Lindsey De Grande liep vorig jaar voor het eerst sinds 2011 opnieuw een internationale wedstrijd. De atlete was daarvoor op weg naar een beloftevolle atletiekcarrière, maar moest noodgedwongen stappen terugzetten door chronische leukemie. Toch blijft de OEH-atlete, met haar nieuwe coach Tim Moriau, steevast verder trainen met een olympische droom in haar achterhoofd.
De corona-maatregelen treffen Lindsey De Grande extra hard. Zij behoort namelijk tot de groep van risicopatiënten. “Ik zou het vooral erg vinden moest ik mijn dierbaren of andere mensen besmetten. Door mijn kanker moet ik wel voorzichtig zijn, maar momenteel ben ik stabiel in mijn ziekte. Veel mensen lopen jammer genoeg meer risico.” Ze vindt het juist voor die mensen pijnlijk om te zien dat anderen nog steeds de regels aan hun laars lappen.
De Grande’s trainingsgewoonten veranderen niet veel. Na het korte indoorseizoen moest de afstandloopster even gas terug nemen om haar lichaam te laten herstellen. Nu werkt ze vooral basistrainingen af. “Als atleet mogen we nu zeker niet klagen, aangezien we overal kunnen lopen. Voor heel wat andere sporters is het veel complexer en dat is ook nog relatief ten opzichte van wat er zich in de hele wereld afspeelt.”
Alleen trainen is ze wel gewoon, toch mist De Grande het sociaal aspect. “Uiteraard is het altijd fijn om eens in groep te trainen of je trainer bij een sessie te hebben, maar via de smartphone en sociale media zijn er voldoende contactmogelijkheden.” Sinds haar diagnose kan de atlete vlot omgaan met een onzekere wedstrijdplanning. “Ik probeer me te focussen op wat ik wel onder controle heb, en dat is mijn trainingen afwerken en vertrouwen hebben in de aanpak van mijn trainer.” Haar grootste doel ligt in het uiterste uit zichzelf halen, iets waar ze elke dag kan aan werken. Mochten er nog zomerwedstrijden plaatsvinden, dan hoopt de atlete er enkele mee te pikken. Anders zullen het wedstrijdsimulaties op trainingen worden. Buiten de trainingen komt ze sowieso niet vaak buiten vanwege pijn en een gebrek aan energie.
Het uitstel van de Spelen vindt De Grande onvermijdelijk. “Het lijkt me gewoon niet realistisch om die in 2020 te laten doorgaan, zonder opnieuw onnoemelijk veel mensen en landen in gevaar te brengen, met een enorme impact op verschillende domeinen. Menselijkheid primeert hier. Ik vind het positief dat sommige landen en atleten ook echt hun nek hebben durven uitsteken. Ik begrijp dat dit voor sommige atleten een harde noot is om te kraken, maar toch mogen we niet klagen.” Zelf hoopt ze het komende jaar progressie te blijven maken, dat haar kanker stabiel blijft, maar ook dat ze plezier blijft hebben in haar sport.
Op de vraag of ze tips heeft voor mede-atleten om te leren omgaan met onvoorspelbare situaties zegt ze het volgende: “Ik voel me zeker geen expert, omdat ik zelf nog elke dag uitzoek hoe ik moet omgaan met weinig tot geen controle te hebben over mijn dagen, over hoe ik me voel, over mijn energie,… Het is vooral belangrijk om ons te focussen op hetgeen waar we controle over hebben, dat is niet altijd veel, en te proberen loslaten waar we geen controle over hebben. Een oefening van core stability correcter uitvoeren, je ademhaling beter beheersen tijdens de training, positief te denken wanneer een workout niet goed gaat, plezier hebben in de workout op zich, je snelheid verbeteren of je uithouding uitbouwen.”
Maura De Troyer voor Atletieknieuws
Vlot geschreven artikel. Informatief en op niveau. De juiste verhouding tussen empathie, kennis en informatie-overdracht.
Reacties zijn gesloten.