Louise Carton was één van de gelukkigen op de Nacht van de Atletiek. Op haar derde 5.000m van dit seizoen snelde ze naar 15’33”25 waarmee ze drie seconden onder de EK-limiet blijft. Wij spraken haar na de wedstrijd uitgebreid over de moeilijk weg die ze de voorbije maanden heeft afgelegd.
Wanneer het woord ‘stoppen’ al aan bod komt, dan weet je dat Louise Carton door een hele moeilijke periode is gegaan. Vorige zomer lukte het maar niet om haar te plaatsen voor het WK in Londen en ook afgelopen winter kon de veldloopkampioene zich niet laten gelden. Blessures zaten er enigszins voor iets tussen, maar er was ook sprake van overtraining. “Na de zomer was ik fysiek en mentaal helemaal op. Ik was overtraind doordat ik mijzelf zo hard pushte om aan de verwachtingen van de mensen én de limieten te voldoen. Ik was nog heel jong toen ik 15’23”82 liep op mijn 5.000m. Ik wou zo graag meer en beter terwijl ik eigenlijk genoegen had moeten nemen met het bevestigen van mijn tijd. Ik hoop dat veel atleten uit mijn fouten leren en zichzelf de tijd willen geven om te groeien.” Naast het mentale staken ook fysieke problemen de kop op. Deze winter sloeg Carton op enkele weken tijd zes keer haar enkel om en ook de rug zorgt al sinds vorige zomer voor hinder.
Samen met de steun van de mensen rondom haar en de hulp van een sportpsycholoog is de atlete stilaan weer opgestaan. Mentale gezondheid blijkt o zo belangrijk te zijn en Carton wil maar wat graag meer aandacht geven aan dit onderwerp. “Druk in de sport en mentale gezondheid is nog een groot probleem en een taboe. Ik heb zelf heel diep gezeten en had twijfels of ik al dan niet nog verder wou gaan in de sport.” Toch viel de beslissing om weer volop voor het lopen te gaan. “Ik kreeg de raad om niet overhaast een keuze te maken omdat ik toen niet in staat was dat te doen. Mijn familie zei dat ik een talent heb en iets kan overbrengen naar de mensen en dat heeft, naast het feit dat ik weer het plezier heb teruggevonden, meegespeeld in mijn beslissing om verder te gaan. Ook de onvoorwaardelijke steun van iedereen op momenten dat het niet goed ging was een enorme opsteker.”
Op de vraag of ze in Heusden opnieuw druk ervaarde om de EK-limiet alsnog te behalen kon de Oostendse kort zijn. “Ik wist dat het vandaag mijn laatste kans was, maar ik ben gewoon rustig gebleven. Ik heb geen contract meer en voor mij was dat de ideale kans om eventjes na te gaan waarom ik eigenlijk loop. De conclusie was ik het gewoonweg graag doe. Ik heb eindelijk weer het plezier teruggevonden en dat was voor mij misschien wel een grotere overwinning dan het behalen van de EK-limiet. Ik heb echt genoten van deze dag terwijl ik dat vroeger niet kon omdat ik altijd bang was of twijfels had.”
Door de blessures kon Carton pas sinds maart weer continu beginnen trainen waardoor de basis sinds enkele weken pas weer oké is. Specifieke doelen of verwachtingen voor Berlijn zijn er dan ook niet. “Ik wou vooraf nog niet denken aan het scenario dat ik niet naar het EK zou gaan, maar dacht eveneens nog niet aan de wat als ik wel zou mogen gaan. Ik zie de rest van het seizoen vooral als een kans om verder te blijven trainen en om er hopelijk een mooie winter aan te kunnen breien. Raar om te zeggen maar het EK is voor mij eerder bijzaak. Ik ben ook realistisch genoeg om te beseffen dat de toptijden moeten wachten tot volgend jaar”, aldus een opnieuw gedreven Louise Carton.
