Op Stayen in Sint-Truiden vond vandaag het Gala van de Gouden Spike plaats. De beste Belgische atleten werden er in de bloemetjes gezet. Nafi Thiam, onze godin in de meerkamp, kreeg zoals verwacht de Gouden Spike bij de vrouwen. Bij de mannen heerste er iets meer spanning. De regelmatigheid van discuswerper Philip Milanov kreeg nipt de voorkeur op het Belgisch polsstokrecord van Arnaud Art.
Dat Nafi Thiam met haar vijfde Gouden Spike zou terugkeren uit Sint-Truiden was algemeen geweten. De nog maar 23-jarige atlete kon maar liefst drie troeven op de tafel leggen. Afgelopen winter was ze de beste Europese meerkampster in zaal. Vervolgens verzette ze bergen door in Götzis dé beste zevenkamp in jaren neer te zetten. Haar meerkampjaar sloot ze op het WK in Londen met een zoveelste uitschieter, de wereldtitel in dit geval, af. Thiam werd niet voor niets tot Atlete van het Jaar gekroond door de IAAF, maar genoot zichtbaar van de sfeer op het meer ingetogen Gala vandaag. Coach Roger Lespagnard mocht uiteraard ook het podium op, maar bleef nuchter. Hij benadrukte ook dat er veel hard werk achter de prestaties schuilt. Zo had Thiam ’s ochtends op een bevroren kogelring getraind. De Zilveren Spike was weggelegd voor de Europese beloftekampioene op de 800m, Renée Eykens. De Bronzen Spike ging naar Fanny Smets, die afgelopen zomer het Belgische record in het polsstokspringen aanscherpte. Smets liet vallen dat ze zeker niet te oud is om nog progressie te maken.
Bij de mannen mocht Philip Milanov zijn tweede Gouden Spike in ontvangst nemen. Milanov, die op het WK nog ontgoochelde, zag vooral zijn stevige prestaties in de Diamond League beloond. Emil Milanov, vader én trainer van, maakte een zeldzaam optreden in de spotlights. Kim Gevaert, die verantwoordelijk was voor het vlot verloop van het Gala, peilde naar de band tussen trainer en atleet enerzijds en vader en zoon anderzijds. Waarop Emil Milanov gevat, maar mooi antwoordde: “Als ik door mijn rechteroog kijk, zie ik een atleet. Als ik door mijn linkeroog kijk, zie ik mijn zoon. Als ik met beide ogen kijk, zie ik vooral mijn beste vriend”.
De Zilveren Spike was voor Arnaud Art, die vanuit Bordeaux een grappige boodschap bracht. Art, goed voor een verbetering van het Belgisch polsstokrecord én een WK-finale, zorgde met zijn filmpje voor een stevige training van de lachspieren. De Bronzen Spike ging naar Kevin Borlée, die in de prijzen viel voor zijn zoveelste duik onder de 45″ en zijn eeuwige vechtlust met de Belgian Tornados. Die Belgian Tornados werden trouwens Team van het Jaar. Een terechte bekroning voor hun vierde plaats op het WK. Jonathan Sacoor, de nieuwkomer bij de Tornados en bronzen medaille op de baanronde op het EK voor junioren, moest amper één punt toegeven op Simon Debognies in de strijd om de titel van Belofte van het Jaar. Debognies, goed voor zilver op het EK voor beloften en mede verantwoordelijk voor de zilveren ploegmedaille op het EK veldlopen, ontving zijn prijs vanuit Samorin, aangezien hij morgen aan de start komt op het EK veldlopen.
De beste Belofte van het Jaar bij de vrouwen werd Hanne Maudens. De meerkampster, die in Götzis voor het eerst boven de 6000 punten uitkwam, zou haar zomer in schoonheid afsluiten op het WK in Londen. Ze werd er 23ste, maar kwam met tonnen ervaring terug uit de Britse hoofdstad. Haar vierde plaats op de Europese ranglijst bij de beloften gaf de doorslag. Elise Vanderelst werd de runner up dankzij haar tweede plaats op de Europese juniorenranglijst op de 1500m.
