Ismael Debjani en Ruben Verheyden hebben de reeksen van de 1.500 meter op het WK in Eugene niet overleefd. Het was de nog maar 21-jarige Verheyden die het best voor de dag kwam en op amper één honderdste van de halve finales strandde. Debjani kwam nooit in de buurt.
Bij de eerste serieuze versnelling in zijn reeks moest Debjani meteen passen. Er moet wel worden bij verteld dat het hard ging, want de Carolo finishte nog altijd in een enigszins aanvaardbare 3’39″96. In de buurt van kwalificatie kwam hij daarmee echter niet. Hij was pas twaalfde in zijn reeks, terwijl alleen de eerste zes rechtstreeks doorstootten, samen met de zes snelste verliezers.
Verheyden zette zich lange tijd achterin, maar haalde in het slot zijn kenmerkende sterke slotronde boven. Hij kwam héél dicht bij de halve finales, maar net niet dicht genoeg. Uiteindelijk was hij in zijn reeks zevende in 3’39″46, op amper één honderdste van de vereiste top zes. Zuur, maar wel een prestatie om trots op te zijn voor een 21-jarige.
“Ik had simpelweg de benen niet”, zei Debjani na afloop. “Misschien heb ik dit seizoen wat teveel geschipperd tussen de 1.500 meter en de 5.000 meter, want ik had vandaag niet het gevoel dat ik het juiste ritme te pakken had voor een 1.500 meter. De vaststelling is dat ik een man blijf van ‘one shot’, maar op de kampioenschappen wil het maar niet lukken. In de toekomst moet ik naar de 5.000m, maar in München wordt het nog 1.500m, want op de 5.000m heb ik de limiet niet.”
Verheyden was bijna net zo ontgoocheld als Debjani. “Dit doet pijn. Ik voel pure ontgoocheling”, zei de Europese beloftekampioen. “Binnen een dag of twee ga ik supertrots zijn dat ik op mijn leeftijd op het WK stond, maar nu mag ik wel even teleurgesteld zijn. Ik heb alles gegeven en ben heel goed in vorm dus kan mezelf op fysiek vlak niks verwijten, maar onderweg heb ik mezelf wel verschillende keren makkelijk laten wegzetten. Ik ben nog wat te braaf en mis ervaring, maar als ik deze vorm kan vasthouden, mik ik op het EK in München vol op de finale.”
