Isaac Kimeli heeft op een jaar tijd opnieuw een enorme stap vooruit gezet. Wat begon met een zilveren medaille op het EK veldlopen in Tilburg, stopte pas tijdens de halve finales van de 1500m op het WK in Doha. Eerder had de 25-jarige atleet al de reeksen en finale van de 5.000m gelopen. Op de AG Memorial Van Damme verzekerde Kimeli zich dankzij een stevig PR alvast van de Olympische Spelen in Tokio. Na een grand cru-jaar gooit de drievoudige Belgische kampioen in het veld het komende winter over een andere boeg. Gisteren hadden we een uitgebreide babbel met de atleet.
Het is iets na twee uur ’s middags als Isaac Kimeli de Gentse Topsporthal binnensloft. De vele kinderen op de piste merken de atleet meteen op, maar wachten toch even om naar hem toe te stormen. De toon is echter gezet als Kimeli duchtig handtekeningen en selfies begint uit te delen. De afstandsloper ontvangt groep na groep met een hemelsbrede glimlach. Kimeli geniet, laat dat duidelijk zijn, zeker als hij verleid wordt tot enkele rondjes op de piste. De volgende twee en een half uur zal de WK-ganger op en rond de piste te vinden zijn, om vervolgens zelf nog een korte training af te werken, weliswaar niet in zaal.
Het WK in Doha ligt nog maar een maand achter ons, maar Kimeli heeft niet stil gezeten sinds zijn sterke passage in Qatar. Met een 14de stek op de 5.000m en een plaats in de halve finales van de 1500m verbaasde hij vriend en vijand. Voor de atleet van OEH was het de eerste keer dat hij op zo’n groot pistekampioenschap mocht aantreden. “Het was mijn eerste kampioenschap op zo’n niveau. Het WK veldlopen kan je er niet mee vergelijken. Daardoor was quasi alles nieuw. Ik heb heel veel bijgeleerd en mag volgens mij echt wel spreken van een geslaagd WK. Ik voelde in de finale van de 5.000m dat ik tegen de absolute top nog wat tekort kwam. Op de Olympische Spelen in Tokio hoop ik mee te strijden tot het bittere einde”, aldus de atleet.
Vier weken na het WK moest Kimeli enigszins noodgedwongen opnieuw aan de bak tijdens de Structabo CrossCup Relays in Berlare. Van een rustperiode waarin er niet gelopen werd, was geen sprake. “Na Doha heb ik een relatieve rustperiode ingebouwd. Dat komt in feite neer op één dag lopen en één dag niet lopen. Met een paar basistrainingen op vlak van interval ben ik dan aan de start verschenen in Berlare. Mijn conditie is nooit echt weggeweest, maar ik beschikte niet over de vorm om als derde loper ingezet te worden. In een ideaal scenario had Simon (Debognies, die lang out is door een stressfractuur; red.) gelopen. Er moest natuurlijk voor vervanging gezorgd worden, aangezien we absoluut mikten op die zesde opeenvolgende zege. Uit liefde voor mijn club heb ik besloten om als startloper te fungeren. De club heeft al enorm veel moeite voor mij gedaan. Dan is 1500m afzien een kleine moeite”, klinkt het bij Kimeli.
“Roeselare, EK en Brussel zijn voorlopig enige veldlopen waar ik wil starten”
Het wordt een atypisch winterseizoen voor de atleet, die voor het eerst in jaren niet mikt op een lange cross op het EK veldlopen. Daardoor verdwijnt de Structabo CrossCup ook grotendeels van zijn planning. De mixed relays op het EK veldlopen staan wel met stip aangeduid bij Kimeli.
“Voorlopig staan alleen Roeselare en het BK gepland. In Roeselare ga ik normaal gezien de lange cross lopen, tenzij de selectiecommissie verlangt dat de kanshebbers voor de mixed relays op de korte cross aantreden. Voor Roeselare loop ik op 16 november de Corrida Bulloise in Zwitserland (vorig jaar werd Kimeli er vijfde; red.). De CrossCup in Mol laat ik zoals het er nu naar uitziet schieten. De mixed relays op het EK zijn iets waar ik graag aan zou deelnemen. Begin 2018 liep ik in Edinburgh een vergelijkbare wedstrijd met het Belgische team. Ik liet toen sterke 1500m-lopers achter me die op de piste 3’33 waard zijn. Ik durf te zeggen dat er weinig Europeanen zijn die me op zoiets te snel af kunnen zijn. Vorig jaar loste het Belgische team de verwachtingen niet in, maar dat betekent niet dat we geen tweede kans verdienen. We beschikken over voldoende sterke lopers om onze kans te wagen”, vertelt de vice-Europese kampioen in het veld.
“Heb mezelf echt verbaasd deze zomer”
Op de AG Memorial Van Damme snelde Kimeli tegen alle verwachtingen in naar dé Belgische prestatie van de avond door met 13’13″02 een stevig PR neer te zetten en zich zo te verzekeren van de Olympische Spelen van volgend jaar in Tokio. Op één jaar tijd verbeterde de atleet zich met acht seconden op de afstand. Daardoor kan hij comfortabel werken naar volgende zomer. Zelf had hij niet verwacht om in zo’n spreekwoordelijke zetel te zitten na het zomerseizoen.
“Het doet enorm veel deugd om zo’n sprong te maken natuurlijk. Ik heb mezelf de afgelopen maanden verbaasd. Ik heb, op uitzondering van het WK tijdens bijna elke pistewedstrijd op het podium gestaan. Qua tijden mikte ik vooraf op een chrono tussen 13’16 en 13’18 op de 5.000m, dus mijn missie is meer dan geslaagd. Daardoor kan ik zeer comfortabel de winter beleven. Indien ik de limiet op de 5.000m niet zou hebben, dan was het plan om indoor 3.000m-wedstrijden af te werken met het oog op een goede ranking. Dat is nu niet nodig. Begin januari vertrekken we met de groep naar Zuid-Afrika om te trainen op hoogte. Zoals het nu is voorzien keren we iets voor midden februari terug, zodat ik Robin (Hendrix; red.) kan hazen op het BK indoor. Hij staat al gunstig op de ranking met het oog op de Olympische Spelen en een sterke indoorprestatie kan het verschil voor hem maken. Afhankelijk van mijn conditie kan ik de week nadien kiezen voor de korte of lange cross op het BK veldlopen”, verduidelijkt de atleet.
“Kijk uit naar 10.000m-debuut”
Wie 2020 zegt, neemt meteen ook die Olympische Spelen van Tokio in de mond. Het moet het tweede mondiale kampioenschap voor Kimeli op de piste worden. Een combinatie 1500m-5.000m is door het uurschema niet mogelijk. Daardoor komt de 10.000m in het vizier van onze landgenoot.
“Tokio gaat qua omstandigheden zwaarder zijn dan Doha, aangezien er geen airco zal zijn (lacht; red.). Ik wil me net zoals op het WK bewijzen en ga vol voor een plaats bij de beste 12 van de wereld. Een top acht is een stoute droom. Het is ergens jammer dat ik geen 1500m kan combineren met de 5.000m, maar dat opent wel de deur naar de 10.000m. In maart vertrekken we naar de Verenigde Staten om vervolgens in april en begin mei al wedstrijden te lopen. Voorlopig staat er voor mij een 10.000m gepland op de Payton Jordan Invitational in Stanford, maar het is niet uitgesloten dat ik ook ergens op een Diamond League aan de start verschijn. Het doel is eerst om te kijken wat ik waard ben op de afstand. Dat durf ik nu niet echt zeggen. Ik hoop in de buurt van 27’40 te kunnen lopen, maar daarvoor heb je een snelle race nodig. Het is evengoed mogelijk dat het zwaar tegenvalt. Al kijk ik wel uit naar mijn debuut op die afstand”, voegt Kimeli toe.
Kimeli heeft sinds september een extra trainingspartner. De Fransman Hugo Hay maakt deel uit van zijn trainingsgroep en snelde samen met Kimeli en Hendrix afgelopen zondag naar winst in Berlare. Door het uitvallen van Simon Debognies beschikt het team gelukkig over een atleet van een gelijkaardig kaliber. “Hugo is een zeer spontane, talentrijke kerel. Hij is een goede toevoeging aan ons team en zal zowel in januari als in maart mee de stages afwerken in het buitenland. Hij kan enorme stappen zetten op de piste en in het veld. Natuurlijk is hij een andere persoonlijkheid dan Simon, aangezien Simon de enige is met wie ik al zo lang samen train en daardoor ook beter ken. Ik ben benieuwd naar zijn progressie”, vertelt de 14de van het WK in Doha.
“Bashir verdient de Gouden Spike”
Op 16 november, de dag waarop Kimeli in het Zwiterse Bulle in actie komt, wordt de Gouden Spike uitgereikt in Sint-Truiden. Hij behoort tot één van de kanshebbers, maar wil geen grote voorspellingen doen. “Ik vind het mooi dat ik tot de potentiële winnaars behoor, maar het blijft moeilijk om hierover vooraf uitspraken te doen. Jonathan Sacoor heeft een mooi seizoen gelopen en was 12de in Doha. Ben Broeders stond ook in de WK-finale en heeft het BR verbeterd. In mijn ogen steekt één man er eigenlijk bovenuit: namelijk Bashir Abdi. Uiteraard mag de beste winnen, maar wat hij heeft laten zien in het afgelopen jaar was uitzonderlijk. Hij doet alles voor zijn sport en heeft zijn dochtertje een paar maanden moeten missen om zo sterk mogelijk aan de start te verschijnen in Chicago. Ik gun het hem daarom absoluut. Bashir is zoals familie voor mij”, besluit Kimeli.
Een paar minuten later helpt hij jonge atleten met stabiliteitsoefeningen op het middenterrein van de Topsporthal. Grand cru-jaar of niet, de voeten van Kimeli blijven op de grond.
