Hoe liggen de kaarten voor de Belgische dames op het EK in München? [voorbeschouwing]

Voor het laatste EK outdoor moeten we vier jaar terug in de tijd. De Belgische buit bedroeg toen een recordoplage van zes medailles. Nafi Thiam was de enige vrouwelijke landgenoot die hier een aandeel in had. De kersverse wereldkampioene is opnieuw de grootste medaillehoop. Wij wikken en wegen de kansen van alle Belgische dames.

Er rustig inkomen zit er dit EK niet in. Tijdens de eerste ochtendsessie op maandag komen maar liefst tien landgenoten in actie. Op de marathon zien we er meteen drie terug: Mieke Gorissen, Astrid Verhoeven en Hanne Verbruggen. Op papier is Gorissen de snelste van het trio, maar de vraag is of de Limburgse een maand na haar WK atletiek al voldoende hersteld is om opnieuw het beste van zichzelf te geven. Het drietal zal ongetwijfeld knokken voor een plaats bij de beste vijftien. Na de langste afstand, is het aan de kortste. Op de 100m proberen Delphine Nkansa en Rani Rosius zich te plaatsen voor de halve finales. Met een 15^e en 20^e stek op de startlijst ligt dat binnen hun mogelijkheden.

In de eerste avondsessie moeten we het doen zonder Cynthia Bolingo. Bolingo is danzij haar twaalfde plaats op de startlijst rechtstreeks geplaatst voor de halve finales van de 400m. Een Bolingo in topvorm maakt altijd kans op de finale, maar gezien haar lange revalidatie is het al bijzonder knap dat de recordhoudster op deze afstand er überhaupt bij is. Camille Laus en Naomi Van den Broeck moeten maandag wel aan de bak in de reeksen. Als het duo in de buurt komt van hun seizoensbeste, zijn de halve finales een haalbare kaart.

Op dag twee zal Elise Vanderelst ongetwijfeld revanche willen nemen voor haar teleurstellend WK. Met een 18^e plaats op de startlijst en slechts twaalf plaatsen in de finale zal de 1500m-specialiste alles uit de kast moeten halen om de volgende ronde te halen. Vanderelst heeft in het verleden al bewezen dat ze de kwaliteiten in huis heeft om die klus te klaren. In de kwalificaties van het hamerslingeren staat Vanessa Sterckendries voor een aartsmoeilijke opdracht. Zij kan vooral een doel maken van een verbetering van haar eigen BR. Lukt dat, dan sloopt Sterckendries zo goed als zeker voor het eerst de 70m-barrrière.

Op woensdag beginnen Nafi Thiam en Noor Vidts aan een pittige tweedaagse. Thiam gaat als titelverdedigster en regerend wereld- én olympische kampioene voor een verlenging van haar titel. Zij moet vooral Anouk Vetter, de vice-wereldkampioene vrezen. Maar ook Vidts kan zomaar op het podium belanden. Als nummer vier op de startlijst mag de wereldkampioene indoor zonder schroom dromen van eremetaal. Al is de Poolse Adrianna Sulek ook een geduchte kandidaat voor het podium.

Op de 400m horden maakt Nina Hespel als 25^e van het veld kans op een plaats in de volgende ronde, al is het voor Hespel vooral zaak om ervaring op te doen. Wie we al zeker terugzien in de halve finale zijn Paulien Couckuyt en Hanne Claes. Zij mogen dankzij hun top 12-plaats op de ranglijst de reeksen overslaan. Claes verkeert momenteel in bloedvorm, Couckuyt kan altijd dat tikkeltje meer op kampioenschappen. We mogen dus stilletjes hopen op twee landgenoten in één finale.

Donderdag staan de reeksen van de 3.000m steeple en de 800m op het programma. Zowel Eline Dalemans als Vanessa Scaunet gaan met een respectievelijk 24^e en 34^e plaats op de startlijst vooral beter proberen doen dan hun huidige ranking. Vervolgens is het opnieuw de beurt aan Nkansa. Zij krijgt op de 200m deze keer het gezelschap van Imke Vervaet. Nkansa mag met een 18^e plaats zeker hopen op de halve finales. Ook Vervaet heeft het in principe in zich om een ronde verder te geraken.

Alvorens de zevenkamp in zijn definitieve plooi valt, is het de beurt aan Lisa Rooms. Rooms zal als voorlaatste op de startlijst normaal weinig rol van betekenis spelen in de rechtstreekse finale van de 5.000m. Zij kan van het sterk deelnemersveld gebruikmaken om haar PR van 15’52”98 aan te scherpen.

De ochtendsessie op vrijdag staat voornamelijk in het teken van de aflossingen. De Belgian Rockets, de vrouwelijke 4x100m-ploeg, spreekt luidop over de finale. In de aflossingen kan werkelijk alles en dus dromen wij graag met hen mee. In tegenstelling tot de Belgian Rockets zijn de Belgian Cheetahs al lang niet meer aan hun internationaal debuut toe. In Berlijn werd het team vierde en op het recentste WK knokte het kwartet zich knap naar de zesde plaats. We mogen de Cheetahs, die opnieuw kunnen rekenen op sterkhouders Bolingo en Claes, zeker bij de kanshebbers op eremetaal rekenen.

Op de voorlaatste dag is het eindelijk showtime voor Anne Zagré. De Belgische recordhoudster op de 100m horden is uit op revanche na haar val op het WK. Dat uitte ze afgelopen week al door naar een toptijd van 12”70 te snellen, al werd de tijd niet aanvaard door problemen met de tijdsregistratie. Als Zagré in de buurt kan komen van deze chrono, dan lijkt de finale haar niet te kunnen ontglippen. Het zou de vierde keer zijn dat de hordeloopster een EK-finale haalt.

De voorbeschouwing van de mannen kan u hier terugvinden.