Michael Obasuyi is één van de Belgische namen die kans maakt op een deelname aan het WK indoor in het Chinese Nanjing. Obasuyi, de vijfde van het EK voor beloften op de hoge horden, zag een deelname aan het WK in Doha in het water vallen door het opvissen van atleten uit dwergstaten. De frustratie van die niet-deelname heeft de hordeloper van OEH omgezet in positieve energie. Dat komt ongetwijfeld van pas in 2020, het jaar waarin zowel het WK indoor, de Olympische Spelen en het EK in Parijs met stip aangeduid staan.
Voor Michael Obasuyi was 2019 een overgangsjaar. De eerstejaarsbelofte verbaasde vriend en vijand in 2018 door vierde te worden op het WK bij de junioren én vervolgens probleemloos over te schakelen naar de seniorenhorden. Obasuyi haalde zelfs de halve finales van het EK in Berlijn. 2019 stond in het teken van die definitieve overschakeling en dat leverde hem onder meer een vijfde plaats op het EK voor beloften en een PR van 13″54 op.
“De definitieve stap naar die allerhoogste horden heb ik toch wat onderschat. Op training durfde ik soms nonchalant zijn op technisch vlak. Het probleem is dat je daardoor vaak kleine blessures oploopt. Die fouten slopen er soms onbewust in, waardoor ik ze ook tijdens wedstrijden maakte”, aldus de 20-jarige hordeloper.
“Frustraties rond Doha omgezet in positieve energie”
Het afwachten om eventueel opgevist te worden voor het WK in Doha was een periode met gemengde gevoelens voor Obasuyi. Toen het nieuws kwam dat hij dan toch niet naar Qatar mocht, was er toch sprake van duidelijke ontgoocheling. “Ik begon er op een bepaald moment in te geloven dat ik zou opgevist worden. Dat het dan niet gebeurde, was even slikken. De frustratie rond Doha zit nog altijd in me, maar ik zet die energie om in een bepaalde drive om nog meer voor mijn sport te leven en doelen na te jagen”, vertelt de vijfde van het EK voor beloften.
“Korte horden draaien rond pure power”
De verbetering op technisch vlak is er, mede dankzij veel hard werk, duidelijk gekomen. Dat laat zich ook voelen. “Ik voel dat ik veel gecontroleerder kan lopen. Op vlak van snelheid en kracht heb ik een duidelijke stap vooruit gezet. Nu is het van belang dat ik die elementen kan omzetten in een goede race op de horden. Sinds eind september doe ik veel stabilisatie. In combinatie met de talloze uren in de powerzaal zorgt dat ervoor dat ik een pak belastbaarder ben. Zo moet ik zelden passen voor trainingen door kleine pijntjes. Iets wat de afgelopen jaren wel durfde te gebeuren”, voegt Obasuyi toe.
Net zoals vorig jaar vertoefde de hordeloper in het Zuid-Afrikaanse Stellenbosch om er zich in ideale omstandigheden voor te bereiden op zijn indoorseizoen. De conditietrainingen liggen achter de rug, waardoor het specifieke werk op de horden kan beginnen. “Tot eind december heb ik vooral basistrainingen afgewerkt. Momenteel werken we meer op startjes en maximale sprints en kracht. Krachttrainingen zijn van primordiaal belang, aangezien zowel Patrick (Himschoot; red.) als ikzelf van mening zijn dat korte horden puur op power worden lopen. Daardoor zit ik gemiddeld een drie à vier keer per week in de krachtzaal”, zegt de atleet.
“WK indoor moet mogelijk zijn”
De hordeloper gaat voluit voor zijn eerste WK in zaal. Daarvoor is een chrono van 7″70 nodig. “Momenteel staan er zeker twee wedstrijden op de planning, namelijk de World Indoor Tour Meeting in Düsseldorf en het BK AC. Uiteraard wil ik twee goede prestaties neerzetten voor mijn plaats op de World Ranking (uitgezuiverd staat hij voorlopig op een 45ste plaats, in principe mogen atleten uit de top 40 naar de Spelen in Tokio; red.). Ik zie mezelf echter wel in staat om het WK indoor te halen. Vorig jaar heb ik met een minimale voorbereiding, waarin ik gedurende zes weken alleen maar kon aquajoggen, toch 7″75 gelopen. Dan is die limiet van 7″70 geen onhaalbaar gegeven, zeker omdat ik me nog nooit zo klaar heb gevoeld om me te bewijzen in wedstrijden”, verklaart hij na zijn uitstekende stage in Zuid-Afrika.
Na een eventuele uitstap naar het Chinese Nanjing midden maart volgens mogelijks de eerste Spelen voor de atleet. Toch ligt het ultieme doel van Obasuyi niet in Tokio, maar wel op het EK in Parijs. “Ik ga niet beweren dat de Spelen me niet aanspreken, anders zou ik niet serieus met mijn sport bezig zijn. Ik maak van het EK in Parijs echter mijn hoofddoel. Ik teken meteen voor een finale in Parijs, ook al moet ik daarvoor de Spelen missen. Ik wil mee kunnen strijden voor winst in mijn races. Het spreekt me niet aan om er dan gewoonweg uitgelopen te worden in de reeksen in Tokio. Binnen vier jaar in Parijs moet ik pas echt ambities op olympisch niveau koesteren”, besluit Obasuyi.
