Kjell De Hondt maakte dit seizoen de overstap van DCLA naar AC Hulshout. Deze winter liet de 26-jarige atleet uit Heverlee regelmatig mooie dingen zien, maar op het BK liep het mis. Morgen is Kjell één van de favorieten op het grootste loopevenement van Vlaanderen, de Antwerp Ten Miles waar in totaal meer dan 40.000 deelnemers de loopschoenen zullen aantrekken. We blikken met Kjell even vooruit en achteruit. Een bijdrage van Benny Bicker.
Op het BK veldlopen in 2014 maakte je indruk met een 6e plaats, ook dit jaar draaide je op het BK een tijd mee in de kop, maar toen verdween je uit de wedstrijd. Was dat een grote ontgoocheling?
“Op het moment zelf zeker en vast. De ochtend nadien begint alweer een nieuwe werkweek vol uitdagingen en is alles plotsklaps vergeten. Ik pieker niet langer met gedachten als “wat als…?”. Blik vooruit en zorgen dat je er in de toekomst weer staat.”
De hinder aan je middenrif blijft je regelmatig achtervolgen, heb je hier in de tussentijd een remedie voor gevonden?
“Een aantal factoren werden reeds uitgefilterd. Andere zaken blijven werkpunten, waardoor mijn lichaam op bepaalde tijdstippen als een waardige tegenstrever fungeert. Ik heb er al een aantal keer een gewonnen zaak door uit handen moeten geven. Jammerlijk.”
Ondertussen liet je echter alweer enkele mooie prestaties zien, zoals een prachtige 3e plaats als 1e Europeaan in de sterk bezette wedstrijd van Zandvoort die in extreme omstandigheden plaatsvond. Vertel eens iets over die wedstrijd?
“Het zon-zee-strand-idee over Zandvoort bleek een utopie. Storm-regen-zand waren de ingrediënten voor een heroïsche wedstrijd. 12km lang beuken tegen Nederlanders en natuurwetten. Mijn dag kon niet meer stuk !”
In 2013 flirtte je tweemaal op 2” na met de 14’-grens over 5000m, vorige zomer bleef de klok staan op 14’16”. Hoe verklaar je deze mindere prestatie afgelopen zomer?
“Sportieve prestaties liegen niet. Ik kon een pak minder trainen. De prestaties waren navenant. 14’16” is geen tijd om warm van te worden, maar op dat moment het hoogst haalbare.”
Is het doorbreken van deze grens jouw belangrijkste doel deze zomer, of heb je nog andere specifieke doelstellingen?
“Op atletiekgebied zal het dat zo wat zijn. Kampioenschapstitels interesseren me persoonlijk weinig. Geef me een harde wedstrijd en ik ben gelukkig. Een tactische wedstrijd vind ik onaantrekkelijk. Een filosofie waarmee je vaak zonder bloemen huiswaarts keert, maar wel een waaruit ik de drive om te trainen vind.”
Nu zondag staat de Antwerp Ten Miles opnieuw op het programma, een wedstrijd die je ligt aangezien je in 2013 reeds 2e eindigde en ook in 2014 was je één van de favorieten. Hoe schat je je kansen dit jaar in, tegen onder meer ‘specialist’ Nick Van Peborgh?
“Een top-10 lijkt haalbaar, een top-5 is mogelijk, een top-3 kan best en een overwinning kan altijd. Geen speculaties voor mij. Na 16km zal de beste atleet wel als verdiende winnaar over de finish komen.”
Je bent een drukbezet man, naast bekende en minder bekende atleten die regelmatig op je kinétafel liggen, zien we je naam ook verschijnen in de zeilwereld en ben je onder meer betrokken bij Olympisch atlete Evi Van Acker. In welk kader is dit?
“In mijn professioneel leven werk ik als kinesitherapeut. Zowel nationale als internationale atleten passeren vaak bij ons. Naast het praktijkwerk ben ik werkzaam binnen de medische cel van het Belgisch Olympisch Zeilteam, waar Evi de bekendste naam van is. Tijdens de wereldbekerwedstrijden sta ik haar bij in functie van één hoofddoel: schitteren in Rio!”
Alsof het nog niet genoeg is, ben je ook nog één van de bezielers van ‘The Extra Mile’. Waarvoor staat dit initiatief?
“We vormen een multidisciplinaire organisatie die sport en een gezonde levensstijl op een verantwoorde manier wil promoten. The Extra Mile biedt ondersteuning aan bedrijven en mensen die willen sporten in functie van een vooropgesteld doel. We vormen daarbij een platform dat fungeert om sportivo’s geregeld met elkaar in contact te brengen.”
Je hebt er net een weekje stage in het Portugese Monte Gordo opzitten, het is niet de eerste keer dat je daar -net zoals vele andere Vlamingen- in de paasperiode verblijft. Wat trekt jou zo aan in die locatie?
“De faciliteiten zijn er oké, zonder wauw te zijn. Eigenlijk zijn de faciliteiten in Leuven evenwaardig of zelfs beter. Monte Gordo ligt geografisch gewoon perfect om er tijdens de paasvakantie een weekje tussenuit te zijn. Korte vlucht, vaak mooi weer, een regio die sport ademt.”
In tegenstelling tot de meeste andere atleten trok je na de stage niet terug naar Vlaanderen, maar wel naar Rabat om als haas te fungeren in de internationale marathon aldaar. Wat was je opdracht en wat kan je vertellen over de omstandigheden waarin de wedstrijd verliep?
“Een marathon African-style. Warme omstandigheden, hoge vochtigheid en een pittig parcours. Maar wat een ervaring! Ik trok er samen met de Afrikaanse dames op pad richting 2u30. Een chaotische wedstrijd, maar uiteindelijk finishten we in de vooropgestelde tijd. Ik zag er nadien veel atleten afgevoerd worden omwille van uitdrogingsverschijnselen.”
Je liep de marathon zelf ook volledig uit in 2u30, koester je zelf naar de toekomst toe ook ambities op deze afstand?
“Marathon is en blijft naar mijn mening het mooiste afstandsnummer binnen de atletiek. De daarmee gepaard gaande trainingsuren maken het me momenteel absoluut niet mogelijk om vol voor een marathon te gaan. Maar het staat zeker op mijn bucket list.”
Er was de afgelopen weken veel te doen over de marathon. Verschillende van je collega-afstandsslopers maken de overstap naar deze afstand als zou het de ‘kortste weg naar Rio’ zijn, zeker nu bijna 100% vaststaat dat BOIC de internationale limieten niet zal verstrengen. Wat is jouw mening hierover?
“Een vals-haalbare limiet. Ik geloof nooit dat je met 2u17 Rio zal halen, aangezien ik veel atleten in staat acht dit te lopen. Het mooie aan deze limiet is dat onze atleten in staat geacht mogen worden om uitgerust en topfit in Rio te geraken, aangezien je niet tot het laatste moment achter de limiet zal moeten jagen. De limiet kan er misschien voor zorgen dat we eindelijk nog eens een kwalitatief BK marathon kunnen organiseren?”
Tot slot, halverwege de zomer staat er voor jou ook nog een extra-sportieve heuglijke gebeurtenis op het programma?
“Klopt – we trouwen! Stuur jullie wel een uitnodiging jongens !”
