Paulien Couckuyt trapt zaterdag haar indoorcampagne op gang. De Belgian Cheetah heeft in tegenstelling tot vorig jaar een winter goed kunnen doortrainen en wil dan ook graag testen waar ze staat. Individuele EK-ambities koestert Couckuyt niet, maar met de 4x400m-ploeg heeft ze wel een duidelijk doel voor ogen. Ze hoopt zich met de aflossingsploeg te plaatsen voor het EK indoor in het Poolse Torun en durft dromen van een medaille.
Paulien Couckuyt zag het indoorseizoen van 2020 aan haar neus voorbijgaan. Door een aanhoudende rugblessure raakte de Belgische kampioene op de 400m horden maar niet wedstrijdklaar. Ondanks het oponthoud op training slaagde de 23-jarige atlete er afgelopen zomer wel in om voor het eerst onder de 53 seconden te duiken op 400m (52”98). Met 56”14 op 400m horden maakte ze eveneens een goede beurt. Deze winter kwam Couckuyt de opbouwperiode ongeschonden door waardoor ze een stap voorwaarts kon zetten.
“Ik ben de afgelopen maanden blessurevrij gebleven waardoor ik een goede basis kon leggen. Achteraf gezien was die blessureperiode van vorige winter geen slechte les. Als ik nu iets voel, zal ik sneller gas terugnemen of op een alternatieve manier mijn training afwerken. Mijn krachttrainingen heb ik bijvoorbeeld veel trager opgebouwd in vergelijking met vorig jaar. Deze aanpak rendeert en ik voel dat ik progressie heb gemaakt. Zeker op vlak van kracht, iets wat ik vorig jaar echt miste. Ik amuseer mij ook enorm en kijk letterlijk uit naar elke training. Zeker de trainingen in groep, al volgen we wel strikt de maatregelen op. We houden het maximaal bij groepjes van vier en dragen een mondmasker tijdens het opwarmen en stretchen. Vooral bij de zware trainingen ben ik blij dat ik mijn maatjes rond mij heb”, vertelt Couckuyt.
Persoonlijk record aanvallen
Couckuyt neemt het indoorseizoen als een tussendoortje, want als specialiste van de 400m horden moet ze nog even geduld uitoefenen alvorens ze zich weer kan focussen op haar favoriete discipline. De 23-jarige atlete koestert bijgevolg geen individuele EK-ambities, maar wil wel kijken of ze vooruitgang geboekt heeft.
“Het indoorseizoen is zeker geen hoofddoel voor mij. Ik zie het eerder als een goede voorbereiding op de 400m horden. Nog eens kennismaken met de verzuring en hopelijk de bevestiging krijgen dat ik progressie heb gemaakt. Twee jaar geleden rendeerde deze aanpak alleszins. Ik moet toegeven dat ik schrok toen ik onlangs mijn PR op de 400m zag (54”57; red.). Ik dacht echt dat ik al sneller had gelopen. Dat PR gaat er dus hopelijk deze winter aan, al zal het misschien niet tijdens de eerste wedstrijd prijs zijn. De vorm begint te komen, maar ik zit zeker nog niet aan mijn top. Daarvoor heb ik eerst nog een paar verzuringstrainingen nodig. Ook al loop ik een PR, met een individuele deelname aan het EK hou ik niet echt rekening. Er wordt een scherpe chrono geëist (52”73; red.) dus ik verwacht niet dat er veel onder deze tijd gaan duiken. Een deelname met de 4x400m-ploeg is dan weer wel een doel”, verduidelijkt ze.
Medaillehoop met Belgian Cheetahs
Couckuyt was er al eens bij op een EK Indoor. Twee jaar geleden mocht ze voor het eerst de aflossingsploeg vervoegen, maar zelf lopen zat er toen nog niet in. Vanop de eerste rij zag ze toen hoe haar team naar de vijfde plaats liep. In Torun hopen de Belgian Cheetahs voor het eerst het internationaal podium te beklimmen en daar hoopt Couckuyt natuurlijk haar steentje aan bij te dragen.
“Ik maak er een doel van om dit indoorseizoen met de 4x400m-ploeg op het EK te staan. Ik zal dan ook pieken naar dit kampioenschap. We hebben met de Cheetahs nog geen echte doelen vooropgesteld, maar als we ons kunnen kwalificeren moeten we echt voor die medaille durven gaan. Dat was twee jaar geleden al het doel en sindsdien zijn we alleen maar gegroeid.”
Wedstrijden op eigen bodem
Aankomende zaterdag mag Couckuyt zich al een eerste keer in de kijker proberen lopen op de VAL-micromeeting. Als alles volgens plan gaat, loopt de VAC-atlete ook de drie daaropvolgende weekends een wedstrijd.
“Zaterdag staat er een 400m op de agenda in Gent, net als de week daarop. Met de IFAM en hopelijk daarna het BK heb ik nog wel wat wedstrijden in het vooruitzicht. Naar het buitenland ga ik niet. Samen met Rudi (Diels; red.) heb ik beslist om voor de veilige optie te kiezen en dicht bij huis te blijven. Dankzij de sterke tegenstand in eigen land is het ook geen absolute meerwaarde om het elders te gaan zoeken. Hopelijk blijft alles doorgaan, want de onzekerheid maakt het lastig. Ik probeer er niet al te veel over na te denken en zal alles geven bij elke mogelijkheid die zich voordoet”, besluit de Europese beloftekampioene strijdvaardig.
