Elien Vekemans is terug van nooit helemaal weggeweest. In haar eerste wedstrijd van het seizoen, sprong de 22-jarige specialiste in het polsstokspringen meteen de limiet voor het EK beloften. Vekemans mag zich na vier jaar weer opmaken voor een internationaal kampioenschap. En dat was niet meteen vanzelfsprekend. De atlete heeft er op fysiek vlak een beroerd jaar opzitten. Ze vertelt openhartig over de eetstoornis die ze in Amerika ontwikkelde.
Indoorseizoen 2022. Aan de andere kant van de plas reeg Elien Vekemans de straffe prestaties aan elkaar. Met 4m47 als summum, klom ze naar de tweede plaats op de Belgische indoorranking aller tijden. Het stond in schril contrast met de 4m23 die ze de maanden nadien eenmalig kon voorleggen.
Afgelopen winter kon Vekemans, die net was teruggekeerd uit Amerika, het tij niet keren. De negatieve tendens werd pas afgelopen weekend tijdens de Interclub doorbroken. De DCLA-atlete sprokkelde het maximum van de punten en sprong in haar eerste wedstrijd van het seizoen de limiet voor het EK Beloften in Espoo. Een enorme opsteker voor de atlete, die bekent met een eetstoornis gekampt te hebben.
Amerikaanse mentaliteit
“Het begon eigenlijk na mijn sterk indoorseizoen in 2022”, vertelt de studente van de Arkansas universiteit. “In Arkansas heerst er enorm veel competitiviteit. Ze hebben het beste atletiekteam van Amerika en iedereen moet presteren waardoor ze erg op spiermassa en lichaamsbouw focussen.”
Vekemans werd zo geconfronteerd met de befaamde ‘vetmetingen’ en begon meer op haar voeding te letten. “Ik at minder en merkte dat mijn resultaten op dat moment ook verbeterden. Ik associeerde mijn goede resultaten met mijn eetpatroon en begon minder eten als iets goed te zien. Het besef dat dit eigenlijk heel nefast is, kwam pas achteraf. Ik verzwakte omdat al mijn reserves op waren”, geeft ze toe.
Na een kort outdoorseizoen in Amerika vertrok Vekemans vorige zomer naar haar ouders in Oostenrijk. Toen ze zich in augustus weer beter begon te voelen, keerde ze terug. “In Amerika verviel ik weer in mijn eetstoornis. In combinatie met de zware trainingen, voelde ik mij achteruitgaan. Ik brak mijn lichaam af. Toen ik in de winter naar huis keerde, kwam pas het besef dat ik diep zat.”
Vertrouwde vleugels
Sinds haar terugkeer traint Vekemans weer onder de vertrouwde vleugels van Steven Taelman. Haar Amerikaans avontuur heeft ze nog niet definitief stopgezet, maar voorlopig voelt de Leuvense zich weer de oude worden.
“Bij Steven hebben we de tijd genomen om rustig op te bouwen en aan te sterken. We hebben lang moeten zoeken naar het goede gevoel om te springen, maar dat gaat goed nu. Ik word hier ook goed begeleid in mijn eetstoornis.”
Eerste kampioenschap in vier jaar
Ondanks de eetproblematiek, staat Vekemans weer waar ze thuishoort: op een internationaal kampioenschap. Dat ze zich zo vroeg op het seizoen al verzekerde van de limiet, kwam toch als een verrassing.
“Ruim een maand geleden sloeg ik mijn voet om en scheurde ik mijn voorste ligament”, vertelt Vekemans. “Pas anderhalve week voor de wedstrijd kon ik weer op een deftige aanloop springen, maar een volledige wedstrijdaanloop zat er nog niet in. Ik verwachtte dus niet om in mijn eerste wedstrijd meteen de limiet te springen. Een internationaal kampioenschap is altijd heel tof en leerrijk dus ik ben blij dat ik er weer bij ben.”
Het is voor het eerst sinds 2019 dat ze dat nog eens kan zeggen. De bronzen medaillewinnares van het EK junioren denkt dan ook niet aan eventueel nieuw eremetaal.
“Ik ben niet bezig met eventuele medailles, al sluit ik niet uit dat het mogelijk is als ik nog goed kan trainen. Het niveau in Europa is volgens mij ook iets minder hoog dan anders”, beseft ze. “Wat voor mij primeert is mij opnieuw comfortabel voelen op een volledige aanloop en mijn zwaardere stokken opnieuw kunnen gebruiken. Als dat lukt, dan komen de hogere hoogtes wel. Het gemak waarmee ik vorige week 4m22 sprong gaf vertrouwen. Als alles goed gaat, is 4m50 misschien mogelijk. Al wil ik er eigenlijk geen getal op plakken”, voegt ze eraan toe.
Donderdag neem de jonge belofte deel aan het Vlaams kampioenschap. Zondag volgt een wedstrijd in Duitsland en nadien hoopt Vekemans, die in België haar gelijke niet vindt, nog vaker in het buitenland te springen. “De concurrentie zou me helpen om hoger te springen”, besluit de polsstokspringster.
