De tweede dag van het WK voor junioren zorgde naast heel wat Belgische actie ook voor de nodige hoogtepunten uit internationale hoek. De tienkamp bij de mannen, de 3.000m bij de vrouwen en de uiterst spannende finale van de 100m bij de mannen zorgden voor de nodige suspense in Tampere. Het mag trouwens gezegd worden dat de hoofdtribune volledig gevuld was voor de avondsessie. Een overzicht.
Tienkamp mannen: Australië boven
Ashley Moloney leek na gisteren alvast op weg naar de winst in de tienkamp. De Australiër had bij het ingaan van de tweede dag een voorsprong opgebouwd tegenover zijn landgenoot Haasbroek van maar liefst 200 punten. Die kloof diepte Moloney uit op dag twee door onder andere een PR te behalen op de 110m horden met 14”13, in het discuswerpen met 47m39, in het speerwerpen met 53m47 en tijdens de afsluitende 1500m met 4’42”65. Oh ja, in het polsstokspringen evenaarde hij zijn PR, of hoe kon het ook anders…
Dat bezorgde Moloney een puntentotaal van maar liefst 8190 punten. Een nieuw kampioenschapsrecord, Oceanisch record én de tweede prestatie ooit tijdens een juniorentienkamp. Het wereldrecord van de Duitser Niklas Kaul, die vorig jaar op het EK voor junioren een monsterscore van 8435 behaalde, kwam nooit in het gevaar. Gary Haasbroek, de landgenoot en boezemvriend van Moloney speelde haasje over met de Zwitser Simon Ehammer. Haasbroek maakte het verschil in de laatste twee proeven, waardoor naast het goud ook het zilver naar Australië ging met 7798 voor Haasbroek. Ehammer mag morgen het brons in ontvangst nemen dankzij zijn 7642 punten.
“Dit is emotionele rollercoaster geweest. PR na PR had ik Gary aan mijn zijde. Het was een ongelooflijke tweedaagse waarin ik in elke proef het beste van mezelf probeerde geven”, aldus winnaar Moloney.
3000m vrouwen: Ethiopiërs verslikken zich in Japanse kamikazes
De 3.000m bij de vrouwen zorgde misschien wel voor dé wedstrijd van de dag. Nozomi Tanaka en Yuna Wada uit Japan kozen meteen het ruime sop. Er volgde geen reactie van de Afrikaanse atletes, waardoor de Japanse loopsters een mooie voorsprong wisten uit te bouwen. Tanaka nam het merendeel van het werk op zich. De Afrikaanse vrouwen, met vooral de Ethiopische Meselu Berhe en Tsige Gebreselama, begonnen echter te laat aan hun slotoffensief. De bres bleek te groot en Tanaka die stoomde voort. In de voorlaatste ronde moest haar landgenote Wada de rol lossen, maar Tanaka verzekerde zichzelf wél van een uitzonderlijke overwinning in een nieuw PR van 8’54”01. Berhe en Gebresalama strandden op enkele seconden met respectievelijk 8’56”39 en 8’59”20. Wada werd vierde in 9’00”50. Al hadden wij haar vechtlust met dat bronzen plak beloond.
Het publiek reageerde uitzinnig op het sterk staaltje op kop lopen van de twee Japanse dames. De eerste staande ovatie van de dag was een feit.
100m mannen: Indonesiër verschalkt grote sprintnaties
Het werd uitkijken naar het koningsnummer in de sprint, namelijk de 100m, waarin de Indonesiër Lalu Muhammad Zohri gisteren al van zich liet horen door de snelste tijd in de reeksen te noteren. Zohri moest het in de finale echter opnemen tegen Anthony Schwartz en Eric Harrison uit de Verenigde Staten. De Brit Dominic Ashwell was dan weer dé medaillehoop binnen Europa.
Één hectometer later was niemand zeker van de overwinning. Tot de verlossing volgde voor Zohri. Hij haalde het van de twee Amerikanen in een nieuwe Indonesisch record van 10”18. Schwartz en Harrison volgden allebei op vier honderdsten. Er moest dus naar de duizendsten gekeken worden, die in het voordeel van Schwartz bleken te zijn. Al is een verschil van negen duizendsten alleen zichtbaar dankzij technologie. Ashwell werd de eerste Europeaan in een nieuw PR van 10”25. De Brit kon echter niet met het resultaat leven en weigerde achteraf interviews te geven.
Om u een idee te geven van de spankracht tijdens deze finale: de zesde man op de 100m, de Zweed Henrik Larsson, volgde op amper tien honderdsten van winnaar Zohri. Er deed zich één groot probleem voor. Zohri verstaat geen woord Engels. Interviews werden daardoor erg moeilijk, tot een Indonesische fan zich aanbood als tolk ad interim.
“Ik ben absoluut sprakeloos. Wow dit was zo’n sterke wedstrijd van iedereen. Ik heb alle energie die ik had uit mijn lijf geperst. Ik ben dolgelukkig met mijn nationaal record”, aldus de nieuwe sprintsensatie Zohri. In augustus kan hij aan de bak in eigen land om er de Asian Games te betwisten.
Verspringen mannen: Japan boven in nagelbijter van formaat
Het verspringen bij de mannen bracht Japan in hogere sferen na het eerdere succes tijdens de 3.000m bij de vrouwen. Yuki Hashioka liet zich door de wereldtitel van zijn landgenote inspireren. Hashioka sprong in zijn derde van zes pogingen voorbij 8m met 8m03. Geen enkele van zijn concurrenten zou voorbij die magischer grens geraken. De Cubaan Maikel Vidal bleef net onder die grens met 7m99, goed voor het zilver. De Jamaicaan Wayne Pinnock verzekerde het brons door 7m90 ver te springen.
“Ik voel me nog niet klaar om wedstrijden van een hoog niveau te doen bij de senioren, maar ik kijk wél al uit naar de Asian Games van augustus. Daar ga ik vol voor de winst. Eerst ga ik geniet van deze overwinning. Dit is ongelooflijk en hiervoor heb ik heel hard gewerkt. Het moet allemaal nog een beetje doordringen”, vertelde de Japanse verspringer.
Nederlanders ontgoochelen, op uitzondering van Van Klinken
Jorinde Van Klinken bezorgde de Nederlandse delegatie het eerste eremetaal van dit WK. Daarover kan u hier meer lezen. Haar landgenoten kenden vandaag minder succes. Jessica Schilder, die in de andere kwalificatiegroep van het kogelstoten van start ging, kon geen enkele geldige poging noteren. Een droevige, vroegtijdige exit dus. Al maakte de medaille van Van Klinken in de namiddag veel goed. Dave Wesselink, die toch van start wou gaan op de hoge horden ondanks een sleutelbeenbreuk én een scheurtje in zijn elleboog, werd laatste in zijn reeks van de 110m horden met 14”59. Het was wel dapper van onze noorderbuur ook maar aan de start te verschijnen. Isayah Boers kwam in de halve finales van de 100m tot een tijd van 10”55. Daarmee behaalde de sprinter de 16de plaats in totaal. Tijdens zijn halve finale liep hij een lichte blessure aan zijn rechterhamstring op.
Kwalificaties polsstokspringen mannen
Met Armand Duplantis kwam ook één grote ster van dit WK in actie vandaag. De kwalificaties van het polsstokspringen waren een formaliteit voor het Zweedse wonderkind. Duplantis had welgeteld één sprong nodig om zich te verzekeren van de finale. Zijn 5m30 van vandaag is 63cm minder dan zijn PR van 5m93, waarmee hij momenteel de derde performer van de wereld is dit jaar.
