Michael Obasuyi zit in de laatste rechte lijn richting zijn tweede Olympische Spelen. In Tokio strandde de hordespecialist in de reeksen. Als Obasuyi aan Parijs denkt, dan klinkt hij een pak ambitieuzer. “Ik ga vechten voor de finale”, vertelt de atleet die op 24-jarige leeftijd zijn beste seizoen ooit beleeft.
Persoonlijke records, Belgische records en finaleplaatsen op elk groot kampioenschap waaraan hij deelnam. Het is een heel beknopte, maar veelzeggende samenvatting van Michael Obasuyi zijn winter- en zomerseizoen. De hordeloper van OEH was dit jaar niet te stoppen en is – met de Olympische Spelen om de hoek – niet van plan om daar verandering in te brengen.
Obasuyi wil in Parijs een pak beter doen dan in Tokio, waar hij er na de reeksen uitlag. De ervaring die hij daar heeft opgedaan, neemt hij mee richting de Franse hoofdstad. “Ik ben zeker ambitieuzer dan drie jaar geleden en ben ook niet meer de atleet van toen. In Tokio wou ik een ronde verder geraken, wat niet gelukt is. Nu is het mijn doel, of alleszins mijn doom, om in de finale te geraken. Eenvoudig wordt het niet, maar alles zit klaar om dat te doen lukken. Ik ga vechten voor die finale”, klinkt het verbeten.
Tokio als leerschool
Als Obasuyi zegt dat hij niet meer dezelfde atleet is als enkele jaren geleden, dan heeft hij het vooral over zijn groei op de piste. Maar ook in alles daarrond. “De combi inderdaad”, bevestigt hij. “Ik heb sinds Tokio moeilijke periodes gekend en voor uitdagingen gestaan. Daar ben ik sterker en wijzer uit geworden. Ik vertrek met heel wat vertrouwen naar Parijs”, zegt de atleet. Ook het olympisch gegeven zal hem niet meer uit zijn lood slaan. “In Tokio heb ik mij mispakt aan hoe groot het is. Ik was toen ook in vorm, maar kroop mentaal uitgeput in mijn startblokken. Op dat vlak was het zeker een goede leerschool.”
In tegenstelling tot een groot deel van de Belgische delegatie trekt Obasuyi niet naar het pre-camp in Talence. “De Olympische Spelen zijn dit keer zo dichtbij, dat thuisvoordeel wil ik zoveel mogelijk benutten. Daarom laat ik de voorbereidende stage aan mij voorbijgaan. Ik blijf in mijn vertrouwde Topsporthal trainen zoals ik het gewend ben en behoud mijn vast ritme.” Pas twee dagen voor zijn wedstrijd vertrekt de Belgische recordhouder naar Parijs. “Met de olympische sfeer ben ik niet bezig dus mij maakt het niet uit. Ik ben bezig met de wedstrijden en wil er zoveel mogelijk lopen. Als dat lukt, dan zal ik automatisch wel wat van die sfeer opsnuiven.”
Honger
Op het EK in Rome was Obasuyi een medaillekandidaat. Een foutje op één van de eerste horden gevolgd door een indrukwekkend inhaalmanoeuvre, resulteerde in een zesde plaats. Dat was niet het resultaat waarvoor de hordeloper naar Italië kwam, al ligt dat inmiddels achter hem.
“Het EK was voor mij een enorme teleurstelling. Ik had daar altijd een medaille moeten pakken. Het grootste voordeel van op je honger blijven zitten is dat het makkelijker is om gefocust verder te werken. Dat heb ik gedaan en ik denk dat ik momenteel dezelfde vorm heb als net voor het EK. Patrick (Himschoot; red.) en ik zijn van mening dat er zeker nog een PR inzit. Het zou heel mooi zijn als dat in Parijs gebeurt. Ik hoop nog een tiende van mijn tijd te kunnen krijgen. Ik durf al zeggen dat ik tot de Europese top behoor, maar om van de wereldtop te kunnen spreken moet dat stukje er nog af.”
Warmdraaien in Parijs
Eerder deze maand trok Obasuyi al eens naar Parijs voor de Diamond League. Met uitzondering van deelname aan de Allianz Memorial van Damme was dat zijn eerste aanraking met dit circuit. “Parijs was de eerste Diamond League waar ik was binnengeraakt op basis van mijn chrono’s. Voor mij was dit een mooie kans want op de 110m horden is een wedstrijd nog altijd de beste training. Je moet leren om foutloos te lopen als er anderen voor je uitlopen. Dat is een heel ander gevoel dan wanneer je al vroeg aan de leiding ligt.”
