Michael Somers opent morgen zijn atletiekjaar met een 3.000m in het Franse Lyon. Somers, die op het meest recente EK veldlopen uitpakte met een vijfde plaats, wil zijn sprong voorwaarts in het veld vertalen naar sterke prestaties op de piste. De atleet van LYRA gaat voluit voor een ticket naar het WK indoor in Belgrado, maar wedt mogelijk nog op twee paarden. Een eindzege in de CrossCup wil hij namelijk niet zomaar laten schieten.
Michael Somers was dé man van het veldloopseizoen tot nu toe. Na een tweede plaats in Mol én een zege in Roeselare bewees hij met een vijfde stek op het EK veldlopen in Fingal, Dublin dat hij de beste Belg van het moment in het veld is. Morgen gooit de atleet het over een andere boeg, aangezien hij aan zijn indoorseizoen begint met een 3.000m in het Franse Lyon. Ook Ismael Debjani en Vanessa Scaunet zijn er van de partij. “Na Dublin heb ik toch de tijd genomen om met vrienden en familie stil te staan bij de opstap die ik gemaakt heb. Ik heb er zo goed mogelijk van proberen genieten, maar daarnaast heb ik op trainingsvlak ook gepoogd om de knop zo snel mogelijk om te draaien. Mijn benen hadden duidelijk nood aan recuperatie na die reeks veldlopen, maar eind december ben ik toch begonnen met wat prikkels in zaal. Morgen is er al die eerste wedstrijd, wat iets vroeger dan verwacht is. Al is er toch hier en daar nog hinder door corona, waardoor je eigenlijk moet pakken wat je pakken kan”, begint de atleet.
De komende weken staan bij Somers in het teken van de WK-limiet, die 7’50″00 bedraagt. Het PR van de atleet is goed twee en een halve seconde trager en dateert van vorig jaar. “Het plan is om morgen al eens goed in het rood te gaan. Ik wilde mijn seizoensstart niet uitstellen en kreeg een uitgelezen kans dankzij de meeting in Lyon. Vorig jaar ben ik holder de bolder een 1500m gaan lopen en dat pakte toen ook goed uit (Somers liep in Luxemburg de EK-limiet op die afstand nadat hij niet mocht deelnemen aan de IFAM Indoor in eigen land, red.). Ik leef ontspannen naar morgen toe en verkeer in goede vorm, dus we zien wel wat er uit de bus komt. Een supertijd laat ik zeker niet liggen als de kans zich aanbiedt.”
“Normaal gezien wordt er tempo gemaakt richting de WK-limiet, dus het wordt kwestie om dat tempo zo lang mogelijk vol te houden. Normaal gezien zou dat relatief vlot moeten gaan tot de laatste 600m. Daarna wordt het zien hoe goed de benen écht al zijn. Zelf ambieer ik deze winter toch méér dan puur die limiet. Het moet nog altijd gelopen worden en je moet op het juiste moment in vorm zijn. Haal ik een gelijkaardige flow zoals in het veld, dan hoop ik toch richting 7’45 te gaan. Dat is ambitieus, maar als ik heel eerlijk ben, dan weet ik zelf maar al te goed dat ik met 7’50 niks kan gaan doen op het WK. Net daarom wil ik die volgende stap zetten.”
Combinatie indoor en veld niet uitgesloten
Veel kansen krijgt Somers de komende weken niet, waardoor hij op het juiste moment moet pieken. “Het plan is niet om een lange reeks wedstrijden te lopen. De focus ligt echt wel op die 3.000m. Pure snelheidsprikkels staan niet op de planning. Normaal gezien loop ik zeker nog in Dortmund op 12 februari. Mijn resultaat in Lyon zal ook bepalen of ik elders aan de start kan komen. Het BK indoor is de wedstrijd van de laatste kans. Qua punten is het sowieso een interessant gegeven, dus als ik er iets mooi kan opzetten met een paar landgenoten, dan behoort dat zeker tot de opties.”
Of we de atleet de komende weken in het veld terugzien, is nog onduidelijk. Na sterke prestaties in Mol en Roeselare voert Somers het klassement van de CrossCup aan. Dat laatste roept een bepaald eergevoel op bij de 26-jarige atleet. “Er bestaat nog een kans dat ik het veld duik. In de eerste plaats om het eindklassement van de CrossCup op mijn naam te schrijven. Dat is deels uit respect naar de organisatie toe, maar ook omdat je zoiets niet zomaar laat liggen. Ik hecht er genoeg waarde aan en wil het daarom ook niet zomaar uit handen geven. Wedstrijden in zaal krijgen voorrang op crossen, waardoor ik geen knalprestaties verwacht in openlucht. Het kan een druk schema worden, maar ik heb genoeg kilometers gedraaid om mogelijke uitstapjes naar het veld te verantwoorden.”
Commotie rond Dijlepad
De afgelopen dagen was er héél wat te doen over een heilig stukje loopgrond in Leuven. Werken van de Vlaamse Milieumaatschappij bedreigden namelijk een wereldberoemd stuk van het beruchte Dijlepad in Heverlee. Een oproep op sociale media door Pieter-Jan Hannes heeft de dames en heren bij de Vlaamse Milieumaatschappij duidelijk wakker geschud, aangezien een betonstrook van zowat 400m er niet komt. “In eerste instantie was er toch veel ongeloof, zeker door het gebrek aan communicatie naar federaties en organisaties. Er waren wat klachten van wandelaars en fietsers, maar een laag beton gieten op zo’n stukje heilige grond, dat gaat er bij mij niet in. Leuven was vorig jaar de Europese sportstad. Het voelde dus vreemde dat er geen andere oplossing is aangereikt”.
“Het is ook puur toeval dat PJ (Pieter-Jan Hannes, red.) en Hamish (Carson, een Nieuw-Zeelandse atleet die in ons land verblijft, red.) gingen vragen naar de plannen van de werkmannen op het pad. Stellen zij die vraag niet, dan lag er eind deze week een laag beton op het pad. Het is goed dat er geluisterd is. Die snelle ommekeer duidt ook wel op het feit dat het om een onbezonnen beslissing ging. Het zou echt een gedrocht zijn geweest, zeker omdat je vanop het Dijlepad het eerste stukje bos ziet liggen als je Leuven in die richting verlaat”, besloot Somers.
