Vanaf morgen vormt het Khalifa International Stadium tien dagen lang het strijdtoneel voor atletiek van de bovenste plank. Internationaal gezien is er een duidelijke wissel van wacht aan de gang bij de vrouwen. Een groot deel van de regerende wereldkampioenes van 2017 komt niet in actie en een ander deel behoort dan weer niet tot de favorietes. Kan de nieuwe garde zich ook bewijzen op een mondiaal kampioenschap en behoren wereldrecords tot de mogelijkheden?
Wie kroont zich tot sprintkoningin?
Shelly-Ann Fraser-Pryce en Elaine Thompson stoomden tijdens de Jamaicaanse trials naar 10”73. Sindsdien kon het duo die chrono niet meer herhalen. Ouderdomsdeken Fraser-Pryce heeft al drie wereldtitels staan op de 100m en is in totaal goed voor zeven gouden plakken. Thompson heeft nog geen wereldtitel achter haar naam staan. De vrouw in vorm is echter de Britse Europese kampioene Dina Asher-Smith. Asher-Smith was Fraser-Pryce te snel af tijdens de AG Memorial Van Damme. Het lijkt overigens weinig waarschijnlijk dat uittredend wereldkampioene Tori Bowie in de buurt van de medailles komt. Bowie werd door blessures geplaagd na haar onverwachte wereldtitel.
Op de 200m zou Shaunae Miller-Uibo eigenlijk de topfavoriete zijn, ware het niet dat de atlete de halve baanronde niet kan combineren met de volledige baanronde. Daardoor keren dezelfde namen van de 100m terug op de 200m. Asher-Smith en Thompson zullen hier vooral moeten opletten voor de Nigeriaanse Blessing-Okagbare. Titelverdedigster Dafne Schippers kan altijd dat tikkeltje meer op grote kampioenschappen, maar een aanslepende rugblessure en een moeilijke zomer maken een derde opeenvolgende wereldtitel een haast onmogelijke opdracht.
De hoge horden bij de vrouwen worden gedomineerd door de Jamaicaanse vrouwen, met als grote favoriete Danielle Williams, die op de AG Memorial Van Damme op indrukwekkende wijze de eindwinst in de Diamond League veilig stelde. Haar jonge landgenote Janeek Brown toonde deze zomer ook al haar snelle benen. Wereldrecordhoudster Kendra Harrison faalde twee jaar geleden nog als topfavoriete tijdens de WK-finale, waarin Sally Pearson onverwacht het goud zou behalen. Pearson nam vorige maand afscheid van onze sport en zal dus haar titel niet verdedigen. Europees kampioene Elvira Herman en Nadine Visser moeten de Europese eer hooghouden.
Drie dames doken in 2019 onder 50 seconden op de baanronde. Bij dat trio is er (voorlopig) geen plaats voor de Amerikaanse regerende wereldkampioene Phyllis Francis. De strijd voorin zal normaal gezien gaan tussen Miller-Uibo en Salwa Eid Naser. Ook de Jamaicaanse Shericka Jackson maakt kans op een podiumplaats.
De 400m horden kende zowel bij de mannen als bij de vrouwen al vele hoogtepunten tijdens de zomer. De 29-jarige Dalilah Muhammad wist echter wel naar een nieuw WR te snellen met een fenomenale 52”20. Achteraf sprak Muhammad toen over het feit dat die race eigenlijk nog niet perfect was, waardoor een duik onder 52 seconden in de toekomst mogelijk moet zijn. Haar grootste concurrente wordt haar negen jaar jongere landgenote Sydney McLaughlin, die dit seizoen tot twee keer toe onder 53 seconden dook met haar 52”85 tijdens de Diamond League-finale in Zürich als grootste uitschieter. Het belooft een strijd op het scherpst van de snee te worden met ook hun landgenote Ashley Spencer voorin. Regerend wereldkampioene Kori Carter kon sinds haar wereldtitel nooit echt overtuigen en dook afgelopen zomer nog niet onder 55 seconden. Tweevoudig wereldkampioene Zuzana Hejnova en Europees kampioene Lea Sprunger zijn de Europese namen om in de gaten te houden.
De 800m was veruit één van de meest besproken disciplines van het afgelopen jaar. Zoek niet naar titelverdediger Caster Semenya in Doha. Na de testosteronsaga met bijhorend juridisch getouwtrek kan de Zuid-Afrikaanse niet jagen op haar vierde wereldtitel. Daardoor is er één absolute topfavoriete, namelijk de bronzen medaillewinnares van 2017, Ajee Wilson. Wilson kwam deze zomer tien keer in actie op de dubbele baanronde en won acht van haar races. De Amerikaanse zal vooral concurrentie mogen verwachten van haar landgenotes Hanna Green en Raevyn Rogers en de Jamaicaanse Natoya Goule. Lynsey Sharp is de snelste Europese atlete van het moment en lijkt ook te kunnen meestrijden voor de medailles.
Oogst Hassan na Diamond League ook op mondiaal kampioenschap?
Sifan Hassan is dankzij haar eindwinst in de Diamond League en wereldrecord op de mijl dé absolute topfavoriete op de 1500m. Toch is het voorlopig onzeker of de Nederlandse in actie komt op die afstand. Hassan begint namelijk haar WK op de 10.000m. Na afloop van de in haar ogen “vreselijk saaie discipline” hakt ze de knoop door of ze opteert voor de 1500m of 5.000m. Op papier is Hassan dankzij haar snelle benen aan de finish overal de favoriete, maar toch zal ze één van beide afstanden moeten laten schieten. Twee weken na het WK komt Hassan nog in actie op de halve marathon in Valencia. Laura Muir is als Europees kampioene haar grote uitdager, maar Muir kende geen vlotte zomer door blessureperikelen, waardoor er een groot vraagteken achter haar naam staat. De Duitse Konstanze Klosterhalfen en de Amerikaanse Shelby Houlihan behoren zeker tot de podiumkandidates. Uittredend wereldkampioene Faith Kipyegon zette in 2018 een dochtertje op de wereld, maar bewees onder meer met winst op de Diamond League in Stanford dat ze absoluut klaar is om haar titel te verdedigen.
De Keniaanse dames op de 3.000m steeple hielden geen blad voor de mond wanneer er werd gepeild naar hun ambities voor het WK in Doha. “We gaan alles kapot lopen om onze eer te herstellen”, aldus wereldrecordhoudster Beatrice Chepkoech. De Keniaanse atlete kwam acht keer in actie op de 3.000m steeple en won zeven van die acht wedstrijden. Hyvin Kiyeng en Celliphine Chespol zullen haar daarin zo goed mogelijk proberen bijstaan. De uitspraak van Chepkoech verwijst overigens naar het WK in 2017 toen de Amerikaanse dames Emma Coburn en Courtney Frerichs beslag legden op het goud en zilver. Coburn zette toen met 9’02”58 een kampioenschapsrecord neer en zal er nu alles aan doen om haar titel te verlengen. De Duitse Europese kampioene Gesa Krause dichtte de kloof met de absolute wereldtop en zou daardoor in een meer tactische race zeker kunnen meespelen.
De 5.000m lijkt, indien Sifan Hassan niet aan de start verschijnt, een duel te gaan worden tussen titelverdedigster Hellen Obiri en het Duitse toptalent Klosterhalfen. Die laatste snelde solo naar een nationaal record van 14’26”76 voor eigen volk op het Duitse kampioenschap in Berlijn. Obiri en Hassan staan ook ingeschreven op de 10.000m en behoren daar ook zeker tot de mogelijke winnaars. Wereldrecordhoudster en uittredend kampioene Almaz Ayana kende een dramatische zomer en verschijnt gewoonweg niet aan de start. Susan Krumins verschijnt, ondanks een zomer waarin ze sinds mei niet meer in actie kwam, toch aan de start. Krumins koestert echter geen grote ambities.
Rose Chelimo uit Bahrein verdedigt haar wereldtitel op de marathon. Chelimo dook niet onder 2u30 in 2019 en lijkt het bijzonder moeilijk te krijgen tegen kleppers als Ruth Chepngetich, Lonah Chemtai Salpeter en Ruti Aga. Een verrassing is in de vaak tactische races uiteraard altijd mogelijk.
Wie kan in het spoor van Thiam en KJT overtuigen?
De zevenkamp bij de vrouwen lijkt alweer een strijd te zullen worden tussen onze eigen Nafi Thiam en de Britse Katarina Johnson-Thompson. Na het duo gaapt er een behoorlijke kloof van een slordige tweehonderd punten. Anouk Vetter zette nog geen volledige zevenkamp neer deze zomer, maar hoopt absoluut om haar bronzen plak van 2017 te herhalen. Daarvoor zal de Europese kampioene van 2016 wel moeten afrekenen met de Amerikaanse dames Erica Bougard en Kendell Williams en de Hongaarse Xénia Krizsan.
Rojas jaagt op WR
Mariya Lasitskene leed tijdens haar laatste hoogspringcompetitie een zeldzame nederlaag. De atlete die onder een neutrale vlag uitkomt moest tijdens ‘The Match’ de duimen leggen voor de Oekraïense Yuliya Levchenko. Levchenko is de tweevoudige Europese beloftekampioene en de regerende vice-wereldkampioene. Daardoor wordt ze de grote uitdager van de regerende wereldkampioene. Lasitskene, die het afgelopen jaar al tot 2m06 kwam, was zowel in 2015 als in 2017 goed voor de wereldtitel in het hoogspringen. Drie andere dames op de inschrijvingslijst gingen afgelopen zomer eveneens over twee meter, met name Vashti Cunningham, Yaroslava Mahuchikh en Karyna Demidik. Het niveau ligt dus letterlijk hoog.
In het hinkstapsspringen zijn alle ogen gericht op regerend wereldkampioene Yulimar Rojas. De Venezolaanse pakte enkele weken geleden uit met een waanzinnige 15m41, de tweede prestatie aller tijden. Voor het WR is nog negen centimeter extra nodig. De 15m50 van Inessa Kravets staat al 24 jaar op de tabellen en is slechts drie dagen jonger dan het WR bij de mannen van Jonathan Edwards. Shanieka Ricketts en Caterine Ibarguen zijn de uitdagers van dienst, maar moeten net geen en meer dan een halve meter onderdoen voor Rojas.
Malaika Mihambo is in 2019 ongeslagen in de zandbak. De Duitse Europese kampioene wist in zes van haar negen competities voorbij zeven meter te gaan. Daardoor behoort ze tot het selecte kransje van drie atletes die deze zomer al voorbij die magische grens gingen. Titelverdedigster en viervoudig wereldkampioene Brittney Reese is één van die drie dames. De Nigeriaanse Ese Brume behoort ook tot het trio. De vraag rijst vooral of Mihambo nogmaals kan pieken en haar 7m16 van het Duits kampioenschap kan verbeteren.
In het polsstokspringen voert Jennifer Suhr enigszins verrassend de jaarranglijst aan. Haar 4m91 dateert echter al van eind maart. Sindsdien kon de voormalige olympische kampioene niet hoger dan 4m75 springen. Uittredend wereldkampioene Katerina Stefanidi en Anzhelika Sidorova springen de afgelopen maanden wél met de nodige regelmaat. Stefanidi kende een moeizame start deze zomer, maar is net op tijd in vorm om haar titel te verdedigen tegen onder meer het sterke Amerikaanse duo Sandi Morris-Katie Nageotte. De Canadese Alysha Newman is een gevaarlijke outsider, aangezien ze vriend en vijand verraste door de Diamond League in Parijs op haar naam te schrijven.
Het discuswerpen belooft een pittige strijd te worden tussen titelverdedigster Sandra Perkovic en de Cubaanse dames Yaimé Pérez en Denia Caballero. De Kroatische kan voor de derde keer wereldkampioene worden, maar kon de afgelopen twee zomerseizoenen zelden een vuist maken. Lijao Gong wist als enige vrouw een kogel voorbij 20 meter te stoten in 2019 en lijkt daardoor de gedoodverfde favoriete om zichzelf op te volgen.
Barbora Spotakova is de uittredene wereldkampioene in het speerwerpen, maar kon afgelopen zomer slechts 63m85 noteren. Indien de wereldrecordhoudster wil meestrijden voor de knikkers, dan moet ze minstens richting 67 meter. Een afstand die vier dames achter hun naam hebben staan, met de Chinese Lyu Huihui als de grote favoriete. In het hamerslingeren ontbreekt titelverdedigster en wereldrecorhoudster Anita Wlodarczyk. De Amerikaanse dames kunnen hier voor een clean sweep zorgen met DeAnna Price als topfavoriete.
Amerikaanse aflossingsvrouwen mikken op double double
Twee jaar geleden waren de Amerikaanse vrouwen ongenaakbaar op de 4x100m en 4x400m. Voorlopig zijn de Duitse dames in die eerste discipline duidelijke de betere, maar het Amerikaanse team verscheen nog niet op volledige sterkte. Ook het Nederlandse kwartet en de Britse vrouwen maken hier absoluut kans. Op de 4x400m steken twee landen er met kop en schouders bovenuit, namelijk het Ameirkaanse team en het Poolse team.
