Roger Lespagnard zag zijn poulain Nafi Thiam vandaag voor de tweede keer op rij olympisch kampioen worden. Samen hebben ze geschiedenis geschreven, maar dat liep niet van een leien dakje. Hij testte valspositief op corona en werd enkele uren in quarantaine geplaatst.
“Dat er nog nooit in België iemand twee keer goud heeft gewonnen, zegt genoeg”, aldus Lespagnard over de prestatie van Thiam in Tokio. “Dit is uitzonderlijk. En zeker omdat het niet de makkelijkste tweedaagse is geweest. Ik word er een beetje emotioneel van. In Rio verwachtte niemand iets, dus in die zin was deze veel moeilijker.”
Er was in de eerste plaats de mindere eerste dag van Thiam die de zaken bemoeilijkte. “Gisterenavond had ik het toch wat moeilijk. We hadden keihard op die 200 meter gewerkt en dat is er niet uitgekomen. Met reden wel, want de laatste weken is ze wat achteruitgegaan door fysieke problemen. Ze had veel last aan haar rug. We hebben niet kunnen doen wat we wilden doen op training.”
En dan was er nog de positieve coronatest van Lespagnard. “Het was niet makkelijk, ook niet voor mij. Ik zat opgesloten in een hoekje van het stadion en we hebben gecommuniceerd in de mate van het mogelijke”, vertelt de coach van Thiam. “Ik heb haar altijd geleerd om zelf verantwoordelijkheid te nemen, en dat heeft vandaag geholpen, maar ik wilde toch technische aanwijzingen geven. Ik heb een gat in de muur gevonden en daar heb ik door geroepen, terwijl ik op één been stond om hoog genoeg uit te komen.”
Thiam zinspeelde in het verleden enkele keren op een sabbatjaar na Tokio, maar daar lijkt geen sprake van. Ze verschijnt gewoon aan de start van het WK in Eugene in 2022. “Eugene is de hoofdzetel van een merk van sportschoenen, jullie weten wel waar ik het over heb”, aldus Lespagnard, verwijzend naar Nike, de sponsor van Thiam. “Nafi zal verplicht zijn om daar deel te nemen. Daarna is er nog het EK in München waar ze waarschijnlijk zal hoog-of verspringen.”
De honger van Lespagnard is overigens nog niet gestild. Het olympisch goud is nog maar net binnen, of hij begint al over nieuwe, minstens even spectaculaire doelen. “Het volgende is het wereldrecord, zowel in zaal als outdoor. In zaal zie ik het heel snel al gebeuren. En dan de gouden tripel in Parijs, als ik dan nog leef tenminste”, besluit hij met een kwinkslag.
