Wout Vandegaer en partner Nathalie De Vos verhuisden anderhalf jaar geleden naar Charlotte in de VS, waar Nathalie, in combinatie met haar studies, zou werken aan haar comeback. Wout verkreeg bij zijn internationale werkgever Deloitte een overplaatsing. Als Manager reist hij nu bijna wekelijks van zondag tot donderdag heel de VS rond. Wout combineert die drukke dagjob met een gemiddelde van meer dan 110 loopkilometers per week. Die combinatie is vaak moeilijk, maar lukt. Wout pikte pas atletiek op op zijn 23ste. Tot die leeftijd voetbalde hij, maar raakte geblesseerd. Om in conditie te blijven begon hij wat te lopen en met succes. Intussen staan zijn PR’s op 1’49 op 800m, 2’21 op 1000m en 3’45 op 1500m. Vorige zomer werkte Wout overigens enkele wedstrijden af op Belgische bodem, maar vond er toen zijn draai niet. Intussen stapte hij over op een Amerikaanse coach en draait hij kilometers als nooit tevoren.
Intussen zijn beiden bovendien getrouwd en wonen nu in Colorado Springs (op 1850m hoogte). Wat oorspronkelijk een verblijf van twee jaar moest worden, werd intussen verlengd met het oog op de Spelen in Rio de Janeiro. Sporza nam recent nog een interview af met Nathalie hieromtrent. Bij deze even tijd voor een kort gesprekje met Wout.
Je veranderde vorig seizoen van een Europese naar een Amerikaanse coach en trainingswijze. Wat zijn zoal de verschillen of opvallende gelijkenissen tussen beide benaderingen?
“Ik denk dat mijn vorige coach (Tim Rogge / www.highperformancerunningteam.com) en huidige coach (Scott Simmons / www.americandistanceproject.com) op vrij veel vlakken gelijkenissen tonen. Beiden werken volgens het athlete-centric model en verkopen zichzelf amper. Ze pakken bijvoorbeeld niet uit met prestaties van hun atleten. Dat was een belangrijke component bij de keuze van mijn nieuwe coach. Dat Nathalie al door hem getraind werd, speelde ook wel voor een deel mee. Daarnaast weten beiden hoe belangrijk voeding en hydratatie is en spelen daar actief een rol in. Beiden spelen ook bijzonder goed in op het mentale aspect van de atleet.
Grote verschillen in benadering tussen beiden zijn alvast een groter trainingsvolume en een wekelijkse constante om specifiek te trainen. De winter wordt in Europa beschouwd om een ‘basis’ te leggen. Dat is nu nog steeds voor een deel het geval, maar ik merk dat er toch meer specifieke componenten in het schema zitten. Trainingen met 4-6x mijl repeats, 8-12x 800m repeats of 16-25x 400m repeats zijn bijvoorbeeld wekelijks aanwezig, iets wat ik in Europa veel minder deed in de winter. Daarnaast werken Scott en Renato Canova niet met lactaattesten en hartslagmeters. Voor een rationeel persoon als mezelf die dagelijks met cijfers werkt, was dat vooral de grootste aanpassing. In plaats daarvan, wordt er (nog) meer belang gehecht aan het bloedprofiel. Ze meten de impact van de training op die manier en willen zo overtraining voorkomen.”
Je traint vaak bijzonder veel kilometers (enkele van Wout zijn trainingen zijn te bekijken op: http://connect.garmin.com/profile/woutvandegaer). Is dit iets wat je vroeger niet/minder deed? Wat is de gedachte hierachter en merk je de effecten?
“Het volume is gradueel opgevoerd tijdens mijn actieve loopcarriere. Ik ben nu aan mijn achtste seizoen bezig en ik merk een groot verschil met het begin. Zo begon ik mijn carrière als atleet met weken van zo’n 30km, terwijl ik nu gemiddeld boven de 110km per week draai. Zolang die opbouw stelselmatig verloopt is er zeker geen probleem. Mijn HPRT-periode heeft daar zeker toe bijgedragen. Sinds de overstap naar ADP zijn de lichamelijke ongemakken zeer beperkt gebleven. De bedoeling is om na dit seizoen over te schakelen van 1500m naar langer werk. Ook Nathalie zal voor de (halve) marathon beginnen trainen na deze zomer en ik wil haar daarbij steunen waar ik kan. Die langere aanpak blijkt te werken, want ik voel dat ik mijn tempo`s beter verteer en het volume bevordert bovendien het herstel. Mijn wekelijkse lange duurloop overtreft mijn stoutste verwachtingen. Momenteel train ik daar zo’n 17-18 mijl (27-29km), die bovendien progressief afgewerkt worden. De laatste 5-6 mijl werk ik dan af dicht tegen de 6’00/mijl (3’42/km). Hoe dat alles zal uitdraaien op 1500m wedstrijden is – voor mij – nog af te wachten, maar ik voel me alleszins sterker dan ooit.”
Je woont en leeft op hoogte (in Colorado Springs). Recentelijk wordt in wetenschappelijke kringen druk gedebatteerd over het nut van leven/trainen op hoogte. Wat zijn jouw ervaringen hiermee?
“Mijn persoonlijke ervaring van het hoogte-effect was vrij beperkt. Ik werd vanuit medische wereld graag als een non-responder bestempeld. De specifieke aanpak van onze coach werpt bij mij nu wel zijn vruchten af. Mijn bloedwaarden zijn flink verbeterd sinds mijn laatste test in Europa (race seizoen 2012). Een bloedprofiel zegt natuurlijk niet alles. Essentieel is om je VO2max verder op te drijven en de mate van omgaan met verzuring (VLAmax) is minstens even belangrijk.
We wonen op 1850m. Desondanks kochten we recentelijk – vooral voor Nathalie – ook een hoogtetent aan. Er heerst binnen het team namelijk de sterke overtuiging dat die hoogte nog niet voldoende is. We drijven die dan ook kunstmatig verder op tot we het gewenste zuurstofgebrek in het bloed waarnemen. Een eenvoudige finger-pulse meter kan die snel en pijnloos bepalen.”
Je combineert je trainingen met een job waarbij je heel wat kilometers moet vliegen. Hoe ervaar je die combinatie? Heb je nog plannen voor ogen voor deze zomer?
“Na een teleurstellende zomer in 2012, wil ik weer aanknopen met het niveau van 2011. Ik liep toen 1.49 op 800m, 2.21 op 1000m en 3.45 op 1500m. Aangezien dit mijn laatste seizoen zal zijn met een focus op middenlange afstand, wil ik graag weer in de buurt van die tijden komen. Als het kan, mag het natuurlijk graag ook wat sneller. Met het wekelijks reizen is dat zeker geen evidentie. Ik wil me daar echter zeker niet achter verschuilen. Vanaf dag 1 wist ik wat er verwacht werd van mijn Amerikaanse rol binnen Deloitte. Ik wil dan ook gewoon bewijzen dat de combinatie van degelijke tijden te lopen met zo’n 125,000 mijl te vliegen per jaar mogelijk is.”
We kijken ernaar uit en volgen het op de voet. Good luck!
Je kunt Wout volgen op zijn website, Facebookpagina en Twitteraccount.
Iemand die weet wat het gewenste zuurstofgebrek is bij slapen in een hoogtetent? (in termen van % gesatureerde hemoglobine)
Arne, we komen hier nog uitgebreid op terug in een volgend artikel. Alvast belangrijk om te weten is dat er zeker richtcijfers voor bestaan, maar dat zuurstofgebrek een persoonlijk gegeven blijft en individueel dient aangepast te worden. Groeten, lh
Reacties zijn gesloten.