We zien geen Belgen terug in de WK-finale van de 5.000m. Robin Hendrix en John Heymans konden geen tegengewicht meer geven in de slotfase en grepen naast de finaletickets. Heymans finishte als dertiende in reeks één met 13’39″67. Hendrix eindigde als negentiende met 13’55″81.
Vijf Europeanen verzekerden zich van een plaats in de WK-finale van de 5.000m. John Heymans en Robin Hendrix maken helaas geen deel uit van de vijftal. Heymans speelde nochtans lang mee voor de knikkers. Het eerste deel van de koers placeerde hij zich samen met Jakob Ingebrigtsen helemaal achterin. Daar brachten ze het grootste deel van de tijd door.
Heymans rukte met nog een kilometer te gaan als eerste op voor. In de laatste ronde stak de DCLA-atleet zelfs nog even voorin zijn neus aan het venster. Toen het tempo met nog 200m te gaan als een komeet omhoog schoot, was het einde verhaal voor onze landgenoot. Heymans zakte weg naar de dertiende plaats met 13’39″67. Enkel de eerste acht uit elke reeks konden doorstoten.
Hendrix besloot in de tweede reeks een andere tactiek te hanteren. Tot op anderhalve kilometer van de meet leidde de atleet van het Runners’ lab Athletics Team de dans. Dat kopwerk kwam hem nadien duur te staan. Hendrix werd beleefd teruggestuurd naar de tweede helft van het pak en liep als negentiende binnen. Zijn chrono bedroeg 13’55″81, ruim twintig seconden te langzaam om door te stoten.
John Heymans: “Iedereen kan finale halen op een goede dag”
“Fantastisch. Die laatste cartouche mis ik nog, dat weet ik. Het is nog maar mijn eerste jaar op dit niveau en je kan niet alles in één keer ontwikkelen, dus die komt er nog wel. Ik ben echt tevreden. Op voorhand had ik voor mezelf drie criteria opgeschreven om mijn wedstrijd te beoordelen. De eerste was zorgen dat ik alles gegeven heb. Dat is gelukt. Punt twee was tactisch een goede koers lopen. Ik heb het tactisch perfect uitgevoerd. En de derde was doorstoten naar die finale. Ik scoor twee op drie dus ben voor 98% tevreden.”
“Op voorhand dacht ik: ‘Wie ben ik om met die grote mannen mee te lopen?’, maar die mindset heb ik op tijd kunnen ombuigen. Ik ging echt de wedstrijd in met het idee om finale te lopen. Wie dat niet doet, gaat het nooit halen, terwijl iedereen die finale kan halen. Je moet gewoon een goede dag hebben, want het is de vorm van dat moment die telt.”
Robin Hendrix: “Zal hier lessen uit trekken”
“Het is spijtig. Het plan vooraf was effectief om tempo te maken als ik me goed voelde. Ik wilde top vijf of top acht lopen zodat ik mee kon doen voor de finale. Ik heb het geprobeerd door heel aanvallend te lopen, maar daardoor was ik niet sterk genoeg meer om mee te gaan in die versnelling. Achteraf gezien heb ik te veel kop getrokken, maar ik voelde me daar op mijn gemak. Je kan de boel controleren en je blijft ook uit het gedrum. In de buik of de staart van het peloton wil je ook niet zitten.”
“Ik moet tevreden zijn met de strijdlust die ik getoond heb en hier lessen uit trekken richting de volgende kampioenschappen. Van de hitte had ik gelukkig geen last. De temperatuur voelde heel comfortabel.”
