Op de Nacht van de Atletiek strandde Pieter-Jan Hannes zaterdagavond met 3’38”28 op 18 honderdsten van de limiet. Als troostprijs mocht hij zichzelf wel benoemen tot beste Belg van het pak. Een magere troost weliswaar aangezien de selectieperiode slechts tot 30 juli loopt. Normaal trekt Hannes volgende zaterdag wel naar de Flanders Cup in Ninove om in extremis dat minimum op zak te steken.
De 1500m werd ook wel ‘the battle of the Belgians’ genoemd aangezien er heel wat kandidaten waren voor dat felbegeerde EK-ticket. Hannes werd gezien zijn seizoensverloop eerder als de underdog gezien. “Ik ben de organisatie dankbaar dat ze mij toch het vertrouwen gaven om mij in het hoofdprogramma te laten starten, ook al hoorde ik hier op basis van mijn seizoensbeste niet helemaal thuis. Je kan er natuurlijk niet onderuit dat als ik goed ben, ik gewoon echt de beste ben. Ik heb de laatste jaren mijn pluimen wel verdiend, ik heb ze alleen dit jaar nog niet kunnen laten zien.”
Uiteraard heerste er teleurstelling bij Hannes na de wedstrijd, maar anderzijds was deze tijd ook een hele opsteker. “Als er een gat kwam, dan zag ik het”, begon Hannes zijn analyse van de wedstrijd. “Het is voor het eerst sinds lang dat ik mijzelf weer herken en dat ik echt in de wedstrijd zit en kan meestrijden. De laatste weken was ik te veel bezig met tussentijden en daar heb ik deze keer niet naar gekeken. In topatletiek is niets lineair. Het is niet omdat je vandaag vier seconden vooruit gaat, dat je dat volgende week nog eens doet, maar dat ben ik nu wel aan het doen. Ik kom van 3’48 in de winter naar 3’42 vorige maand en nu maak ik weer een stap naar 3’38.”
Ondanks het niet behalen van de limiet, is de poulain van Theo Joosten heel tevreden over zijn huidig vormpeil. Na twee jaar met veel blessureleed lijkt het eerder een mentale dan fysieke kwestie om weer op zijn beste niveau te geraken. “Twee jaar geleden liep ik hier 3’35 en ik weet nog altijd niet hoe ik dat gedaan heb. Mijn vorm was tien keer slechter dan nu, maar ik was toen de piste opgestapt met de ingesteldheid dat ik iedereen zijn kop eraf kon bijten. Ik liep toen een stuk sneller dan nu met de slechtste vorm van mijn leven, om maar duidelijk te maken hoe belangrijk dat mentale aspect is. Fysieke vorm is vaak overroepen op deze afstand. Als je het in je hoofd kunt, dan loop je zo 3’35. Ik kon dat. Ik moet dat gewoon opnieuw leren.” De tijden op training liegen er nochtans niet om voor de man met de haarband. “Ik loop op training soms tijden waarvan veel mensen zouden denken dat ik lieg als ik je ze zo geven. Maar die tijden zijn geen garantie dat ik dat op wedstrijd ook kan. Dat is echter wel de denkfout die ik maakte wat stom is want ik ben al jaren prof.”
Waarschijnlijk volgt in Ninove volgende week een laatste kans om naar Berlijn te mogen. Een kans die heel wat Belgen wellicht willen grijpen waardoor we het een heruitgave kan worden van afgelopen zaterdag. “Het heeft weinig zin om nu in mijn zetel te kruipen en dan het EK te missen. Zo’n kans als vandaag krijg je natuurlijk niet elke dag, dus het zal zeker niet gemakkelijk worden. Is het niet, dan is het niet, maar dat zou wel een tegenslag zijn. Dit is het eerste jaar dat ik niet bij Sport Vlaanderen onder contract lig, dus ik mag eigenlijk doen wat ik wil. Wij hebben daarom bij aanvang van dit seizoen beslist dat we niet naar tijden gaan kijken, maar toewerken naar de kampioenschappen om daar te knallen. Om je te plaatsen moet je natuurlijk wel tijden lopen en om eerlijk te zijn hebben we dat een beetje onderschat in de zin van dat het mentale aspect trager is gegaan dan dat ik gehoopt had.”
