Over de limiet: Welke schattenzoekers vinden in Nassau een ticket voor de Spelen? [Voorbeschouwing + info om live te volgen]

Maak het dek vrij, de World Relays komen eraan! 300 jaar geleden zwaaiden zeerovers en schattenzoekers in Nassau de scepter. Lang vervlogen tijden, maar van die tweede soort lopen er vandaag de dag nog steeds rond in de hoofdstad van de Bahama’s. Zaterdag- en zondagnacht leidt de schatkaart hen naar olympische tickets op de estafettes. In deze editie van ‘Over de limiet’ blikken we vooruit. Hoe ziet het toernooi eruit, waar mikken de nationale viertallen op en hoe kan u als wakkerblijver de actie van dichtbij volgen? U ontdekt het hier.

Dit weekend is het money time voor de vijf Belgische estafetteploegen. Na een uitgebreide voorbereidingsstage in Curaçao zijn ze volledig geacclimatiseerd en klaar om te knallen. 14 van de 16 tickets voor de Spelen worden tijdens de nacht van zaterdag op zondag – en de nacht van zondag op maandag – verdeeld in de Bahama’s. Net als drie van de vorige vijf edities gaan de World Relays ook dit keer door in het Thomas Robinson Stadium in Nassau. Voor twee landen die dit weekend de boot missen, brengt de seizoensranglijst nog soelaas. Maar dat de Belgen er goed aan doen om nu al hun slag thuis te halen, is een understatement.

Hoe moeten ze dat dan doen? Op elk van de vijf estafettenummers werden de 32 beste landen van de wereld uitgenodigd, een select clubje waar België telkens toe behoorde. Op dag één worden vier reeksen met acht landen georganiseerd. De eerste twee in elke serie stoten door naar de grote finale en hebben hun ticket voor de Spelen automatisch beet. Een dag later krijgen de resterende 24 landen een herkansing. In drie reeksen van acht is de betrachting wederom klaar en duidelijk: top 2 lopen en zo het olympische paradijs betreden.

De Falcons en de Rockets: dromen van Parijs

Het olympisch goud van Olivia Borlée, Hanna Mariën, Elodie Ouedraogo en Kim Gevaert is één van de allermooiste bladzijden in de olympische geschiedenis van ons land. Zien we zestien jaar later voor het eerst weer een 4x100m-ploeg terug op het hoogste podium dat de sport te bieden heeft? Het is niet uitgesloten. Zowel hun opvolgers – de Belgian Rockets – als de mannen van de Belgian Falcons zijn outsiders voor kwalificatie.

De Rockets worden bij de hand genomen door twee kopvrouwen. Rani Rosius en Delphine Nkansa zullen er naar alle waarschijnlijkheid ook individueel bij zijn in Parijs, maar zouden maar wat graag hun ploeggenoten meekrijgen. Twee jaar geleden op hun eerste toernooi, het EK in München, waren Rani Vincke en Elise Mehuys de andere teamleden. Ook nu zitten zij in de selectie, net als Janie De Naeyer en Lotte Van Lent die allebei een PR klokten op een trainingswedstrijd afgelopen weekend.

Op diezelfde wedstrijd oefenden de Rockets ook twee keer als team. Het viertal Van Lent-Rosius-De Naeyer-Nkansa klokte 43″81. De opstelling Vincke-Rosius-Mehuys-Nkansa liep met 43″30 een record voor deze generatie. In 2023 was 43″17 de beste chrono van Cuba, het veertiende land op de seizoensranking. De opdracht is dus niet min, maar elke wedstrijd moet gelopen worden en de dames zijn duidelijk in vorm. De loting voor de eerste kwalificatiekans is zwaar in de breedte. Vanuit baan drie ontmoeten onze sprintsters vier landen die vorig jaar op het WK in Boedapest stonden. Australië en Spanje strandden in de reeksen, Duitsland en Ivoorkust liepen de finale.

De Falcons zitten in een vergelijkbare situatie. Parijs halen zou een indrukwekkende prestatie zijn, maar dromen mag en moet. Het kersverse Belgisch record dat de snelle jongens afgelopen weekend klokten, zweeft met 38″68 ongeveer twee tienden boven de beste seizoenschrono van het veertiende land van vorig jaar. Startloper en uithangbord Kobe Vleminckx kon tijdens de generale repetitie in Curaçao rekenen op Ward Merckx, Antoine Snyders en Simon Verherstraeten. Ook Jordan Paquot en Valentijn Hoornaert staan klaar om hun steentje bij te dragen.

Op zaterdag zijn de Falcons uitgeloot in baan twee en lijkt één ticket op voorhand al uitgedeeld, want Jamaica is de torenhoge favoriet. Daarachter zit nog een hele hoop paardenkracht verzameld met Australië, Duitsland, Denemarken, Thailand, Nederland en de wereldkampioenen van 2022 – Canada. Behalve de Denen noteerden ze in 2023 allemaal een snellere toptijd dan onze landgenoten, maar tegelijk zijn de onderlinge verschillen niet groot. Hoe dan ook is er op dag twee nog een herkansing.

De Cheetahs, de Tornados en het beste van beide werelden: eerst naar Parijs en dan dromen

De mannen van Jacques Borlée willen zestien jaar na het olympisch debuut van de ploeg rond Kévin en Jonathan eindelijk de olympische medaille pakken waar ze al zo lang naar snakken. Maar om mee te dingen naar eremetaal moeten ze eerst hun plekje in de Parijse startblokken verzilveren. Terwijl de jonge projecten op de 4x100m zouden imponeren door de Spelen te halen, zijn de ervaren rotten op de 4x400m het aan hun stand verplicht om erbij te zijn. Na het ontgoochelende WK outdoor in Boedapest – waar ze eruit gingen in de reeksen – schudden de Tornados alle twijfels van zich af met een nieuwe wereldtitel op het WK indoor.

Naast de wereldkampioenen van Glasgow – Jonathan Sacoor, Dylan Borlée, Christian Iguacel en Alexander Doom – zitten uiteraard ook Kévin en Jonathan in de selectie, net als Florent Mabille en Robin Vanderbemden. Bij de tweelingbroers is Jonathan weliswaar onzeker. Op zaterdag zijn de Tornados, die in baan zes starten, samen met Jamaica favoriet om door te stoten naar de grote finale van zondag. Ook de Tsjechen zijn niet te onderschatten.

Voor de Cheetahs is het missen van de Spelen net als bij de mannen bijna niet in te beelden. Sinds ze in 2018 boven het doopvont gehouden werden, misten ze op drie WK’s en één Olympische Spelen geen enkele keer de finale. Een medaille ontglipte hen vaak slechts heel nipt, maar deze zomer liggen er met Rome en Parijs twee nieuwe kansen. En waarom zouden deze World Relays geen eerste opportuniteit zijn? In hun reeks beginnen ze in baan zes en zijn ze op basis van de seizoensranglijst van 2023 topfavoriet, al doen de Amerikanen natuurlijk altijd mee. Dat er slechts 30 ploegen op 32 zullen deelnemen, speelt ook in hun voordeel. Reeks vier bestaat niet uit acht, maar slechts uit zes landen terwijl er nog steeds twee tickets te rapen vallen.

De Cheetahs missen weliswaar hun grootste kanon, want Cynthia Bolingo moest het precamp in Curaçao verlaten met een blessure. Het team kan wel rekenen op vrouw in vorm Naomi Van den Broeck. Zij opende haar seizoen met een PR van 51″62. Camille Laus, Imke Vervaet, Hanne Claes, Helena Ponette, Kylie Lambert en Liefde Schoemaker zijn de andere vrouwen die het olympische ticket in de wacht zullen proberen slepen.

Last but not least is er de Mixed 4x400m Relay, een team dat nog niet over een fonkelende bijnaam beschikt, maar dat wel telkens genoemd wordt als een grote medaillekans in Parijs. Vanuit de mannelijke selectie zijn Iguacel, Sacoor en Vanderbemden de afgevaardigden. Claes, Laus en Vervaet worden door de Cheetahs naar voren geschoven. Voor de tweede race op zondag mag er in de gemengde estafettes slechts één wissel doorgevoerd worden. De Mixed Relay is bij uitstek moeilijk te voorspellen door het gebrek aan vergelijkingsmateriaal. Twee zaken zijn wel duidelijk:onze landgenoten vatten post in baan zes en ontmoeten met Ierland en Groot-Brittannië te duchten concurrenten.

Het programma en de startlijsten vindt u hier.
De livestream vindt u hier en is gratis te bekijken na het aanmaken van een account. Ook Atletieknieuws trotseert moedig de nacht om het nieuws zo snel mogelijk tot aan uw ontbijttafel te brengen.