Twee olympische titels, twee wereldtitels, twee Europese titels in zaal én één Europese titel in openlucht. Dat is het waanzinnige parcours van Nafi Thiam sinds haar eerste grote triomf op de Olympische Spelen in Rio. Sinds 2016 moest Thiam slechts één keer het hoofd buigen in maar liefst 11 meerkampen. Het houdt maar niet op, het went maar niet en superlatieven schieten tekort. Dat bewees Queen Nafi nogmaals door in het magische Hayward Field haar tweede wereldtitel op magistrale wijze te behalen.
Een soort onaangename stress hing in de lucht rond zeven uur maandagavond op het WK in Eugene. Nafi Thiam moest in de afsluitende 800m van de zevenkamp 19 punten inlopen op Anouk Vetter. Thiam liet geen enkele steek vallen in de voorgaande zes proeven, maar zou in de toch wel gevreesde dubbele baanronde voor het eerst moeten aanvallen in de jacht op haar felbegeerde tweede WK-goud. Onbekend terrein dus voor de tweevoudige olympische kampioene, al weten u en ik dat niemand beter presteert onder druk dan ene Nafi Thiam zelf.
De opgave was simpel: meer dan 1,34 seconden voorsprong halen op Vetter. Thiam ging voor méér dan dat en dat bleek al het geval na goed 200m. Onze landgenote liep met lef, brio én veel overgave. Het resultaat was – na een weergaloze versnelling in de laatste rechte lijn – ronduit indrukwekkend. Haar zes jaar oud PR ging voor de bijl en met 2’13″00 had ze aan de finish ruim zeven seconden overschot op haar Nederlandse conculega. Een stralende Thiam gaf na afloop toe dat ze gewoonweg trots op zichzelf was door de manier waarop ze die slotdiscipline had aangepakt. Dat kon haar trainer Roger Lespagnard alleen maar beamen.
Strafste zevenkamp ooit op WK
Met een puntentotaal van 6.947 zette ze trouwens haar beste prestatie ooit neer op een groot kampioenschap én haar tweede zevenkamp ooit. Vergeet niet dat Thiam in de aanloop naar het zomerseizoen zelfs twijfelde om het WK links te laten liggen na aanhoudende rugproblemen. Laat dat het zoveelste bewijs zijn van de vechtlust en het doorzettingsvermogen van de grootste atlete ooit uit de Belgische geschiedenis. Bovendien waren de scores van Vetter en bronzen medaillewinnares Anna Hall zo hoog dat het met voorsprong het meest hoogstaande WK op de zevenkamp ooit werd qua podium.
Dat Thiam nog maar eens de klus klaart op nog altijd maar 27-jarige leeftijd blijft iets om te koesteren. Ons land kende namelijk nog nooit een atlete die zo’n dominantie aan de dag kon leggen. Van haar laatste grote 11 meerkampen moest ze één keer vrede nemen met de tweede plaats én op dat WK in Doha speelde die pijnlijke elleboog een hoofdrol. De poulain van Lespagnard stapelt internationale trofeeën op alsof het niets is en ondanks dat palmares neemt ze op meetings groot of klein de tijd voor een handtekening, selfie of babbeltje.
En de onaangename stress die vooraf heerste in Hayward Field, leverde 800 meter later zelfs bij de meest ingetogen Belgische journalisten een vreugde-uitbarsting op. Een handvol journalisten in Eugene, als kinderen zo blij én met een diepe buiging voor onze meerkampkoningin. Thiam is het equivalent van wat men in het Engels “The gift that keeps on giving” noemt en god wat deed het deugd om haar zoveelste triomf vanop de eerste rij te mogen meemaken.
Merci, Nafi.
