De Belgian Rockets, de nationale 4×100 metervrouwen, zijn net als de mannen zesde geëindigd in de EK-finale in München. De Duitse ploeg zette het Olympiastadion nog een laatste keer in lichterlaaie met goud. Daarmee zit het EK in München erop.
De Belgian Rockets startten vanuit baan 1. Elise Mehuys moest al enkele concurrenten laten lopen, maar liep wel nog meer dan degelijk. Daarna vertrok Delphine Nkansa ferm te laat, waardoor er heel wat tijd verloren werd. Ze maakte wel nog iets goed met een stevige 100 meter. Rani Vincke en Rani Rosius leverden propere wissels af en brachten het stokje als zesde binnen. De tijd van de Belgian Rockets bedroeg 43″98, heel wat trager dan in de reeksen.
Duitsland was voor eigen publiek heer en meester in 42″34. Dat kon het publiek op zijn zachtst gezegd smaken. Zilver was voor Polen, brons voor Italië.
“Dit was echt genieten”, vertelde Rosius enthousiast en met een tikkeltje ongeloof. “Ons doel was eigen al bereikt met het halen van de finale. We zijn aangekomen en worden gewoon zesde van Europa. En er zit nog veel meer in, want onze wissels waren niet top. Nu op naar de volgende stap en laten zien wat we kunnen. We hebben er zin in, de teamsfeer zit perfect en we hebben nog veel groeimarge. Maar nu eerst feesten.”
Mehuys mocht van dichtbij ervaren hoe het Duitse publiek uit zijn dak ging bij de voorstelling. “Het was echt zot met de Duitse ploeg in de baan naast mij. Het stadion ontplofte echt bij hun presentatie. Hier mogen lopen was echt heel fijn om te doen. De wissel met Delphine (Nkansa; red.) was gelukkig ook minder spannend dan in de reeksen. Echt zalig.” Over de tijd zelf zei Mehuys het volgende. “We hadden misschien wel gedacht om onze tijd uit de reeksen aan te scherpen. Al moeten we niet te veel naar de tijd kijken. We zijn zesde en dat is het belangrijkste.”
“Ik heb er zeker van genoten”, aldus een tevreden Vincke. “We kunnen echt tevreden terugkijken op deze prestatie. Met extra ervaring op zak en betere wissels komen we in de toekomst nog een pak verder. Uiteraard moeten we ook sterker worden want bij de andere landen zijn er verschillende atleten die een lage 11″ lopen.” Vincke gaat dit EK niet snel vergeten. “Het was zo overweldigend dit. Ik ben écht blij dat ik dit kon meemaken. Hopelijk is het niet de laatste keer.”
“Dit was geweldig”, sprak Nkansa. “Hopelijk is dit nog maar het begin, want dit EK geeft goesting om beter te doen. De wissels zijn nog niet top, helemaal niet zelfs, dus er zit nog veel rek op. We maken echt nog grote fouten. Een paar maanden geleden dacht ik er nog niet eens aan om deel uit te maken van deze ploeg. Dat is echt een droom, een geschenk. In principe is mijn seizoen gedaan, al wordt er nog gesproken over de Memorial Van Damme. We zien wel.”
