Ben Broeders heeft zijn plaats in de polsstokfinale kunnen afdwingen. In de blakende Hongaarse zon begon Broeders aan zijn competitie op 5m55. Het werd meteen een goede poging. Ook op 5m70 reproduceerde hij een gelukte poging waardoor het er toen goed uitzag voor de finale. Twee missers op 5m75 brachten hem toch nog even in de problemen, maar Broeders bewaarde zijn kalmte en klaarde de hoogte. De finale is binnen.
België heeft er een nieuwe WK-finalist bij. Ben Broeders heeft zich namelijk een weg naar de polsstokfinale gesprongen. Terwijl het gros van de atleten al de aanloopstrook opgingen om 5m35 aan te vallen, spaarde onze landgenoot zijn krachten. De hitte in Boedapest en het gebrek aan schaduw aan de polsstokstand zal daar wellicht in meegespeeld hebben.
Op 5m55 begon Broeders, net als zijn trainingspartner Mondo Duplantis, wel aan zijn competitie. Het duo tuimelde eenvoudig over de lat. Een zelfde verhaal op de volgende hoogte van 5m70. Op 5m75 scheidde hun wegen even want Duplantis wipte er bij de eerste poging over en mocht zich al zeker wanen van de finale. Broeders moest drie keer de hoogte aanvallen alvorens erover te geraken. Uiteindelijk zien we hen allebei terug in de finale van zaterdag. Van de Nederlander Menno Vloon moeten we afscheid nemen.
“Was even strijden, maar kan niet klagen over kwalificaties”
“Om 6u moest ik al uit mijn bed. Een uur later zat ik al op de bus en anderhalf uur voor de competitie werden we al in de callroom verwacht. We zijn vijf uur bezig geweest in de hitte. Ik heb zeker tien halve liters water gedronken, dus ik was heel blij dat het er na 5m75 opzat. Het is goed dat we twee dagen rust krijgen voor de finale.”
“Ik hou een goed gevoel over na mijn kwalificaties. Na mijn mindere pogingen op 5m75 voerde ik een kleine aanpassing door en kwam de hoogte er uiteindelijk makkelijk uit. In de finale ga ik proberen plezier te maken en alles te laten samenkomen. De aanloop zou dan ook ergens anders liggen, dichter bij het publiek, dus die aanmoedigingen gaan zeker helpen. Er kan wel iets moois uitkomen. De hoogtes ken ik nog niet, dus het is moeilijk om al uitspraken te doen over waar ik mezelf zie eindigen.”
“Nee, ik wist niet dat ik nog maar de eerste mannelijke Belg ben die drie WK-finales na elkaar haalt. Natuurlijk ben ik daar trots op. Ik hoop dat ik de jeugd een beetje kan inspireren en kan laten zien dat het in ons Belgenlandje ook kan en dat niet iets is voor de grote naties.”
