Als de zon eenmaal schijnt, dan gaat het ook weer kriebelen bij alle speerwerpers. Het winterseizoen is elk jaar weer een periode zonder competitie voor speerwerpers als Timothy Herman. De Belgische kampioen kijkt dan ook weer uit naar het zomerseizoen na een moeilijke winterperiode. “Pijnvrij werpen staat nu voorop, daarna wil ik mijn record verbeteren.”
Hoe ben je de winter doorgekomen?
“Ik begon het winterseizoen vol goeie moed na alweer een Belgische titel maar er waren ook heel wat twijfels. Ik werkte in de winter wekelijks zo’n 45 à 50 uren en dat kruipt al snel in de kleren als je daarbij ook nog moet trainen. Omdat ik in de zomer vaak maar een of twee worpen kon afwerken tijdens wedstrijden door vermoeidheid en pijn, besloot ik een MRI-scan te laten nemen. Daaruit bleek dat ik al twee jaar een Labrumscheur had in mijn schouder en geopereerd moest worden. Vanaf dan begon een lang revalidatieproces, dat nu stilaan op zijn einde loopt. Twee weken geleden liep ik ook nog een hoofdwonde op tijdens een training, je kan dus wel zeggen dat mijn winter niet van een leien dakje liep.”
Komt jouw zomerseizoen in gevaar door die blessures? Of is het ergste nu achter de rug?
“Het ergste is gelukkig achter de rug, maar ik heb wel heel wat achterstand opgelopen. Ik trok dit jaar niet op stage naar Portugal en sta dus nog niet waar ik wil staan, maar als alles goed verloopt, zal ik mijn seizoen écht openen op het Vlaams kampioenschap, waar ik mijn achtste titel op rij wil behalen. Aanstaande zondag zal ik wel eenmaal werpen op de interclub om mijn club te steunen. Het heeft weinig nut om volledige wedstrijden af te werken vooraleer ik honderd procent fit ben.”
Hoe zal jouw programma er verder uitzien? Piek jij naar een bepaalde periode?
“Door de revalidatie die nog steeds aan de gang is, zijn er niet meteen wedstrijden waar ik echt top zal zijn voor het begin van de zomervakantie. Na het Vlaams kampioenschap zal ik enkele Flanders Cups en buitenlandse wedstrijden meepikken om op het Belgisch kampioenschap eind juni echt fit te zijn. Ik wil vooral op zoek gaan naar een goed gevoel tijdens de wedstrijden, en als het weer dan eens meezit, kan er altijd een uitschieter inzitten.”
Wanneer zal jouw seizoen geslaagd zijn?
“Pijnvrij gooien staat voorop, want dat lukte de afgelopen twee jaar niet. Daarna hoop ik om eindelijk mijn persoonlijk record van 78m98 te verbeteren met een worp van tachtig meter.”
De limiet voor het EK staat op 80m85, die van de OS op 83m00. Droom je daar nog steeds van?
“Ik zou natuurlijk graag deelnemen aan beide kampioenschappen zoals elke atleet, maar als ik realistisch ben, zal het heel moeilijk zijn omdat ik nog steeds aan het revalideren ben van mijn operatie. Daarbij komt nog eens dat de limieten wel erg scherp staan, met 79 meter sta je eigenlijk altijd in de finale van een EK. Ik had de limiet dan ook graag lager gezien dan de 80m85 die nu vereist is.”
Je hebt sinds afgelopen zomer ook een andere uitdaging in het leven: het vaderschap. Hoe heeft dat jouw leven als topsporter beïnvloedt?
“De twee weken waarin mijn dochter Margot geboren werd en ik de Belgischte titel pakte, waren de mooiste van mijn leven. Mijn leven is inderdaad wel wat veranderd, maar ik heb een sterke vrouw en goede omkadering rond mij die ervoor zorgen dat ik aan mijn droom kan blijven werken.”
