Heel wat atleten zijn in blijde verwachting, want bijna is het weer zover: tijd voor het zomerseizoen. Sommige atleten weten zich eigenlijk wel te amuseren in het veld of op de indoorpiste, maar voor Melissa Dupré is dat een haast onmogelijke opdracht. Tot op heden wordt er immers (zo goed als) niet aan speerwerpen gedaan in een indoorhal. Maar het lange wachten en harde trainen wordt binnenkort opnieuw beloond met een hele reeks aan hopelijk mooie wedstrijden. Nog voor het zover is, legden wij haar enkele vragen voor.
Dag Melissa, hoe is het momenteel met jou? Ben je op stage geweest om je voor te bereiden op deze belangrijke zomer?
“Met mij gaat alles goed. Ik heb een zeer goede voorbereiding gehad, maar die ging niet altijd zonder slag of stoot. Ik heb tot half januari effectief blessurevrij kunnen trainen. Dit wil zeggen dat mijn basis meer dan goed is verlopen. Echter gaat een opbouwperiode niet zonder ups en downs. Ik heb half januari een ontsteking in de rechtervoet opgelopen. Dit heeft me even gehinderd, maar dit is ondertussen terug onder controle. Al blijven we toch opletten.”
“Ik ben inderdaad op stage geweest. Half december ben ik zeven dagen naar Spanje getrokken. De warmte heeft me deugd gedaan, maar zeven dagen was natuurlijk niet lang genoeg om tot het begin van het zomerseizoen op verder te gaan. Ik ben dan half februari vertrokken naar Zuid-Afrika. Ik voelde mij drieënhalve week een echte topsporter. Dat heeft me wel even deugd gedaan. De focus alleen op de sport en niets anders.”
Heb je in je voorbereiding op dit seizoen iets aangepast in vergelijking met vorig jaar?
“Het enige wat dit jaar heel belangrijk was, was het evenwicht vinden tussen werken, trainen en rusten. Het team is hierin wonderwel geslaagd. Ik denk dat dit ook de reden is dat ik niet zo heel veel (zware) blessures heb gehad. Als ik alles even overloop dan denk ik dat ik sterker sta dan ooit. Ik ben op alle vlakken vooruit gegaan, zowel op fysiek als mentaal vlak. Maar ik spreek uit ervaring als ik zeg dat dat geen garantie is voor een goed seizoen.”
Hoe hoog staat het EK op jouw verlanglijstje? En in hoeverre ben je ervan overtuigd dat je na afloop van het seizoen daar een vinkje achter gaat mogen plaatsen?
“Voor mij persoonlijk is het EK een must! Ik ben ondertussen 29 jaar en zoals de meeste mensen weten, is speerwerpen niet echt gezond voor het lichaam. Ook ik voel dit meer en meer. Na mijn twee zware blessures in 2012 en 2013 recupereert mijn lichaam ook veel slechter. Ik kan dus niet al te veel meer in de toekomst leven. Voor mij is het hier en nu. Geen uitstel meer. De limiet is 58m12. Op papier is dat dus heel goed mogelijk. Ik hoef er zelfs geen Belgisch record voor te gooien. Echter is het in de praktijk altijd anders. Of ik er dus al dan niet een vinkje kan achter zetten? Daar ga ik nu nog geen uitspraak over doen. Ik toon het liever dan dat ik grote uitspraken doe die daarna niet uitkomen.”
Naar welke wedstrijden bouw jij op, waar wordt een piekmoment voorzien?
“Natuurlijk trainen wij voor het EK. Het EK zou het hoogtepunt van mijn seizoen moeten worden, maar zoals eerder gezegd of ik dat haal is dan maar zeer de vraag. Echter staat mijn voorbereiding en seizoen volledig in het teken van het EK.”
Tot slot: waar zien je fans je dit seizoen al zeker aan het werk?
“De wedstrijden die vast liggen zijn op 14/5 (interclub), 21/5 (Vlaams kampioenschap) en 26/6 (Belgisch kampioenschap). Andere wedstrijden zijn afhankelijk van verschillende factoren. Het halen van de EK-limiet staat hierin voorop. Echter moet alles op één dag samenvallen. Laten we hopen dat de weergoden me één keer goedgezind zijn.”
