Eliud Kipchoge bewees afgelopen zondag nogmaals wie de G.O.A.T. (Greatest Of All Time), zoals ze in het Engels zo mooi verwoorden, op de marathon is. De London Marathon werd zijn tiende opeenvolgende overwinning op de afstand, waarbij we het Breaking2-project niet meerekenen. Na 12 marathons staat de teller van de 34-jarige Keniaan op 11 overwinningen en een tweede plaats, dat verdient een (half)goddelijk overzicht naar analogie met de 12 werken van Hercules.

2013 – Het debuut in Hamburg – 2u05:30

De 28-jarige Eliud Kipchoge waagde zich in 2013, tien jaar na zijn wereldtitel op de 5.000m in Parijs als junior, voor het eerst aan een marathon. Dat deed de voormalige wereldkampioen op de 5.000m voortreffelijk. In Hamburg liep hij de concurrentie op een hoopje. Zijn naaste belagers finishten op meer dan twee minuten van de atleet. Met 2u05:30 was hij meteen goed voor zijn eerste parcoursrecord. Een debuut dat duidelijk naar meer smaakte.

2013 – De enige tweede plaats, poging één in Berlijn  – 2u04:05 

Slechts één man is er tot nu toe in geslaagd om Kipchoge een keertje te snel af te zijn na 42,195 kilometer. Wilson Kipsang beleefde toen zijn absolute hoogdagen en was in Berlijn goed voor een nieuw wereldrecord met 2u03:23. Kipchoge deed met 2u04:05 wel een hap uit zijn PR. Op dat moment was die chrono goed voor de vijfde prestatie aller tijden. Geen kattenpis dus voor iemand die pas voor de tweede keer aan de start van de mythische afstand kwam. Meteen ook zijn voorlopig laatste ‘nederlaag’ op de marathon. Wat hieronder volgt is pure marathongeschiedenis.

2014 – Rotterdam, het begin van de reeks – 2u05:00

Eliud Kipchoge in Rotterdam – Foto: Erik Van Leeuwen

De voorlopig enige marathon op Nederlandse bodem voor Kipchoge, die in Rotterdam af te rekenen kreeg met erg winderige omstandigheden. Het haaswerk was er op die dag verre van optimaal waardoor een absolute topchrono niet aan de orde was. Tussen kilometer 30 en 35 toonde Kipchoge echter voor het eerste zijn ondertussen gekende handelsmerk: een verschroeiend snelle split op het einde van de marathon. Zijn 14’33 was veruit de snelste 5 kilometer over de hele marathon gezien. Daardoor wist de Keniaan ook nog een negatieve split te lopen. Halfweg passeerde hij in 1u02:40. Aan de finish stond er 2u05:00 op de klok. Belangrijk was ook dat hij aanknoopte met een overwinning na zijn tweede stek in Berlijn.

2014 – Afrekenen met Bekele in Chicago – 2u04:11

De eerste overwinning in een Marathon Major was meteen een heel speciale. Kipchoge kwam namelijk aan de start naast zijn grote concurrent van weleer op de piste: Kenenisa Bekele, de Ethiopische wereldrecordhouder op de 5.000 en 10.000m. Bekele moest echter rond kilometer 30 de rol lossen. Vervolgens zou Kipchoge zijn turbo aanspreken om zijn landgenoten Sammy Kitwara en Dickson Chumba naar de plaatsen twee en drie te verwijzen. De eindtijd in Chicago: 2u04:11. Tussen kilometer 35 en 40 pakte de atleet uit met een split van 14″32, niemand ging ooit sneller op dat punt van de race in Chicago. Overwinning drie was binnen en deze keer was de Keniaan ook echt tevreden met het verloop: “Het is mijn vierde marathon en ik begrijp de afstand stilaan. Na vandaag durf ik te stellen dat ik genoeg ervaring opgedaan heb om echte races af te werken”. De mentale overwinning op zijn eeuwige concurrent op de piste mag absoluut niet onderschat worden doorheen het verdere verloop van zijn carrière.

2015 – De eerste in Londen én hoe – 2u04:42

Na het afrekenen met Bekele kreeg Kipchoge in 2015 de kans om tijdens zijn eerste London Marathon af te rekenen met de man die de geschiedenisboeken zal ingaan als de ‘Kipchoge-killer’, Wilson Kipsang. Beide heren maakten er dan ook een waar spektakel van doorheen de straten van Londen. Tot in de laatste kilometer leek het alsof ze beiden kans maakten op de overwinning. Tot de stijlmeester in Kipchoge zijn beensnelheid opvoerde en meter per meter wegliep van zijn landgenoot. Met 2u04:42 had hij zijn vierde overwinning op vijf marathons beet: “Het voelde aan zoals een kampioenschap op de piste. Ik heb tijdens de marathon een aantal keer schrik gehad, maar met nog twee kilometer te gaan, wist ik dat het mijn marathon zou worden”. Niemand minder dan de toenmalige wereldrecordhouder Dennis Kimetto vervolledigde toen het podium, een zoveelste (mentale) boost voor Kipchoge. Geniet hieronder na van het beklijvende duel (op 2:07:30 plaatst Kipchoge zijn versnelling).

2015 – De zegepraal in Berlijn, ondanks die zolen – 2u04:00

De Marathon van Berlijn in 2015 was voor de atleet veruit de meest pijnlijke op vlak van loopcomfort, aangezien zijn binnenzolen tijdens de aanvangskilometers van de marathon loskwamen, met alle gevolgen van dien. De Keniaan liet het niet aan zijn hart komen en denderde doorheen Berlijn op weg naar zijn tweede overwinning in de Duitse hoofdstad. Zijn eindtijd van 2u04:00 was zijn snelste tijd ooit, al zat er meer in indien de nieuwe schoenen naar behoren hadden gefunctioneerd. Zijn naaste concurrenten finishten op meer dan anderhalve minuut. Zij hadden geen last van vliegende binnenzolen. “Het was zonde van de zolen, aangezien ik me klaar voelde om het WR aan te vallen. Zo’n dingen kunnen echter gebeuren. Tijdens het testen van de schoenen had ik nooit problemen”, aldus Kipchoge na afloop van zijn derde overwinning in een Marathon Major.

2016 – De snelste ooit in Londen, op een zucht van het WR – 2u03:05

In 2016 keerde Kipchoge met plezier terug naar de Britse hoofdstad om er zijn tweede opeenvolgende overwinning te behalen. Zijn landgenoot Stanley Biwott maakte het de marathonloper, die intussen werd beschouwd als de beste van het moment, echter niet gemakkelijk. Tot en met kilometer 38 deed Biwott er namelijk alles aan, maar opnieuw bleek Kipchoge gewoon een klasse te sterk. Zijn laatste kilometers zouden de snelste van de race worden. Met 2u03:05 moest hij amper acht seconden onderdoen voor het WR van Kimetto, maar de chrono was wel goed zijn eerste duik onder 2u04 én een parcoursrecord in Londen. De toon was gezet: het WR zou er in de toekomst aan moeten geloven.

2016 – Olympische glorie in Rio – 2u08:44

Na een bronzen en zilveren medaille op de 5.000m in respectievelijk Athene en Peking, ging Kipchoge tijdens de Olympische Spelen in Rio op zoek naar één kleur: goud. Na een ‘rustige’ eerste wedstrijdhelft van 1u05:55 vonden de Kenianen het welletjes geweest. Kipchoge ging zelf aan de boom schudden en zou atleet na atleet van zich afschudden. Feyisa Lilesa en Galen Rupp zouden de laatste atleten zijn die hem konden volgen. Maar rond kilometer 35 stoomde de beste marathonloper aller tijden onhoudbaar voort. Zijn tweede halve marathon zou hij in 1u02:49 vervolledigen, waardoor hij aan de finish nog 2u08:44 noteerde. Hij deed méér dan een volle minuut beter dan de nummers twee en drie. Na afloop was Kipchoge enorm uitgelaten: “Dit is mijn mijn mooiste overwinning in mijn carrière”.

2017 – In strijd met een debutant, nummer twee aan de Brandenburger Tor – 2u03:32

In 2017 stond het Breaking2-project centraal, waardoor de eerste officiële marathon dat jaar ‘pas’ Berlijn werd. De gevolgen van die poging waren aanzienlijk, aangezien hij in Berlijn zijn moeilijkste marathon van de afgelopen jaren voorgeschoteld kreeg. Het moeilijke regenweer hielp de atleten alvast niet. Bovendien moest hij afrekenen met de oersterke debutant Guy Adola, die rond kilometer 36 zelfs een kleine bres kon slaan. De bres werd echter snel gedicht, om vervolgens de rollen om te draaien. Tijdens de race wees Kipchoge zijn concurrent een aantal keer op het feit dat hij te dicht kwam. De zevende op een rij werd ook de moeilijkste, maar op een ‘mindere’ dag 2u03:32 lopen, klinkt hoe dan ook fenomenaal: “Adola was een grote verrassing. Toen we nog met twee waren, heb ik me volledig gefocust op de slotkilometers. Ik heb ten allen tijde mijn eigen race blijven lopen”.

2018 – Nummer drie in Londense hitte – 2u04:17

De London Marathon van 2018 was op papier de strafste marathon ooit qua namen. Met Mo Farah, Kenenisa Bekele én Kipchoge aan de start stonden respectievelijk de meest succesvolle pisteloper op 5.000 en 10.000m, de snelste pisteloper op dezelfde afstanden en de meest succesvolle marathonloper aller tijden ooit oog in oog met elkaar. De Clash of the Titans, die af te rekenen kregen met warme temperaturen van om en bij de 25 graden, ging al snel tussen twee heren. Bekele kende duidelijk geen goede dag en zou slechts zesde worden. Farah, die net was begonnen aan zijn tweede carrière als atleet, weerde zich als een duivel in een wijwatervat, maar zou rond kilometer 30 moeten afhaken. Logisch ook, aangezien de start verschroeiend was en er tot dan sneller werd gelopen dan het WR. De verrassing was echter dat de youngster Shura Kitata nog kon volgen. Pas in de 38ste kilometer zou de amper 22-jarige Ethiopiër moeten passen. Kipchoge behaalde zijn derde overwinning in Londen in 2u04:17.

2018 – Magistraal WR en derde triomf in Berlijn – 2u01:39

Kipchoge aan de finish na zijn geweldige 2u01:39- Foto: NN Running Team

De derde keer in Berlijn zou dé snelste marathon ooit moeten worden. De omstandigheden waren perfect en de Keniaan gaf vooraf aan in de vorm van zijn leven te verkeren. Bovendien kon hij tot en met kilometer 25 op ideaal haaswerk rekenen (halfweg 1u01:06). Alle ingrediënten dus om het af te werken in het tweede deel en zo geschiedden. Wat volgde was veruit één van de strafste sportprestaties ooit, aangezien Kipchoge zijn tweede wedstrijdhelft afwerkte in 1u00:34. De klok duidde 2u01:39 aan, een gigantische verbetering van het WR met 1’18. De Keniaan wist met zijn geluk geen blijf en vloog in de armen van zijn coach Patrick Sang, die op de Olympische Spelen in 1992 goed was voor een zilveren medaille op de 3.000m steeple. De leemte op zijn indrukwekkend palmares was bij deze ingevuld. De tiende op rij leek alvast in zicht.

2019 – Tien op een rij, vier keer in Londen, de tweede tijd ooit – 2u02:37

Afgelopen zondag bewees Kipchoge nogmaals zijn kunnen in wat ondertussen ‘zijn’ Londen mag worden beschouwd. Van het grote duel met Mo Farah kwam weinig van in huis, aangezien drie andere heren tot en met kilometer 35 in het spoor van Kipchoge bleven. De Ethiopërs Mosinet Geremew en Mule Wasihun klampten zelfs aan tot kilometer 38. Kipchoge snelde naar de tweede prestatie aller tijden en het parcoursrecord tijdens zijn vierde overwinning in Londen met 2u02:37. Geremew dook onder het voormalige WR van Dennis Kimetto (2u02:57) en mag zich zo de tweede performer aller tijden en Ethiopisch recordhouder noemen. Wasihun finishte na 2u03:16, waardoor hij de zesde performer aller tijden wordt.

Het podium van de London Marathon met van links naar rechts Wasihun, Kipchoge en Gemerew – Foto: NN Running Team

Nooit eerder doken drie mannen in dezelfde marathon onder 2u03:30 in één en dezelfde marathon. Dat was nooit mogelijk geweest zonder de altijd ondernemende Kipchoge, die na het wegvallen van de hazen meteen tempo begon te maken. De Keniaan tilt de marathon naar een astronomisch niveau. Waar houdt het op?

(2017 – Net niet Breaking2, maar wat een project – 2u00:25)

En dan was er nog naast zijn 12 straffe overwinningen, dat ongelooflijke project van Nike om de magische grens van twee uur in de marathon te benaderen en indien mogelijk te breken. Onder gemanipuleerde omstandigheden en met de introductie van de op dat moment nog prototypes van de ondertussen marathonschoen bij uitstek, zou Kipchoge op het circuit van Monza naar een onwaarschijnlijke 2u00:25 knallen. Meer woorden maken we daar gewoonweg niet aan vuil. De korte documentaire van National Geographic over het verloop van het project is een absolute aanrader.

https://www.youtube.com/watch?v=V2ZLG-Fij_4

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR