Bashir Abdi keerde vorige week terug uit de Verenigde Staten. Hij nam er deel aan 3 wedstrijden. Op zondagmorgen vonden we Abdi al terug op de piste in de Gentse Blaarmeersen. De voorafgaande avond had hij op de IFAM voor de eerste keer dit pisteseizoen op Belgische bodem gelopen. We hadden een rustig gesprek met Bashir “broere”-voor de trouwe kijkers van Aspraak in Rio- Abdi waarin we terugblikten op zijn verblijf in de V.S. en ook al even vooruitkeken naar het verdere verloop van zijn seizoen. Het relaas hiervan leest u hieronder.
Bashir, je jaarlijkse afspraak in Stanford op de Payton Jordan Invitational meeting leverde je direct een Olympisch ticket op. De WK-limiet misliep je met 2 seconden, maar mits het aantonen van vormbehoud mag je naar dat WK. Stemde die prestatie je tevreden na een korte winter waarin je geplaagd werd door die vervelende blessure aan je voet, die je opliep op het EK in Zürich?
“In tegenstelling tot andere jaren kreeg ik in Stanford te maken met slechte weersomstandigheden. Bovendien was de haas te traag, waardoor we aan 14’09 doorkwamen aan de 5.000m. Het was een zeer onregelmatige wedstrijd met heel wat tempowisselingen. De groep lopers hing ook niet aan elkaar en de samenwerking was zoek waardoor er heel wat lopers een heel snelle ronde liepen, afgewisseld met een hele trage. Ik durfde zelf ook weinig tempowerk te doen, aangezien het mijn eerste wedstrijd op piste was na mijn korte winter. Na de wedstrijd had ik echter nog over en als atleet is dat geen leuk gevoel, want je wil natuurlijk alles uit de kast kunnen halen.”
Daarna volgde een 5.000m op de Hoka One One Classic in Los Angeles, maar die wedstrijd werd afgelast door het slechte weer. Toch wel behoorlijk ongewoon voor een atletiekwedstrijd?
“Ja het was toen echt een vreemde dag. Het had al een hele dag echt water gegoten, maar bij het aanvangen van de wedstrijd was het opgehouden met regenen. Hierdoor werden enkele 1500m’s gelopen. Ik was aan mijn opwarming begonnen en het weer begon opnieuw om te slaan. Na 10 minuten heb ik dan ook mijn opwarming gestaakt omdat het echt aan het stormen was. We hebben dan eerst een half uur geschuild, dat werd dan een uur en daarna besefte ik dat ik niet meer zou kunnen lopen. Jammer, want hierdoor weet ik nog niet wat ik nu waard ben op een 5.000m.”
Je trok dan nog naar San Francisco voor de befaamde Bay to Breakers stratenloop over 12km. Een hele ervaring, waarschijnlijk?
“Het was echt wel iets wat ik nog nooit had meegemaakt. Er waren bijna 23.000 lopers aan de start! De sfeer langs het parcours was wel zalig. Ook stonden heel wat Kenianen aan de start, maar ik heb me niet laten intimideren door hen. Ik ben dan ook vanaf de start meegegaan, maar al in de 1ste km werd ik geduwd, bijna getackeld als het ware. Ik viel op mijn arm en knie, de schaafwonden hiervan zijn nog altijd aanwezig. Ik heb dan verbazend snel terug de aansluiting kunnen maken met de kopgroep. Die groep werd elke kilometer kleiner tot we op 3km van de finish met z’n vijven overbleven. Bij het ingaan van de laatste kilometer moesten nog twee mannen de rol lossen. De laatste kilometer werd een echte nek-aan-nekrace. Ik heb dan op 400m aangezet, het was pas in de laatste meters dat ik werd voorbijgesneld door de Keniaan Isaac Mukundi. Het was wel een fantastische ervaring en ik greep maar net naast de premie op de 1200m lange Haynes hill, waarvoor een aparte tijdsopname was voorzien. Ik werd tweede in dat nevenklassement en was ook de eerste elite-atleet.”
Op de IFAM van afgelopen zaterdag liep je een 1500m, was je tevreden met je derde plaats?
“Met alle omstandigheden in acht genomen wel. Ik ondervind nog heel wat last van mijn jetlag. Bovendien was mijn start echt zeer slecht, ik kwam als laatste van het groepje door na de eerste 100m. Ik wist dan echt even niet wat ik kon doen om er toch nog een geslaagde wedstrijd van te maken, maar mede omdat het tempo omlaag ging, kon ik goed opschuiven. De laatste ronde kwam ik zelf even op kop, in de laatste rechte lijn verzuurde ik echter wel erg veel, maar dat hoort erbij!”
Als afsluiter, waar zien we jou de komende weken aan de start?
“Dinsdag (vandaag, red.) loop ik een 5.000m in Ostrava. Daarna keer ik terug naar België om enkele weken op Belgische bodem te trainen en wedstrijden te lopen. Zaterdag sta ik naar alle waarschijnlijkheid ook wel aan de start op de Flanders Cup in Oordegem. Uiteraard is dit allemaal in het teken van mijn hoofddoel dit jaar, het WK in Peking. Ik wil dus nu vooral goed trainen, wedstrijdritme opdoen en dan komt alles wel in orde!”
