Naast de zeven- en tienkamp stonden er op woensdagavond in Doha drie finales gepland. Dina-Asher Smith haalde het zoals verwacht in de 200m, maar deed dat wel in een Brits record. Grant Holloway beukte naar het goud op de hoge horden, terwijl Omar McLeod opnieuw voor opschudding zorgde en daardoor de medaillekansen van Orlando Ortega beknotte. Pawel Fajdek volgde zichzelf op als wereldkampioen in het hamerslingeren.
Asher-Smith stoomt naar 200m-titel
Door het uitvallen van de vele toppers kregen we een soort light-versie van de 200m-finale. De absolute topper, de Europese kampioene en zilveren medaillewinnares op de 100m Dina Asher-Smith, stelde echter niet teleur. De 23-jarige Britse was een klasse apart en snelde net zoals in de 100m-finale naar een kleine verbetering van haar nationaal record. Met 21”88 dook ze als enige onder 22 seconden. Haar eerste wereldtitel na een slopend seizoen, waarin ze ook de Diamond League-finale op 100m aan haar erelijst toevoegde. Het zilver ging naar de Amerikaanse Brittany Brown in 22”22 en het brons was weggelegd voor de Zwitserse Mujinga Kambundji.
Holloway knalt naar wereldtitel in incidentrijke hordenfinale
De finale op de 110m horden leek na de halve finales een open strijd te gaan worden tussen titelverdediger Omar McLeod, de jonge Amerikaan Grant Holloway, Diamond League-winnaar Orlando Ortega en Sergey Shubenkov. Holloway en McLeod stoomden in de finale weg van hun concurrenten, tot McLeod op de de voorlaatste horde in contact kwam met Ortega en vervolgens stevig kennismaakte met de piste in Doha. De medailledroom van de oprukkende Ortega ging vliegen en de strijd om het goud was ook beslecht. Holloway, de jongste man in de finale én snelste man in 2019, snelde naar de wereldtitel op 21-jarige leeftijd. Met 13”10 bleef hij Shubenkov (13″15) en Europees kampioen Pascal Martinot-Lagarde (13″18) voor. Al was het brons eigenlijk voor de onfortuinlijke Ortega. “Ik ga nu op zoek naar een gigantisch glas wijn. Het is tijd voor een feestje”, aldus Holloway in een interview na zijn gouden plak.
Eerder dit jaar hinderde McLeod Shubenkov nog tijdens de Diamond League in Rabat. Shubenkov kwam toen zwaar ten val en was twee maanden op de sukkel. In een kort interview na afloop liet de voormalige wereldkampioen zich niet van zijn beste kant zien, aangezien hij begon over een pijnlijke hamstring, zonder ook maar een woord te reppen over het incident. Excuses aan het adres van Ortega kwamen er niet.
Gardiner, Kerley en James imponeren, Norman kent totale off-day
Uit Belgische hoek was het uiteraard uitkijken naar wat Jonathan Sacoor waard was, maar ook op internationaal vlak kwam er met toppers als Michael Norman, Fred Kerley en Steven Gardiner heel wat sprintgeweld aan de start. Gardiner zou nog maar eens imponeren door in zijn ongelooflijk vlotte stijl naar 44”13 te snellen. Kerley knalde in de reeks van Sacoor naar 44”25, voor de Keniaanse 800m-man Korir. Ook voormalig olympisch- en wereldkampioen Kirani James kwam sterk voor de dag en zette met 44”23 de tweede chrono van de halve finales neer. De verrassing kwam echter op naam van Michael Norman te staan. In de derde reeks leek de snelste man van het jaar goed op weg, tot hij na 150m volledig uit ritme leek en vervolgens compleet vertraagde. Norman finishte in een voor hem beschamende 45”94 en kon achteraf geen duidelijke verklaring geven waarom hij niet op niveau presteerde.
“Het is geen simpele aanloop naar dit WK geweest, maar tijdens mijn race voelde ik een soort van shock, niet echt een blessure, maar het voelde alsof ik me zou blesseren. Daardoor durfde ik niet meer doorgaan. Ik denk dat het een volwassen keuze was om niet te pushen, maar stel daardoor wel heel veel mensen en mezelf teleur”, aldus de snelste perfomer in 2019 bij de BBC.
Muhammad en McLaughlin klaar voor spektakelstuk
De finale op de 400m horden krijgt geen Belgische inbreng, maar dat is enigszins logisch aangezien de snelste verliezende tijd 54″45 werd. De lage horden stevenen echter af op één van de topduels van dit WK met in de hoofdrol twee Amerikaanse dames die moeiteloos naar de finale trokken. Sydney McLaughlin is met haar 20 lentes de uitdager van de 29-jarige olympische kampioene én wereldrecordhoudster Dalilah Muhammad. Beide dames doken onder 54 seconden met een licht voordeel voor McLaughlin met 53″81. Haar oudere landgenote had exact één tiende meer nodig om de baanronde met hindernissen te klaren. Het lijdt geen twijfel dat ze in de finale mikken op een chrono onder 53 seconden. De strijd om het brons lijkt volledig open te liggen met de Jamaicaanse Rushell Clayton en Canadese Sage Watson (die eindelijk het nationaal record in haar handen heeft na een PR van 54″32 in haar halve finale). Ook tweevoudig wereldkampioene, de Tsjechische Zuzana Hejnova, mag niet uit het oog verloren worden. Net zoals de regerende Europese kampioene, Lea Sprunger uit Zwitserland.
Mayer pas op plaats drie na vijf proeven
In de tienkamp zijn alle ogen gericht op regerend wereldkampioen- en recordhouder Kevin Mayer. De Fransman begon wervelend aan zijn tien proeven met een PR op de 100m van 10″50. In het verspringen kwam hij niet perfect uit met 7m56, maar het was wel een stuk beter dan zijn drie nulsprongen van het vorige EK in Berlijn. In het kogelstoten, een discipline waarin Mayer stevige vooruitgang boekte afgelopen zomer, zette hij die scheve situatie recht door met 16m82 zijn beste worp ooit neer te zetten tijdens een tienkamp. Daardoor kwam hij na drie proeven drie punten voor te liggen op zijn eigen WR-schema. Dat zou hij echter niet volhouden tijdens een eerder zwakke hoogspringcompetitie en degelijke baanronde. De 27-jarige Fransman vierde zijn 1m99 alsof het een WR was, net zoals de duidelijke emotie na zijn stevige prestatie in het kogelstoten, maar verloor daardoor kostbare punten met het oog op een eventueel WR.
In de baanronde verloor hij met een tijd van 48″99 27 punten tegenover dat schema, waardoor hij na de eerste dag een uitzicht heeft op een eindtotaal van 9.048 punten. In de tussenstand moet hij echter twee Canadezen voor zich dulden, met zijn grootste uitdager Damian Warner en de verrassend sterke Pierce Lepage, die in juni nog de Décastar in Talence op zijn naam schreef. Warner doet voorlopig 30 punten beter dan Mayer zijn 4.483 punten.
“Ik heb niet mijn best mogelijke dag neergezet. Het was bizar om in de namiddag te starten, aangezien ik al vroeg uit de veren was. Ik heb er voorlopig nog niet van genoten zoals ik dat anders wel kan. Hopelijk kan ik morgen mijn ritme terugvinden, aangezien de meest riskante disciplines achter de rug liggen. Ik wil mijn tweede wereldtitel, maar ik ga hem niet cadeau krijgen”, aldus Mayer bij de IAAF.
Favorieten stellen niet teleur tijdens 1500m-reeksen
Naast topfavoriete Sifan Hassan, die zich als snelste verzekerde van de halve finales op de 1500, werd het uitkijken naar onder meer titelverdedigster Faith Kipyegon. Zij aan zij met Hassan verzekerde de Keniaanse, die na haar zinderende comeback met een overwinning op de Diamond League in Stanford even van de radar verdween, zich vlot van de volgende ronde. Ook Jenny Simpson, Laura Muir en Shelby Houlihan kenden weinig problemen tijdens de reeksen, waarin slechts 11 atletes afvielen. Een eerder verrassende naam bij die afvallers was de Britse Europese beloftekampioene op de 800m en 1500m, Jemma Reekie. De trainingsgenote van Muir liep een attente wedstrijd, maar plaatste iets te veel tussenversnellingen en betaalde die inspanningen cash.
Simpson, in het verleden al goed voor drie WK-medailles, kreeg na haar race de vraag om haar licht te laten schijnen op de zaak rond de schorsing voor Alberto Salazar, de grote man achter het Oregon Project waarvan Sifan Hassan deel uitmaakt. “Er hangt al jaren een soort sluier over die trainingsgroep. Ik snap niet waarom jonge atleten er deel van willen uitmaken. Het is niet aan mij om rechter te beginnen spelen, maar indien Salazar de regels overtreden heeft, dan mag hij van mij levenslang geband worden. Dat is de enige oplossing”, aldus de 33-jarige Amerikaanse, die veruit de meest geliefde 1500m-atlete is in het circuit.
Klosterhalfen en Obiri klaar voor pittig duel in 5.000m-finale
De reeksen van de 5.000m waren een formaliteit voor favorieten Hellen Obiri en Konstanze Klosterhalfen. Obiri, de titelverdedigster, besloot de eerste reeks hard te maken. Daardoor zouden amper drie atletes kunnen volgen. De Keniaanse liet de klok stoppen na een pittige 14’52”13, met in haar spoor de Amerikaanse Schweizer, Ethiopische Feysa en de Britse McColgan. In de tweede reeks ging het iets trager. De slotfase was daardoor echter wel een stuk sneller met Klosterhalfen en de Ethiopische Gemechu in een hoofdrol. Dat duo kwam in 15’01”57 over de finish en behoort zeker tot medaillekandidaten in de finale.
Fajdek volgt zichzelf op als wereldkampioen
Pawel Fajdek heeft zich voor de vierde opeenvolgende keer tot wereldkampioen in het hamerslingeren gekroond. De Pool ging met 80m50 als enige voorbij 80 meter en hield daardoor de verrassende Quetin Bigot en Bence Halasz voor zich. Fajdek had maar al te graag zijn landgenoot en mede-favoriet Wojciech Nowicki bij zich op het podium gehad, maar het mocht niet zijn voor de tweede Pool. ’s Nachts zou echter blijken dat, na een klacht bij de jury van de Poolse federatie, de sterkste poging van de Hongaar ongeldig was. Daardoor mag Nowicki alsnog het podium op om het brons in ontvangst te nemen.
In de kwalificaties van het kogelstoten en discuswerpen vielen geen opmerkelijke zaken te noteren. Lijao Gong blijft dé favoriete in het kogelstoten en het duel tussen de Cubaanse dames Perez en Caballero en titelverdedigster Sandra Perkovic kan volop losbarsten.
