In Doha werd vandaag het startschot gegeven van de Diamond League, het meest prestigieuze atletiekcircuit dat in september eindigt met de Memorial Van Damme in Brussel. Toppers in overvloed in de hoofdstad van Qatar, want maar liefst zes olympische kampioenen kwamen in actie. In het hinkstapspringen sprongen voor het eerst twee mannen in dezelfde wedstrijd verder dan 18 meter en op de 100 meter toonde Justin Gatlin dat hij klaar is om Usain Bolt te verslaan, hij won in 9″74. Hieronder vindt u een samenvatting van een avond topatletiek.
De meeting werd geopend door de vrouwen in de zandbak. Het werd een enorm spannende competitie waarin plaats één en plaats vier slechts zeven centimeter verschilden. De Amerikaanse Tianna Bartoletta won met 6m99, goed genoeg voor de beste wereldjaarprestatie. De Britse Shara Proctor evenaarde met 6m95 het nationaal record van Groot-Brittannië en werd daarmee tweede.
De Kroatische Sandra Perkovic won makkelijk het discuswerpen met 68m10, maar blijft wel twee meter onder haar persoonlijke beste. Bij een ander werpnummer, het kogelstoten bij de mannen, was er wel sprake van concurrentie. Het beloofde een strijd te worden tussen de nummer twee en drie van de Olympische Spelen: de Duitser David Storl en de Amerikaan Reese Hoffa. Beide heren hadden dit seizoen al ver voorbij de 21 meter geworpen en deden dat vanavond opnieuw. Na zes pogingen toonde Storl zich te sterkste met 21m51, Hoffa kwam 21 centimeter minder ver maar hield wel zijn landgenoot Ryan Whiting achter zich. Het laatste werpnummer van de avond, het speerwerpen, werd gewonnen door gevestigde waarde Tero Pitkämäki. Hij gooide zijn speer 88 meter en 62 centimeter ver en bleef daarmee voor zijn Finse landgenoot Antti Ruuskanen.
In het polsstokspringen geen Renaud Lavillenie, de olympische kampioen blesseerde zich afgelopen weekend op de Franse interclub tijdens de 4x100m. Een uitgelezen kans dus voor zijn Duitse rivaal Raphael Holzdeppe om de overwinning te behalen. Maar Holzdepe geraakte niet over 5m60 en zo won de Griek Konstantinos Filippidis ietwat verrassend met 5m75. Ook in het hoogspringen bij de vrouwen kon de topfavoriete haar rol niet waarmaken, de Spaanse Ruth Beitia faalde drie keer op 1m91 en werd pas zevende. Maar ook de rest van het deelnemersveld kwam niet hoog, 1m94 was genoeg voor de Litouwse Palsyté Airiné om de wedstrijd te winnen.
Het deelnemersveld op de 400 meter horden bij de mannen was bijna evenwaardig aan een olympische finale met onder meer Javier Culson en Félix Sánchez aan de start. Maar geen van beide heren had een antwoord op de snelle benen van de Amerikaan Bershawn Jackson. Jackson ging in de laatste bocht voorbij Culson en won in 48″09. Sánchez kende een mindere dag en werd laatste in 50″93. Opvallend: Jackson werd tien(!) jaar geleden wereldkampioen en presteert nog steeds op het hoogste niveau.
Omstreeks kwart na zeven plaatselijke tijd stonden maar liefst zestien dames aan de start van de 1500m. Het zou een spannende strijd worden tussen de Nederlandse Sifan Hassan en de Zweedse Abeba Aregawi, maar beide dames kwamen tekort en zagen de Ethiopische Dawit Seyaum als eerste de meet overschrijden. Dayum zette met 4’00”96 de snelste tijd van het jaar neer. Na de 1500m bij de vrouwen kwamen de mannen aan de bak op de 800 meter. Specialist Mohammed Aman was topfavoriet en moest vooral 1500 meter-specialist Asbel Kiprop en Ayanleh Souleiman in het oog houden. Na 400 meter kwamen de heren door in 50″01 en met nog 150 meter te gaan versnelde Souleiman, niemand kon hem volgen en zo kwam de man uit Djibouti als eerste over de streep in 1’43”78. Aman kon zijn versnelling, die hij anders wel heeft, niet aanspreken en werd negende in 1’47”38.
In het hinkstapspringen zagen we de terugkeer van Teddy Tamgho in de Diamond League, hij werd vorig jaar geschorst omwille van drie gemiste dopingcontroles. De wereldkampioen kwam eind maart al tot 16m78 en deed daar nu nog eens een halve meter bij. Hij werd derde met 17m24 na de ongenaakbare Cubaan Pedro Pablo Pichardo en de Amerikaan Christian Taylor. Pichardo won de wedstrijd met 18m06, slechts één centimeter verder dan Taylor. Beide heren komen zo wel op nummer drie en vier te staan in de ranglijsten aller tijden. Het was overigens de eerste keer dat twee mannen in een wedstrijd verder sprongen dan 18 meter. Even later slecht nieuws voor Teddy Tamgho. Hij blesseerde zich bij zijn laatste sprong zo erg dat hij zijn achillespees scheurde. Dit trekt meteen een streep door het vervolg van zijn seizoen, en Tamgho staat een lange revalidatieperiode te wachten. Even later won Allyson Felix de 200 meter in 21″98, de rest van het deelnemersveld volgde op respectabele afstand. Jasmin Stowers liep 12″35 op de 100 meter horden, daarmee verbeterde ze haar eigen beste jaarprestatie van vorige week met vier honderdsten. Net als Felix liet Stowers ook de concurrentie ver achter zich. Met deze snelle tijd bevestigt Stowers nog maar eens dat ze de beste is van het moment. Olympisch kampioene Sally Pearson mag zich stilaan zorgen beginnen maken, zij werd pas vierde in 12″69.
Haas van dienst op de 3000 meter steeple, Virgina Nyambura, liep heel de wedstrijd op kop en won voor topfavoriete Hiwot Ayalew. Nyambura kwam aan na 9’21”51 en scherpt zo de beste wereldjaarprestatie aan met maar liefst tien seconden.
De laatste nummers van de avond beloofden nog heel wat spektakel. Op de 100 meter loste Justin Gatlin meer dan de verwachtingen in. Hij won in 9″74, een tiende sneller dan Asafa Powell die vorig weekend in Kingston nog de beste wereldjaarprestatie neerzette. Op de 400 meter werd olympisch kampioene Sanya Richard-Ross naar de tweede plaats verwezen door haar Amerikaanse landgenote Francena McCorory. Zij won in 50″21.
De 3000 meter zou het koningsnummer moeten worden van de avond in het warme Doha. De Brit Mohammed Farah had vooraf aangekondigd dat hij misschien het Europees record van de Belg Mohammed Mourhit zou aanvallen. Mourhit liep vijftien jaar geleden in Monaco naar 7’26”62 en sindsdien is nog nooit iemand in de buurt gekomen. Het beloofde dus een snelle wedstrijd te worden. Maar al snel was duidelijk dat geen van alle deelnemers zin had om hard te lopen. De hazen liepen tientallen meters voor de rest van het pak en zo draaide het uit op een langgerekte sprint. Farah staat bekend om zijn laatste snelle ronde maar werd toch geklopt door de Ethiopiër Hagos Gebhriwet. Farah kwam nog dichter maar zijn ultieme versnelling kwam net te laat. Gebhriwet won in 7’38”08 voor Farah, die 14 honderdsten later over de finish kwam.
