In het Zwitserse Lausanne heeft Némo Rase zich bij zijn eerste wedstrijd van het seizoen verzekerd van deelname aan het WK junioren. De jongeling nam de juniorenhorden (99cm) voor zijn rekening in 13″30, acht honderdsten onder het BR van Michael Obasuyi uit 2018. Rase is al de derde landgenoot die op de hoge horden de WK-limiet wist te slechten.
Twee jaar geleden won hij zilver op het EK scholieren en vorig jaar nam hij deel aan het EK junioren. Dit zomerseizoen was Némo Rase echter nog niet in actie gekomen. Blessures hielden hem na een succesvol indoorseizoen van de piste terwijl het einde van de kwalificatieperiode voor het WK junioren in Lima steeds dichterbij kwam.
Eindelijk fit trok Rase afgelopen weekend naar Lausanne om opnieuw de horden te gaan trotseren. In de series deed de 19-jarige atleet al bijna waarvoor hij gekomen was. Hij snelde naar een chrono van 13″55 en liet de WK-limiet zo drie honderdsten achter zich. Zeno Van Neygen (13″48) en Martin De Greef (13″52) waren echter al verder onder de rechtstreekse standaard gegaan en er kunnen maar twee landgenoten aantreden. Rase wilde dus nog meer en won de finale in een absolute toptijd. Met 13″30 dook hij ruim onder de 13″38 waarmee Michael Obasuyi sinds 2018 Belgisch recordhouder was. Indoor haalde Rase trouwens al dezelfde stoot uit door 7″67 te lopen op de juniorenhorden. In 2024 is hij na amper één competitie al de zevende junior van de wereld. Van Neygen volgde in de finale als nummer twee en klokte zelf ook een mooie 13”49.
Ook Noor Koekelkoren, net als Rase geplaatst voor het WK junioren, was van de partij in Lausanne. Ze deed het goed door ondanks een duidelijke tegenwind (-0,9 m/s) haar tweede chrono ooit neer te zetten. Met 13″45 bleef ze slechts zes honderdsten verwijderd van haar besttijd.
Némo Rase: “Ik mag niet op mijn lauweren gaan rusten”
Némo Rase zag dankzij zijn topprestatie een grote last van zijn schouders afvallen. “Ik ben het indoorseizoen uitgekomen met pijn aan de adductoren. Die leek verdwenen, maar kwam terug na een stage. Daarna hebben ook rugklachten mij nog enkele weken van de piste afgehouden. Mei en juni heb ik bij de kine, in het zwembad en in de krachtzaal doorgebracht. Na het seizoen dat ik gehad heb, is het al ongelofelijk dat ik Lima nog gehaald heb.”
De kwalificatie mag dan onverhoopt geweest zijn, Rase trekt wel met een bijzonder competitieve chrono naar de Peruviaanse hoofdstad: “Ik geef toe dat 13″30 in mijn eerste wedstrijd me wel een klein beetje doet dromen van een medaille. De concurrentie is heel sterk, maar op een kampioenschap kan er veel. Ik geloof erin en ga er alles aan doen.”
Zijn toptijd zit acht honderdsten onder die van Michael Obasuyi op dezelfde leeftijd, een indrukwekkend vergelijkingspunt: “Voor hem staan op de juniorenranglijst geeft me een supergevoel, want hij is een enorm sterke atleet. Ik ben me er tegelijk van bewust dat er genoeg anderen goed waren op mijn leeftijd, maar velen zijn later uit beeld verdwenen. Ik mag niet op mijn lauweren gaan rusten. Het is een grote motivatie, maar dit is pas het begin.”
