Hordeloper Stef Vanhaeren kende in 2014 vele hoogtes, maar ook enkele laagtes. Op het Belgisch kampioenschap liep hij naar een tweede plaats op de 400m horden na Michaël Bultheel met een persoonlijk record van 49.83. Enkele weken later dook hij opnieuw onder de 50 seconden in de reeksen van het Europees kampioenschap in Zürich. In de halve finales werd hij uitgeschakeld, maar daarvoor had hij op voorhand getekend. Wij polsten bij Stef wat hij zelf van zijn seizoen vond en we blikten al even vooruit naar volgend jaar.
Wat vond je zelf van je seizoen? Wat was het absolute hoogtepunt? Waren er mindere momenten en misschien ook tegenslagen?
“Content is wel het juiste woord denk ik. Ik ben absoluut tevreden over mijn seizoen maar ik heb ook nog wel het gevoel dat het nog beter kon. Natuurlijk, je kan altijd beter doen en misschien ben ik wat streng voor mezelf, maar ik denk dat ik bepaalde wedstrijden teveel links heb laten liggen en dat ik fysiek in staat was om beter te doen. Ik heb te weinig mijn eigen ding gedaan… Maar ik zeg het, ik ben wel content met mijn seizoen. Eindelijk onder die 50 seconden lopen, was mentaal zeer belangrijk voor mij! Dat was persoonlijk ook het enige doel dat ik absoluut moest halen afgelopen seizoen en daarom ben ik content!
Mijn hoogtepunt heb ik al een beetje gezegd. De finale van het Belgisch kampioenschap, eindelijk onder die 50 seconde lopen, was mijn hoogtepunt!”
“Mindere punten? Absoluut! De 400m die ik liep eind juni in Huizingen. Ik had heel veel moeite om mijn tranen toen te verstoppen! Het was eind juni, je verwacht dat je dan richting je topvorm komt en dan loop je zo’n zwakke 400m. Dan schieten er verschillende negatieve gedachten door je heen die je absoluut niet wil verteren tijdens die periode in het seizoen. Toen heb ik echt gedacht dat ik mijn PR op ‘mijn’ 400m horden niet ging verbeteren dat jaar! Maar ik ben iemand die zeer snel, zeer diep kan zitten maar ook terug snel op kan staan en dat ik de week nadien mijn minima liep voor Zurich kan daar het bewijs van zijn. Het maakte het ook des te mooier om zo dat minima te lopen dan dat het per ongeluk uit de bus komt gevallen! Mentaal was het absoluut de zwaarste week van mijn seizoen!”
Heb je na je seizoen de nodige rust ingebouwd?
“Als er iets was dat ik geleerd had van vorig jaar was dat ik volledige mentale rust nodig heb na een seizoen en dat ik tijdens mijn rust periode ook wel degelijk mentale rust moet nemen! Ik ben iemand die te vroeg op het seizoen soms te gefocust al aan het werk is en dat kan soms slopend zijn tegen het einde van het seizoen! Ik heb me dan dit jaar ook volledig afgesloten van de wereld en ben verschillende bergen gaan beklimmen met de fiets. Dat vond ik echt fantastisch, zowel die mythische cols beklimmen als je leven riskeren in de afdalingen… Nee, ik kan zeggen dat ik er alles aangedaan heb dit jaar om tijdens mijn rust periode zo weinig mogelijk te denken aan atletiek!”
Heb je doelen gesteld indoor of ga je de winter op een andere manier overbruggen?
“De winter ga ik aanpakken zoals altijd. Indoor moet je niet veel verwachten van mij. Ten eerste, ik doe dat niet graag, ten tweede, ik kan mij daar niet optimaal op voorbereiden en ten derde, ik ben een 400m-hordeloper, ik heb daar niets te zoeken. Als ik mee doe aan een indoor wedstrijd is het om wedstrijdritme op te doen en met het oog op de zomer!”
Wat zijn je doelen voor het volgende outdoor seizoen?
“Het wereldkampioenschap in Peking lijkt mij een ideale leerschool voor de Olympische Spelen van 2016 in Rio. Ze hebben allebei een lange reis, allebei een ander klimaat vergeleken bij ons, andere cultuur. Helemaal anders als een kampioenschap in Europa en volgens mij is het niet slecht dat als ik naar Rio wil gaan, dat ik leer omgaan met deze verschillende storende factoren. Zoals je hoort ben ik met Rio bezig, eerlijk gezegd is dat ook het gene dat me elke dag wakker maakt en me door elke training heen duwt. Ik weet dat ik nog nooit naar een senioren wereldkampioenschap ben geweest en dat zoiets me wel warm moet maken maar eerlijk gezegd voel ik nog geen vlinders voor Peking als ik dat zo mag zeggen. Ik wil zo graag naar Rio gaan dat ik me zou kunnen opsluiten voor twee jaar om in topvorm te zijn voor Rio. Ik denk dat ik ook effectief iemand ben die zoiets zou kunnen doen.”
“Terug naar Peking, ik wil ook graag de 4x400m ploeg helpen. Die ploeg heeft me al enorm veel gegeven aan stages en ervaringen dat heel graag ook iets terug wil doen. Ik heb ook het gevoel dat die extra snelheid me kan helpen op de 400mH en misschien dat ik dit seizoen wat meer 200m/400m-wedstrijden ga lopen.
Het WK in Peking is dus wel het doel, maar ik zie het meer als de ultieme kans om mij voor te bereiden op Rio. Zeggen dat ik finale wil lopen in Peking, dat is ongeloofwaardig op dit moment denk ik en zeggen dat ik ga voor een halve finale. Wie loopt er nu graag een halve finale? Als u doel voor het seizoen is, een halve finale lopen. Dat snap ik toch niet, dus die weg ga ik ook niet opgaan!”
