Het BK voor junioren en beloften van afgelopen zondag in Moeskroen mocht rekenen op heel wat mooie namen. Na afloop van enkele disciplines trokken we naar de winnaars voor een korte reactie. We hadden onder meer een babbel met Thomas Carmoy, Eliott Crestan, Tuur Bras, Zita Goossens, Simon Debognies en Jasper De Vooght.
Thomas Carmoy won zoals verwacht de Belgische juniorentitel in het hoogspringen. Met 2m15 was hij niet volledig tevreden, maar aan het einde van een lang seizoen kon de atleet van CRAC het al bij al relativeren.
“Mijn laatste poging op 2m20 was een nipte, maar in de koude en winderige omstandigheden was dat te veel van het goede. Ik ga me nog één keer opladen voor de hordenrace in het voorprogramma van de Diamond League in Zürich. Het is een race op seniorenhorden, wat het niet simpeler maakt, maar we gaan met een toffe groep Belgen richting Zwitserland, dus mij hoor je niet klagen. Vrijdagochtend zitten we normaal allemaal op het vliegtuig richting de Memorial. Die avond wil ik voor geen geld van de wereld missen”, vertelde de achtste van het WK voor junioren.
Eliott Crestan, nog zo’n WK-ganger, maar ook EK-ganger testte in Moeskroen zijn snelle benen met het oog op de Memorial Van Damme. Crestan start in de Diamond League finale van de 800m tegen de absolute wereldtop. Op het BK voor junioren behaalde hij de winst op één baanronde met 48″72.
“Super was het absoluut niet. Ik kan mezelf na zo’n seizoen verre van fris noemen. De wind en de koude spelen natuurlijk ook een rol. Ik zal vrijdag uit mijn pijp moeten komen om de allerbesten te kunnen volgen. De deelnemerslijst is héél uitzonderlijk. Het is alvast een eer om aan de start te komen met zo’n namen. Ik ga mijn uiterste best doen om mijn wagonnetje aan te hangen. De ervaring met dat uitzinnige thuispubliek zal ongetwijfeld iets worden om te koesteren”, aldus de bronzen medaillewinnaar van het WK voor junioren.
Tuur Bras kende geen superseizoen, maar stond toch in de halve finales van het WK voor junioren. Ei zo na haalde de hordeloper van OEH zelfs de finale op dat WK in Tampere. Op het BK voor junioren kreeg hij de winst niet cadeau, aangezien Simon Mazebo het hem knap lastig maakte. Mazebo was ook actief in Tampere als één van de lopers in de ploeg op de 4x400m. Bras finishte na 53″41. Mazebo volgde zeven honderdsten later.
“Simon (Mazebo; red.) kwam op het einde stevig opzetten. Ik heb even gedacht van: moet dat nu echt nog? (lacht; red.). Ik neem het hem echter niet kwalijk. Hij is aan een sterk seizoen bezig. Voor mij was het een soort van overgangsjaar. Ik heb wél het WK gehaald, maar niet de gewenste tijden. Op de 400m horden is het mentaal nog altijd moeilijk om de juiste klik te maken. Hopelijk kan ik daar aan werken met het oog op de volgende zomer. In 2019 zet ik namelijk alles op die lage horden. Ik heb de afgelopen wedstrijden nooit het gevoel gehad dat ik echt kapot was, terwijl dat absoluut wel het geval moet zijn. Er staan nog een paar aflossingswedstrijden op het programma met de mannen van OEH. Het is op vraag van Jonathan ‘legend’ Sacoor dat we nog twee keer in actie zullen komen. Op het BK aflossingen voor junioren gaan we de 4x100m betwisten met Niel Mory en mijn copain op horden: Michael Obasuyi. Op het BK aflossingen AC opteren we voor de 4x200m. Niel en Michael worden daar vervangen door Jitse Mievis en Laurens Francois. Het is een mooie geste van Jonathan, aangezien we ervan uitgingen dat zijn seizoen er na de Memorial zou opzitten”, dixit Bras.
Zita Goossens mistte op het WK voor junioren net de hoogspringfinale. Op het BK voor junioren kende de atlete van DEIN weinig tegenstand. Goossens ging over 1m75. Op 1m80 wipte de lat drie keer naar beneden. Ze mag zich bovendien opmaken voor de hoogspringcompetitie tijdens de Memorial Van Damme, waarin ze de enige Belgische atlete is naast Nafi Thiam. Op de 100m horden snelde de atlete naar het zilver in een chrono van 14″31.
“Ik hoopte op een wedstrijd met meer spanning, maar mijn naaste belager, Eline Nenin, kende een mindere dag. Ik liet daarom de lat ook meteen op 1m80 leggen nadat ik 1m75 had overschreden. Hoger dan 1m75 ging ik echter niet meer, maar ik hoop dat vrijdag wel te doen op de Memorial. Het is een droom die werkelijkheid wordt om te mogen springen tijdens de Memorial. Over mijn hordenrace kon ik wel gelukkig zijn, maar mijn chrono van 14″31 wordt geen PR, aangezien de wind te hard in het voordeel blies. Dat vind ik wel jammer. Het zilver stemde me echter tevreden”, aldus Goossens.
Simon Debognies was misschien wel de grootste naam op het BK. De Belgische recordhouder op de 10.000m bij de beloften kwam aan de start van de 5.000m. De man van OEH wou zich voornamelijk amuseren, al ging dat in zijn aanvangskilometers aan een stevig tempo. De 15de van het EK in Berlijn op de 10.000m zou alle andere deelnemers dubbelen en na 14’08″02 finishen.
“Ik kwam naar hier om nog een wedstrijdje te lopen voor ik op vakantie vertrok. Ik had besloten om zonder spikes van start te gaan. De eerste twee kilometer waren eigenlijk iets te snel, aangezien ik doorkwam na 2’45 en 5’30 na respectievelijk 1km en 2km. De wind maakte het me er niet makkelijker op, maar naar het einde van de race kreeg ik de andere mannen in zicht. Ik heb ze één voor één proberen oppeuzelen. Het was leuk om nog een op de piste te staan na Berlijn. De tijd van 14’08 is een mooie bijzaak. Nu neem ik even rust, om daarna op te bouwen naar het veldloopseizoen, met als hoofddoel het EK veldlopen in Tilburg. Ik kan nog één jaar als belofte deelnemen, dus daar moet ik van profiteren”, vertelde Debognies.
Jasper De Vooght zorgde op de 400m horden bij de beloften voor de verrassing door favoriet Dylan Owusu in de luren te leggen. De Vooght stoomde, ondanks de moeilijke omstandigheden naar een nieuw PR van 52″26. Owusu, die samen met De Vooght traint onder de vleugels van Philip Gilson, moest vrede nemen met het zilver in 52″32.
“Ik wist dat er veel mogelijk was. Mijn vorm zat in een stijgende lijn de afgelopen weken. Het is mijn eerste jaar bij Philip Gilson en dat heb ik me nog geen seconde beklaagd. De omstandigheden speelde een beetje in mijn voordeel, aangezien ik het meer moet hebben van mijn kracht. Het is al een mooi seizoen geweest, maar ik vermoed dat er nog wat rek op zit met het oog op de komende jaren. De komende maanden zal ik iets minder intensief kunnen trainen, aangezien ik naar Warschau trek voor mijn Erasmus. De nadruk zal daar op het onderhouden van mijn conditie komen te liggen. Ik hoop dat ik blessurevrij kan blijven, aangezien dat me op termijn zal helpen om nog betere prestaties af te leveren. Het is jammer dat ik net uit de boot val volgend jaar voor het EK voor beloften, aangezien ik een jaartje te oud zal zijn. Daar kan ik echter niks meer aan veranderen. Ik aanvaard het en kan héél tevreden terugblikken op mijn seizoen en de progressie die ik gemaakt heb onder Philip”, aldus De Vooght.
