‘Liefde in tijden van cholera’ is een bestseller van de Colombiaanse schrijver Gabriel García Márquez, maar het lijkt weinig waarschijnlijk dat ‘Trainen in tijden van corona’ even succesvol wordt. Covid-19 gooit roet in het eten van de (sport)wereld. Hoe gaan atleten om met het uitstel van wedstrijden, het verplaatsen van trainingsstages en de onzekerheid op sportief vlak de komende maanden? Soufiane Bouchikhi viert vandaag zijn 30ste verjaardag en had die dag ongetwijfeld anders voorgesteld.
Soufiane Bouchikhi kroonde zich op 1 maart tot Belgisch kampioen in het veldlopen en plande komende zomer zijn laatste seizoen op de piste. De Olympische Spelen in Tokio waren hét grote doel van Bouchikhi, die voornamelijk op de 10.000m mikte. Vandaag de dag relativeert Bouchikhi zijn bestaan als topsporter door de coronacrisis die ook ons land zwaar teistert. “Ik ben zelf in goede gezondheid. Na het BK veldlopen heb ik twee weken rust genomen. Vervolgens ben ik rustig aan mijn opbouw begonnen, maar meer ga ik nu niet doen. Het is niet zinvol om specifiek te beginnen trainen, aangezien er geen wedstrijden gepland staan voorlopig. We moeten eerst en vooral deze crisis opvolgen. In mijn ogen is dit nog maar het begin. Het is voornamelijk afwachten welke beslissingen volgen. Het voornaamste is dat mijn familie, vrienden en ikzelf gezond zijn”, steekt de Belgische kampioen in het veld van wal.
De 30-jarige atleet beseft dat er in deze tijden belangrijkere zaken zijn dan topsport. Bouchikhi volgt het nieuws rond het coronavirus al meer dan een maand op de voet. “Ik relativeer mijn leven als topsporter. De huidige crisis toont dat het heel belangrijk is om alles een plaats te kunnen geven. Er zijn veel belangrijkere zaken dan onze sport. Elke dag vallen in eigen land en over de hele wereld zoveel slachtoffers. Het is alsof we wennen aan dat nieuws en dat zou niet mogen. In mijn ogen hadden we sneller strengere maatregelen moeten nemen, aangezien het probleem is begonnen met veel mensen die terugkeerden uit Noord-Italië. Indien er op dat moment strengere controles waren op luchthavens met het controleren van lichaamstemperatuur en andere zaken, dan had de crisis nu kleiner geweest. Toen was het zogezegd nog een klein griepje. Zelf was ik op dat moment al heel bezorgd, aangezien het duidelijk om een virus gaat dat erg snel verspreidt én heel besmettelijk is. Er werd in die aanvangsfase veel te laks omgegaan met maatregelen”, verklaart Bouchikhi.
De atleet is dus absoluut voorstander van strengere maatregelen zoals onder meer in Frankrijk, waar je bijvoorbeeld veel minder vrijheid krijgt op vlak van lichaamsbeweging. “Een volledige lockdown moet kunnen. Heel snel dieren uitlaten en boodschappen doen, moet natuurlijk mogelijk blijven. Het mag van mij zeker zoals in Frankrijk aangepakt worden. Zelf ervaar ik liever een korte, extreme pijn om hopelijk sneller van deze miserie af te zijn. Zo kan de curve ook stabiliseren en sneller afvlakken. Topsporters zouden de kans moeten krijgen om bepaalde trainingen af te werken, maar recreanten zouden nu toch even geduld moeten uitoefenen. Er komen nu veel meer mensen buiten dan gewoonlijk. Is dat dan de Belgische mentaliteit? Ik weet het niet goed. Ik heb mogelijkheden om binnen te trainen dankzij een loopband en hometrainer, dus dat is ook een degelijk alternatief”, klinkt het bij de atleet.
Op basis van zijn plaats op de ranking kan Bouchikhi zowel op de 5.000m als op de 10.000m afzakken naar Tokio voor de Olympische Spelen. Toch is hij resoluut tegen de Spelen eind juli. “Je moet weten dat ik eigenlijk voor de Spelen zou moeten zijn, aangezien ik op basis van de ranking mijn tickets naar Japan heb. Ik zou dus voordeel uit de huidige situatie kunnen halen én toch ben ik absoluut tegen de Spelen deze zomer. Het is te belachelijk voor woorden dat er nog maar gedacht wordt aan het organiseren. Ik begrijp de frustraties van atleten die jaren toewerken naar deze zomer, maar de gezondheid wereldwijd gaat voor op alles.”
“Het zouden de Spelen van de Ongelijkheid worden, aangezien atleten in Italië, Frankrijk en Spanje nog lange tijd geen voet buiten mogen zetten. Er zullen nog landen volgen en dit is nog maar het begin van de crisis. De kans bestaat dat ik door deze situatie meteen de overstap naar de weg maak, aangezien ik de kans groot acht dat er komende zomer geen internationale pistewedstrijden zullen volgen. Er staat een heel druk najaar gepland op vlak van marathons. Dat is nefast naar de kwaliteit qua deelnemers. Ik houd er me momenteel nog niet mee bezig, aangezien we nu vooral moeten luisteren naar de overheid. Ik heb meteen besloten om mijn ouders twee tot drie maand niet te zien”, vertelt hij.
Het uitstel van de Spelen leeft onder atleten. Bouchikhi had al veel contact over het onderwerp met collega’s. “Veel atleten vragen me wat ik denk over de Spelen. Ik zeg dan rechtuit wat ik denk. Ik volg de crisis van het begin en heb helaas al veel bijgeleerd sindsdien. Ik ben ook maar een atleet zoals een ander en wil graag doelen om me te motiveren, maar het is gewoonweg nutteloos om nu specifiek werk te gaan doen. Tot we meer duidelijkheid krijgen blijft dat het geval. Ik vrees dat ik komende zomer geen spikes ga dragen op de piste, maar het voornaamste blijft dat we relativeren. Ik mag van geluk spreken dat ik gezond ben en nog kan sporten”, besluit Bouchikhi.
