In Ninove liep Jan Van Den Broeck zaterdag zijn laatste volledige wedstrijd. In de toekomst zal de 800m-loper zich alleen nog focussen op haaswerk. Daarmee komt dus een einde aan de rijkgevulde carrière die de 29-jarige atleet van LAT bij elkaar heeft gelopen. “Ik wil nog lang een voorbeeld zijn voor de volgende generatie atleten”, klonk het na afloop.
Jan Van Den Broeck finishte zaterdag tijdens de Flanders Cup in Ninove een allerlaatste keer in zijn carrière. De vader in spe houdt de topsport voor bekeken en wil zich nu vooral engageren als luxehaas. “Vorig jaar dacht ik al even aan stoppen, toen het er om verschillende redenen niet uitkwam op wedstrijden. Nu, met de baby die op komst is, is het tijd om de stress en druk van mij af te gooien. Het is een beslissing die ik enkele maanden geleden al heb gemaakt. De laatste week was zeer intens, maar het besef is er wel voortdurend geweest.”
De grootste prestatie voor de poulain van Frankie De Feyter was ongetwijfeld de vijfde plaats op het WK indoor in Istanbul, iets meer dan zes jaar geleden. Tien jaar geleden stond hij zelfs op het WK voor junioren, waar hij er in de halve finale werd uitgelopen. De loopbaan van Jan ‘Superman’ gaat dus al enige tijd terug. Het laatste internationale kampioenschap dateert slechts van één jaar geleden met het EK indoor te Belgrado. “Ik ben zeer blij met mijn sportcarrière, en alles wat die mij in de plaats heeft gegeven. De 800m is een pure loterij, maar ik heb het geluk gehad om vaak het winnende lot in handen te hebben.”
“Naast de prestaties heeft de harde topsport mij geleerd om het leven te nemen zoals het komt. Ik heb wedstrijden gehad waar ik moest opgeven, maar de week erna liep ik wel de limiet voor een internationaal kampioenschap. In die tussentijd ben ik altijd blijven lachen. Aan de andere kant weet ik ook dat je niets zomaar krijgt in het leven. Ik kom uit een gezin van zes kinderen en moest knokken om iets te bereiken. Daardoor was ik ook in staat om mijn carrière, ondanks de zware blessures, zo lang vol te houden. Had ik niet voor atletiek gekozen, dan had ik ook nooit Marjolein leren kennen. Tijdens de winter van 2011 zijn we namelijk elkaar tegengekomen in de Topsporthal, zij zat toen nog op de topsportschool.”
Toekomst
“Ik zou graag nog iedereen willen bedanken, van de eerste tot de laatste. Familie, vrienden, sponsors, concurrenten en vele anderen hebben mee gezorgd voor een onvergetelijk hoofdstuk in mijn leven. Ik stond er wanneer ik er moest staan, en dat was grotendeels omdat zij in mij zijn blijven geloven.” Nu wil de Oost-Vlaming zich vooral inzetten als haas. Volledig stoppen met lopen is uitgesloten. “Ik kan moeilijk stilzitten. Ik hoop dat ik nog veel atleten kan loodsen naar een snellere tijd en op die manier mijn steentje kan bijdragen om de Belgische atletiek nog groter te maken op de halve fond. Verder kijk ik er ook enorm naar uit om vader te worden. De passie voor de atletiek zal zeker en vast doorgegeven worden.”
Unieke band met trainer Frankie De Feyter
Jan Van Den Broeck had een unieke band met zijn coach. Zo bleef hij zijn volledige carrière trouw aan zijn trainer en koos hij nooit voor een andere trainingsaanpak. “Ik ken Jan al van toen hij nog pupil was”, begint Frankie De Feyter wanneer hij hun samenwerking overloopt. “Vanaf de miniemen is hij af en toe komen meetrainen bij mij. Een keer moest ik hem op zijn plaats zetten. Op de stage in Vittel had ik hem zo hard aangepakt, dat hij wel drie dagen heeft zitten huilen. Sindsdien heeft hij altijd geluisterd en enorm veel respect getoond. Als hij loopt kan je hem het best omschrijven als een ‘flyer’. Hij zweeft als het ware over de piste. Doorheen de jaren heb ik hem meer op kracht doen trainen wat ook geresulteerd heeft in snellere chrono’s. Indoor was hij zeven jaar op rij de snelste Belg op de 800m, dat kan al tellen hé! Dat hij nu stopt doet mij dan ook enorm veel. Hij heeft veel atleten overwinterd. Drie maanden geleden vertelde hij mij op training dat hij ging stoppen. Jan komt uit een groot gezin, en nu zijn dochter op komst is is dit een ideaal moment. Onze band gaat veel verder dan die van trainer-atleet, Jan was echt als een zoon voor mij. Daarnaast was hij ook een sportman pur sang en ik zal hem nog jaren gebruiken als voorbeeld voor de volgende generaties.”
