Jonathan Sacoor was afgelopen weekend aan het werk op de World Relays in het Japanse Yokohama. De wereldkampioen op de baanronde bij de junioren maakte er het mooie weer voor de Belgen en keerde intussen terug naar Tennessee om het trainings- en studeerwerk te hervatten.
Afgelopen weekend was Jonathan Sacoor broodnodig voor de Belgian Tornados tijdens de World Relays in Yokohama. Midden april twijfelde de atleet nog over het feit of hij wel zou lopen in Japan, aangezien hij niet de indruk had in de beste vorm te verkeren, ondanks zijn beste seizoensopener ooit. Gelukkig deed de 19-jarige atleet het nodige vertrouwen op in zijn laatste baanronde voor de afreis naar Japan. Met 46”43 werd hij opnieuw de snelste Belg van het seizoen.
Door het uitvallen van Kevin Borlée zou het rastalent de positie van slotloper innemen. Hij stelde niet teleur en loodste in eerste instantie de Tornados naar de finale, om in die finale de vierde en later derde plaats (dankzij de diskwalificatie van de Verenigde Staten) veilig te stellen. Elk kampioenschap waarop Sacoor in actie kwam met de Tornados, was een kampioenschap met een medaille voor het team: WK Indoor in Birmingham (brons), EK in Berlijn (goud) en nu de World Relays in Japan (brons).
De sfeer tijdens wedstrijden in de Verenigde Staten
Tot en met midden juni vertoeft Sacoor in Tennessee, waar hij door Ken Harden begeleid wordt. De wereldkampioen bij de junioren is erg enthousiast over de manier van werken in de Verenigde Staten. “Alles is hier ongelooflijk goed geregeld. Mijn kamer bevindt zich op een paar minuten van de piste. We beschikken over één van de grootste krachtzalen in de Verenigde Staten. Al het nodige is aanwezig en vlot bereikbaar, op uitzondering van een kapper dan (lacht; red.). Ik amuseer me hier alvast rot en bovendien heb ik een rotsvast vertrouwen in de manier waarop Ken met me werkt. Jacques is begin april op controlebezoek gekomen en hij zag dat het goed was”, aldus Sacoor.
Naast de geweldige accommodatie valt het de Belgian Tornado op dat sfeer tijdens wedstrijden ook totaal anders is in vergelijking met wedstrijden in België. De rol van de grote universiteiten is daarin erg van belang.
“In België loop je op een normale wedstrijd voor wat vrienden, familie en clubgenoten. Hier is dat een andere wereld. Iedereen met dezelfde kleuren maakt deel uit van je familie, waardoor het een gekkenhuis is. Of je nu een werper, sprinter of afstandsloper bent. Je gaat voor elkaar door het vuur én je vuurt elkaar aan. Het niveau op een ‘gewone’ wedstrijd hier is ook een paar stappen hoger. Je kan ergens een aflossingswedstrijd lopen en plots naast toppers als Noah Lyles en Christian Coleman staan. In België kom je dat niet zo snel tegen. Daar zijn het meestal dezelfde namen, maar hier weet je nooit wat je kan verwachten”, vertelt de 19-jarige atleet.
NCAA-kampioenschappen
Individueel hoopt Sacoor zich in de nasleep van de World Relays te bewijzen op de NCAA-kampioenschappen. Vervolgens keert hij terug naar ons land om opnieuw de trainingsgroep van Jacques Borlée te vervoegen met het oog op het WK in Doha.
“Individueel hoop ik mezelf te bewijzen tijdens de NCAA-kampioenschappen. Voor mij betekent dat vooral dat ik tussen 5 en 8 juni toon dat mijn PR op het WK voor junioren (45″03; red.) geen toevalstreffers was. Het bevestigen van mijn PR is dus een groot doel voor mijn terugkeer naar Europa. Na de NCAA’s bouw ik wat rust in, met in mijn achterhoofd ook die terugkeer naar België. Daarna ligt de focus op de weg richting Doha, met normaal gezien een tussenstop op het EK voor beloften met de 4x400m. We mogen er absoluut een top vijf, of zelfs een medaille ambiëren. Over Doha durf ik hetzelfde zeggen als ons team op volle sterkte is”, vervolgt Sacoor.
Terugblikken op Tampere, vooruitkijken naar de zomer
Zijn wereldtitel bij de junioren zal historisch blijven, aangezien hij de eerste wereldkampioen bij de junioren ooit werd voor ons land én ook de eerste mannelijke medaillewinnaar op zo’n WK werd. Zelf is hij er niet te veel mee bezig.
“Tampere zal ik nooit vergeten. Het is en blijft een mooie herinnering, maar ik besef uiteraard dat ik me ook als senior nog moet bewijzen op individueel vlak. Net daarom hoop ik ook de komende weken te tonen dat mijn PR niet uit de lucht kwam vallen. Hier in de Verenigde Staten merk ik er niet al te veel van. Mensen weten het wel en klampen je soms aan, maar zo opvallend vind ik het niet”, klinkt het bij de wereldkampioen bij de junioren.
Sacoor gaf eerder al aan niet echt bezig te zijn met een individuele deelname op het WK in Doha. De teambelangen primeren namelijk en bovendien zijn de Olympische Spelen in Tokio van groter belang dan het WK. De AG Memorial Van Damme zou op die manier wel eens dé individuele wedstrijd van het jaar kunnen worden voor de atleet, aangezien daar nog één Belgische wildcard voor het rapen ligt.
“Ik heb vorig jaar mogen proeven van de Memorial, met weliswaar het nare gevolg van die blessure en de aanloop waarin Jacques in eerste instantie niet wou dat ik zou lopen. De ervaring was echter zo geweldig dat ik het opnieuw zou doen, ondanks dat ik achteraf wel een tijdje stil heb gelegen door het probleem aan mijn voet. Die wildcard werkt uiteraard motiverend, maar ik mag er niet van uitgaan dat die plaats aan mij toebehoort. Ik denk dat de snelste Belg daar recht op heeft, tenzij er iemand nog zijn individuele limiet kan behalen. Die situaties krijgen in mijn ogen voorrang”, besluit Sacoor.
