10 zelfs maar een mogelijkheid was. Op twee ronden van het einde bleven we nog met vijf over dus dan werd het wel duidelijk waarvoor ik aan het meespelen was. In de laatste ronde verzuurden mijn benen en ging er zoveel door mijn hoofd. Het is heel zot, heel speciaal. Ik vind de woorden niet”
“In Brussel was ik bij de beloften zevende op een zwaar parcours. Op de Warandeloop heb ik het ook al goed gedaan op een snel parcours. Ik weet niet wat nu juist mijn sterke punt is, maar de omloop van vandaag was alleszins fantastisch. Ik was superontspannen vooraf en heb heel de wedstrijd lang genoten, maar de prestatie moet nog doordringen.”
De teamprestatie was een prachtige kers op de taart voor Van Lent: “Zalig! De Belgische vrouwen zijn zó sterk. Twee jaar op rij een medaille toont dat we hier meer dan thuishoren. Als klein landje dit neerzetten, is gewoon ongelofelijk straf. Ik geloofde er zelf eerlijk gezegd ook niet helemaal in. Maar toch doen we het maar weer: ongelofelijk!”
Lisa Rooms – 18e en BRONS in het landenklassement bij de vrouwen senioren
“Ik had zelf niet mijn beste dag en heb mij volledig op de teammedaille gefocust. Ik had de stand vrij goed in het oog en wist dat Victoria (Warpy; red.) vlak achter mij zat. Dat rekenen heeft mij er vandaag doorheen getrokken. Geweldig dat we het brons uiteindelijk binnen halen. Een dikke shoutout naar alle teamgenoten! Op een EK zit het dicht bij elkaar dus een iets mindere dag heeft meteen een vrij grote invloed. Dit is alsnog mijn tweede uitslag ooit op een EK-cross en ik moet het ook in dat perspectief zien.”
Victoria Warpy – 23e en BRONS in het landenklassement bij de vrouwen senioren
“Ik voelde direct dat ik veel beter in de race zat dan vorig jaar. Dat was ook echt mijn doelstelling: meecrossen en niet gewoon volgen. Ik ben heel fier op hoe ik ben blijven knokken en dat het tussen al die toppers hier ook oplevert. Mijn voornemen was om mijn eigen wedstrijd te lopen, maar het feit dat ik Lisa (Rooms; red.) kon zien gaf wel een boost. Op het einde had ik door dat de medaille erin zat, maar de ontlading kwam er toch pas toen ze het ons na de finish kwamen vertellen.”
Sem Serrano – 9e bij de mannen junioren
“Ik kan niet beschrijven hoe blij ik ben met een negende plaats. Top 30 was mijn doelstelling, maar top 10 had ik echt absoluut niet verwacht. De kop van de wedstrijd heeft tactisch gelopen, wat voor mij een gedroomd scenario is. Ik vermoedde wel dat het zo ging gaan, maar de aanvangsfase was toch al sneller dan gehoopt. Om zelf te lopen was het een magnifiek parcours: heel veel afwisseling, bergjes, balkjes, zand. Dat vind ik zalig. Er waren ook opvallend veel Belgische supporters. Die hebben ons echt vooruitgestuwd. Volgend jaar kunnen we misschien richting een individuele top 5 en een medaille voor het team kijken.”
Willem Renders – 15e bij de mannen junioren
“Ik ben moe, maar tevreden. Een 15e plaats als eerste uitslag is echt wel straf, maar het moet nog wat doordringen. Een echte verwachting had ik niet omdat ik tegen veel van de tegenstanders nog nooit had gelopen. Meer zat er denk ik niet in. Sem was voor mij te sterk vandaag. Hij heeft echt ‘zot’ gelopen.”
Juliette Secretin – 23e bij de vrouwen junioren
“Mijn enige doelstelling was om voluit te gaan om geen spijt te krijgen van gemiste kansen. Een echte verwachting qua plaats was er niet op mijn eerste kampioenschap dus 23ste worden is fantastisch. Ik kon me niets meer wensen.”
Noah Konteh – 14e bij de mannen beloften
“Het plan was om voor top 20 te gaan, maar 14e is nog wel een stuk beter. Daar had ik alleen van gedroomd. Het tempo voelde aanvankelijk heel goed in die eerste groep, maar bij een versnelling in de derde ronde moest ik mijn eigen tempo kiezen. In de laatste rechte lijn had ik iets over en heb ik nog iemand teruggepakt. In Brussel was ik 45ste en dat heeft een heel jaar lang als motivatie gediend. Op moeilijke momenten dacht ik aan de wedstrijd van vandaag, dus het is super om dan ook een goed resultaat neer te zetten.”
Julie Voet – 19e bij de vrouwen beloften
“Op zich heb ik een goede wedstrijd gelopen. Ik ben blij dat ik gedurfd heb. Mijn sprint is ook vaak een werkpunt en die heb ik hier heel goed gedaan. Mijn voorbereiding was goed en ik had hoge verwachtingen, maar dit is wel mijn beste resultaat op een EK cross. Daar ben ik dus tevreden mee. Ik kijk nu al uit naar volgend jaar.”
Ziad Audah – 7e met de Mixed Relay
“Ik heb goed gerust na het BK en had dus best wel veel vertrouwen in mijn vorm voor vandaag. Er moet iets zijn dat ik gemist heb, want ik voelde mij niet top. In het begin kon ik wel mee, maar ik slaagde er gewoon niet in om mee een versnelling hoger te schakelen. Het lag niet aan het parcours dat mij minder zou liggen of zo: geen excuses. Mijn teamgenoten waren vandaag wel supersterk.”
Mariska Parewyck – 7e met de Mixed Relay
“We hebben alles gegeven en hoeven onszelf niets te verwijten. We moeten ook eerlijk zijn: alle ploegen hier hadden olympische atleten mee. Wij zijn vier goede lopers, maar die internationale klasse misten we vandaag. Het parcours was heel leuk om te lopen.”
