Alexander Doom maakt zijn favorietenrol helemaal waar op dit EK in Rome. In de finale van de 400m trok hij het laken op formidabele wijze naar zich toe. Met een knaltijd van 44″15, een nieuw kampioenschapsrecord én Belgisch record, hield hij iedereen achter zich. Voor Jonathan Sacoor was het net niet prijs. Ook hij liep een dijk van een wedstrijd, maar werd niet beloond. Zijn 44″98 was goed voor een vierde plaats.
Amper drie maanden na zijn wereldindoortitel strijkt Alexander Doom opnieuw een grote titel op. Hij kwam als de topfavoriet naar dit EK, al wou hij dat zelf niet horen, en zal Rome verlaten met Europees goud op de 400m.
Doom begon aan zijn Europese triomf vanuit baan acht, met net voor hem Liemarvin Bonevacia. De Nederlander startte snel waardoor Doom bij de pinken moest zijn. In de laatste 100m was het showtime, of beter gezegd: Doom-time. De man uit Roeselare stak niet één maar twee tandjes bij en nam afstand van alles en iedereen. De vinger ging net als tijdens het WK indoor in Glasgow in de lucht en de klok was veelzeggend: 44″15: een dik kampioenschapsrecord, een dik PR en een verpulvering van het BR dat tot daarnet op naam stond van Jonathan Borlée. Doom bestormt ook de Europese ranglijsten. Hij wordt tweede allertijden. Van het Europees record is hij nog acht honderdsten verwijderd.
Het scheelde niet veel of er stonden twee Belgen op het podium te blinken. Jonathan Sacoor heeft na veel moeilijke jaren zijn beste vorm ooit te pakken en die goede benen demonstreerde hij maar al te graag tijdens de finale. 350m lang lag de wereldjuniorenkampioen van 2018 in de positie om ook op internationaal niveau zijn eerste plak te pakken. In het slot kwam er vanuit baan negen echter nog een oranje vuurbal opzetten die onze landgenoot van het brons hield. Sacoor kwam met 44″98, één honderdste onder zijn PR van gisteren, een tiende te kort voor een medaille.
Sacoor pakt weliswaar een medaille, al is het een chocolade variant. Hij kan echter terugblikken op een geweldig kampioenschap, dat overigens nog niet gedaan is. De Belgian Tornados wachten hem nog op en zijn hongerig naar een medaille.
